-هورمون درمانی، تراجنسیتی، زن به مرد (بدون برچسب)
-هایپوگنادیسم، مردان(اولیه یا هایپوگونادوتروپیک)
-تأخیر اساسی رشد و بلوغ (CDGP) (عضلانی در نوجوانان بالای ۱۲سال؛ ایمپلنت زیرجلدی پلت)
-هایپوگنادیسم مردانه یا هایپوگونادوتروپیک هایپوگنادیسم(بالای ۱۲سال)
-کمبود چندگانه هورمون هیپوفیز (با میکروفالوس): اطلاعات محدود در دسترس است (نوزادان: عضلانی: انانتات یا سیپیونات: ۲۵ میلی گرم هر ۴ هفته به مدت ۳ ماه. در صورت لزوم ممکن است برای یک دوره دیگر نیز تکرار شود).
-سرطان پستان متاستاتیک (درمان تایید نشده)
داروی تستوسترون به فرمول‌های دارویی گفته می‌شود که برای درمان یا به عنوان مکمل یا جایگزین تستوسترون طبیعی در بدن طراحی شده‌اند. این داروها که معمولاً برای افراد مبتلا به بیماری‌هایی مانند هیپوگنادیسم تجویز می‌شوند، به اشکال مختلفی از جمله تزریقی، ژل‌ها، چسب‌ها، پلت‌ها (گلوله‌های کاشته شده در زیر پوست) و فرمولاسیون دهانی ارائه می‌شوند.
هدف از دارودرمانی با تستوسترون، رسیدگی به علائم مرتبط با سطوح پایین تستوسترون، مانند خستگی، کاهش میل جنسی و تغییرات خلق و خو می‌باشد.
داروهای تستوسترون که معمولاً برای شرایط مرتبط با سطوح پایین تستوسترون تجویز می شوند، در فرمول های مختلفی وجود دارند و هر کدام از نمک های مختلفی از تستوسترون استفاده می کنند. تستوسترون انانتات و تستوسترون سیپیونات اشکال رایج استری شده هستند که از طریق تزریق عضلانی (و در مواردی تزریق زیرجلدی) تجویز می شوند و به مدت زمان انتشار طولانی شناخته می شوند.
از طرف دیگر، ژل‌ها، برچسب‌ها و کرم‌های تستوسترون مانند ژل تستوسترون 1% و چسب‌های ترنس درمال از مکانیسم‌های متفاوتی برای جذب و توزیع تستوسترون استفاده می‌کنند. این فرمول ها اغلب حاوی تستوسترون به شکل تستوسترون پروپیونات یا تستوسترون آندکانوات هستند. انتخاب ملح و فرمولاسیون تستوسترون به عواملی مانند ترجیح بیمار، تعداد دفعات مصرف، نوع و شدت اختلال و پاسخ فردی بستگی دارد.
محصولات تستوسترون با نام های تجاری متعددی در دنیا عرضه می‌شوند.
