خوراکی:
عامل ضد التهاب یا سرکوب کننده سیستم ایمنی در درمان انواع بیماری ها، از جمله
-مشکلات آلرژیک (مانند آنژیوادم، کهیر تازه شروع)
-مشکلات خونی (مانند ترومبوسیتوپنی ایمنی، کم خونی همولیتیک خودایمنی گرم)
-مشکلات پوستی
-مشکلات دستگاه گوارش
-موارد التهابی
-مشکلات چشمی
-مشکلات نئوپلاستیک
-مشکلات روماتیسمی (به عنوان مثال، حمله نقرس حاد، واسکولیت، درماتومیوزیت، سندرم کرایوگلوبولینمی مختلط، پلی آرتریت ندوزا، پلیمیوزیت، پلی میالژیا روماتیسمی، آرتریت روماتوئید، لوپوس اریتماتوز سیستمیک)
-بیماری‌های خودایمنی
-مشکلات مرتبط با سیستم عصبی (مثل مرحله‌ی تشدید حال مالتیپل اسکلروزیس)
-مشکلات کلیوی،نقص آدرنال
-مشکلات تنفسی(به عنوان مثال، آسم)
-اختلالات غدد درون ریز (به عنوان مثال، کمبود آدرنوکورتیکوئید اولیه یا ثانویه)
-رد پیوند اعضای جامد (حاد/مزمن)
فرم تزریقی:
-بیماری های مفصلی: درمان موضعی با تزریق داخل مفصلی یا دور مفصلی آرتریت روماتوئید، استئوآرتریت، سینوویت غیر عفونی، اپیکندیلیت جانبی (آرنج تنیس بازان)، اپی کندیلیت داخلی (آرنج گلف باز) و بورسیت
مصارف بدون برچسب:
-هپاتیت الکلی(شدید)
-Bell palsy
-بیماری انسدادی مزمن ریه (تشدید حاد)
-دیستروفی عضلانی دوشن
-آرتریت سلول غول‌پیکر، درمان
-هپاتیت خودایمنی
-Minimal change disease, treatment(MCD)، درمان
-میاستنی گراویس، حمله
-پریکاردیت، حاد
-پنوموسیتیس پنومونی، درمان کمکی در موارد متوسط تا شدید
-پنومونی تاکایاسو
-التهاب تیروئید تحت حاد
-کهیر، خودبخودی مزمن، تشدید حاد
مصارف تایید نشده:
-آنافیلاکسی، کمکی در کنار اپی نفرین برای جلوگیری از واکنش فاز تاخیری/دو فازی
پردنیزولون یک داروی استروئیدی گلوکوکورتیکوئیدی است که به عنوان یک عامل ضد التهابی و سرکوبگر ایمنی عمل می‌کند و در درمانبسیاری از بیماری‌ها و اختلالات استفاده می‌شود.
پردنیزولون اثرات ضد التهابی قوی دارد و به دلیل توانایی خود در کاهش واکنش‌های التهابی بدن، به عنوان درمان، پیش‌گیری و کنترلواکنش‌های التهابی در بسیاری از بیماری‌ها مانند آرتریت روماتوئید، آسم، آلرژی‌ها، مشکلات پوستی، بیماری‌های التهابی روده،بیماری‌های اتوایمیون و…استفاده می‌شود.
این دارو در فرم خوراکی و تزریقی عرضه می‌شود. با توجه به اینکه قرص خوراکی با دوزهای متنوع (۵،۲۰ و۵۰میلی‌گرم) تولید می‌شود وباتوجه به قدرت دارو، باید دوز دریافتی پردنیزولون، جهت کاهش خطای دارویی توسط بیمار، داروساز و پزشک به دقت چک شود.
