داروی پنتوکسی فیلین یک مشتق گزانتین می باشد که در درمان بیماری های عروق محیطی کاربرد دارد اگرچه اغلب جزء گروه وازودیلاتورها طبقه بندی می شود ولی فعالیت اولیه آن کاهش ویسکوزیته خون می باشد که احتمالاً از طریق اثر بر قابلیت تغییر شکل گلبولهای قرمز و چسبندگی و تجمع پلاکتی می باشد. این دارو باعث افزایش جریان خون در بافت های ایسکمیک و بهبود اکسیژن رسانی بافتی در بیماران دچار به بیماری های عروق محیطی و بهبود اکسیژن رسانی کورتکس مغز و مایع مغزی نخاعی در اختلالات عروقی مغز می شود.
پنتوکسی فیلین همچنین باعث مهار تولید سیتوکین ها و فاکتور آلفای نکروز کننده تومور( TNFالفا )می شود که این خصوصیت در مورد تعدادی از بیماری ها تحت بررسی است.
در درمان بیماری های عروق محیطی دوز معمول آن mg400، 3 بار در روز و به صورت خوراکی از فرم دارو با آزادسازی اصلاح شده می باشد که جهت دوز نگهداری و یا در مواردی که عوارض جانبی مشکل ساز می باشند به mg400، 2 بار در روز کاهش می یابد. دوزهای تجویزی می بایست با غذا مصرف شوند تا از اختلالات گوارشی کاسته شود همچنین در بیماریهای کبدی و کلیوی نیاز به کاهش دوز پیدا می شود. آثار سودمنددارو تا 2 الی 8 هفته بعد از شروع درمان ظاهر نمی شوند.
