اسید فوسیدیک و نمک هایش از داروهای آنتی باکتریال هستند که عمدتاً در درمان عفونت های استافیلوکوکی و اغلب همراه با داروهای دیگر کاربرد دارند. در درمان آبسه و از جمله آبسه های مغزی و در عفونت های استخوان و مفاصل و درمان عفونت های استافیلوکوکی در بیماران مبتلا به سیستیک فیبروزیز و در درمان آندوکاردیت استافیلوکوکی و به صورت موضعی در عفونت های چشمی و پوستی کاربرد دارد. فوسیدات ها به طریق خوراکی یا موضعی به صورت اسید فوسیدیک و یا فوسیدات سدیم و یا به صورت داخل وریدی به فرم فوسیدات سدیم تجویز می شوند. یک گرم فوسیدات سدیم تقریباً معادل با 98/0 گرم اسیدفوسیدیک است به خاطر تفاوت در میزان جذب، 250 میلی گرم اسیدفوسیدیک از لحاظ درمانی تقریباً معادل با تنها 175 میلی گرم نمک سدیم است بنابراین دوزهای تجویزی سوسپانسیون اسیدفوسیدیک که معمولاً در کودکان تجویز می شود، نسبتاً بالاتر می باشند. قبلاً نمک دی آلومین دارو به طریق داخل وریدی مصرف می شد. فوسیدات سدیم به صورت قرص و با دوز معمول 500 میلی گرم به صورت خوراکی و هر 8 ساعت تجویز می شد اگرچه این دوز در عفونت های شدید 2 برابر می شود. درمورد عفونت های استافیلوکوکی پوستی یک دوز 250 میلی گرمی و 2 بار در روز مناسب می باشد. دوز تجویزی سوسپانسیون اسیدفوسیدیک در کودکان به قرار زیر است:
تا یک سال: 50میلی گرم بر کیلوگرم در 3 دوز تقسیم شده، در مورد کودکان یک تا 5 سال، 250میلی گرم و 3 بار در روز، در مورد کودکان 5 تا 12 سال 500 میلی گرم و 3 بار در روز و در کودکان بالای 12 سال و بالغین دوز 750 میلی گرم، 3 بار در روز تجویز می شود. در عفونت های شدید بالغین بالای 50 کیلوگرم، 500 میلی گرم فوسیدات سدیم، 3 بار در روز به طریق انفوزیون داخل وریدی تجویز می گردد. هر دوز 500 میلی گرمی به صورت محلول بافر تجویز می گردد (با PH 4/7 تا 6/7 ) که در 500 میلی لیتر کلرید سدیم و یا دیگر محلولهای مناسب داخل وریدی رقیق می گردد. در مورد کودکان و بالغین با وزن کمتر از 50 کیلوگرم یک دوز 6 تا 7 میلی گرم بر میلی لیتر 3 بار در روز تجویز می گردد.
در درمان عفونت های موضعی پوست از فوسیدات سدیم به صورت پماد 2% و یا کرم و ژل اسید فوسیدیک 2% استفاده می شود. در عفونت های چشمی از محلول های چشمی حاوی اسید فوسیدیک 1% استفاده می شود. مصرف موضعی می تواند منجر به ایجاد مشکلات مقاومت به دارو شود.