عفونت‌های شدید(خون، استخوان، تنفسی، اندوکاردیت):
-عفونت‌های شدید مرتبط باکتری‌های گرم منفی به ویژه باسیل های گرم منفی هوازی، سودومونا،اشیرشیا، پروتئوس، انتروباکتر، آسینتوباکتر،کلبسیلا
-عفونت نوکاردیا، شدید (بدون برچسب) و اکتینومایست
-عفونت‌های مایکوباکتریایی(بدون برچسب): عفونت پیچیده‌ی مایکوباکتریوم آویوم، غیرتوبرکلوزیس با رشد سریع، توبرکلوزیس
-سیستیک فیبروزیس، تشدید حاد ریوی(بدون برچسب)
طیف اثر:باکتری‌های گرم مثبت استافیلوکوک اورئوس و استافیلوکوک اپیدرمیس(سایر کوکسی های گرم‌مثبت از جمله استرپتوکوک پیوژنز، استرپتوکوک پنومونیه، انتروکوک فکالیس به آمیکاسین مقاوم هستند) و انواعی از نوکاردیا؛باکتری‌های گرم‌منفی( باسیل گرم منفی، اکثر موارد خانواده انتروباکتریاسه همچون اشیرشیا کولای، انتروباکتر، کلبسیلا، خانواده پروتئوس، سودومونا آئروژینوزا، آسینتوباکتر، نایسریا گنوره، نایسریا مننژیتیس، هموفیلوس)، مایکوباکتریا
آمیکاسین یک داروی آنتی‌بیوتیک از گروه آمینوگلیکوزیدها می‌باشد که به صورت نیمه‌سنتزی ساخته می‌شود و در درمان عفونت‌های ناشی از باکتری‌های هوازی تجویز می‌شود.
یکی از ویژگی های بسیار مهم آمیکاسین این است که در برابر بسیاری از گونه های انتروباکتریاسه (معمولاً بیشتر از ۸۰٪) و همچنین نسبت قابل توجهی از سودومونا آئروژینوزا فعال است که نسبت به جنتامایسین و/یا سایر آمینوگلیکوزیدها مقاومت پیدا کرده اند.
این دارو از نظر خواص فیزیکی، شیمیایی، دارویی و سم شناسی تقریباً با کانامایسین یکسان است. وجود زنجیره جانبی AHB باعث پایداری آمیکاسین در برابر بیشتر آنزیم های پلاسمید باکتریایی می شود که مسئول مقاومت در برابر آمینوگلیکوزیدها هستند. به همین دلیل، آمیکاسین در برابر بسیاری از باسیل های گرم منفی مقاوم به جنتامایسین و توبرامایسین فعال است.
از آنجا که آمیکاسین در درمان بسیاری از عفونت‌های مقاوم و جدی در اطفال و نوزادان می‌تواند موثر واقع شود، اهمیت حفظ اثربخشی آن با تجویز منطقی و محدود بسیار زیاد است.
در مراکزی که مقاومت قابل توجهی به جنتامایسین یا توبرامایسین وجود دارد، آمیکاسین آمینوگلیکوزید انتخابی است که می‌تواند در رژیم های درمانی تجربی برای عفونت های مشکوک شدید ناشی از باسیل های هوازی گرم منفی گنجانده شود.
به طور کلی، باکتری های بی هوازی، مانند سایر آمینوگلیکوزیدها نسبت به آمیکاسین نیز حساس نیستند.
آمیکاسین یک داروی تزریقی می‌باشد که در دوزهای ۱۰۰میلیگرم تا یک گرم عرضه می‌شود.
ایا مصرف این دارو برای عفونت های ریوی قابل اشکالی ندارد ؟