1- مسمومیت با استامینوفن (پاراستامول):
استیلسیستئین بهعنوان پادزهر برای جلوگیری از آسیب کبدی ناشی از مصرف بیشازحد استامینوفن استفاده میشود.
این دارو در صورت تجویز در ۸ ساعت اول پس از مصرف بیشازحد، تقریباً ۱۰۰٪ مؤثر است.
2- بیماریهای ریوی با ترشحات غلیظ:
3- پیشگیری از آسیب کلیوی ناشی از مواد حاجب:
کاهش خطر نارسایی حاد کلیه پس از استفاده از مواد حاجب در تصویربرداری.
4- بیماریهای کبدی:
حمایت از عملکرد کبد در هپاتیتهای مزمن و کاهش استرس اکسیداتیو.
5- بیماریهای قلبی-عروقی:
کاهش استرس اکسیداتیو و بهبود عملکرد اندوتلیال.
6- پیشگیری از آنفلوآنزا:
کاهش شدت و مدت علائم آنفلوآنزا در سالمندان.
7- بیماریهای چشمی:
درمان کراتوکونژکتیویت سیکا (خشکی چشم) بهصورت موضعی.
8- بیماریهای گوارشی:
حمایت از مخاط معده و روده در برابر آسیبهای اکسیداتیو.
9- بیماریهای پوستی:
درمان برخی اختلالات پوستی مانند ایکتیوز و پسوریازیس.
مطالعات اولیه نشان میدهند که استیلسیستئین ممکن است در کاهش شدت علائم و بهبود نتایج بالینی در بیماران مبتلا به COVID-19 مؤثر باشد.
برخی تحقیقات نشان میدهند که این دارو ممکن است به کاهش التهاب و کمک به روند بهبودی کمک کند. با این حال، شواهد علمی کافی برای تأیید قطعی اثربخشی استیلسیستئین در درمان یا پیشگیری از COVID-19 وجود ندارد و تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.
توجه داشته باشید که برخی از این کاربردها هنوز در مرحله تحقیقات بالینی قرار دارند و نیاز به مطالعات بیشتری برای تأیید اثربخشی و ایمنی آنها وجود دارد.