شکل های مختلف داروی متیل پردنیزولون: خوراکی، تزریق عضلانی(استات یا سوکسینات)
تزریق وریدی(فقط سوکسینات):
-عامل ضد التهابی یا سرکوب کننده سیستم ایمنی در درمان انواع بیماری ها، از جمله بیماری های خونی (مانند ترومبوسیتوپنی ایمنی،کم خونی همولیتیک خودایمنی گرم)
-مشکلات آلرژیک (مانند آسم، درماتیت آتوپیک، درماتیت تماسی، حساسیت دارویی، آلرژیک چند ساله یا فصلی)، رینیت [فقطخوراکی]، serum sickness(آلرژی مربوط به تزریق سرم)، واکنش های انتقال خون، کهیر تازه شروع شده)
-التهاب دستگاه گوارش (به عنوان مثال، بیماری کرون، کولیت اولسراتیو)،
-مشکلات التهابی، نئوپلاستیک، نورولوژیک (مانند مولتیپل اسکلروزیس)
-مشکلات روماتیسمی (مانند آنتی بادی سیتوپلاسمی ضد نوتروفیل مرتبط با آنتی بادی سیتوپلاسمی واسکولیت، درماتومیوزیت/پلیمیوزیت، آرتریت سلول های غول پیکر، نقرس [فاز حاد حمله]، سندرم کرایوگلوبولینمی مختلط، پلی آرتریت ندوزا، آرتریت روماتوئید،لوپوس اریتماتوز سیستمیک) و/یا رماتیسم با منشا خودایمنی
تزریق داخل مفصل یا بافت نرم:(فقط استات)
-نقرس (فاز حاد حمله)، بورسیت حاد و تحت حاد، تنوسینوویت حاد غیر اختصاصی، اپی کندیلیت، آرتریت روماتوئید و/یا سینوویتآرتروز
تزریق داخل ضایعات:(فقط استات)
-آلوپسی آره آتا؛ لوپوس اریتماتوز دیسکوئید؛ کلوئیدها؛ ضایعات هیپرتروفیک موضعی، ضایعات نفوذی، ضایعات التهابی گرانولومحلقوی، لیکن پلان، لیکن سیمپلکس مزمن (درماتیت عصبی) و پلاک های پسوریاتیک، نکروبیوز لیپوئیدیکا دیابتیکروم؛ ممکن است درتومورهای کیستیک آپونوروز یا تاندون (گانگلیون) نیز مفید باشد.
موارد بدون برچسب:
-سندرم دیسترس تنفسی حاد(متوسط تا شدید)
-پیوند قلب: رد سلولی حاد(درمان)
-پیوند قلب:رد پیوند در رابطه با آنتی‌بادی(درمان)
-بیماری انسدادی مزمن ریه (تشدید حاد)
-کووید۱۹، بیماران بستری(شدید یا critical)
-مدیریت اهدای عضو فرد فوت شده (احیای هورمونی برای اهدای عضو فوت شده)
-Graft-vs-host disease, acute
-تهوع و استفراغ بارداری شدید/مقاوم
-پنوموسیتوز پنومونی، درمان کمکی موارد متوسط تا شدید
-سرطان پروستات، متاستاتیک (castration-resistant)در ترکیب با آبیراترون میکرونیزه
موارد مصرف بدون تایید:
-آسیب حاد ستون فقرات
اگرچه مطالعات قدیمی‌تر استفاده از متیل پردنیزولون جهت درمان آسیب حاد نخاعی حمایت می‌کردند، اما عوارض بیشتری(مانند زخمعفونی، پنومونی شدید پ سپسیس) در بعضی موقعیت‌ها با تجویز متیل پردنیزولون در مقایسه با دارونما و سایر درمان‌ها مشاهدهشده‌است. استفاده از متیل پردنیزولون جهت درمان آسیب حاد نخاعی توصیه نمی شود.
متیل پردنیزولون را می‌توان از مهم‌ترین و پرکاربردترین کورتیکواستروئیدها در درمان مشکلات اساسی به شمار آورد.
فرم تزریقی این دارو با دوملح استات و سوکسینات تولید می‌شود که فرم استات مناسب تزریق عضلانی، تزریق مفصلی، بافت نرم وضایعات پوستی و ملح سوکسینات مناسب تزریق وریدی و عضلانی می‌باشد.
