1. کارسینوم اوروتلیال پیشرفته یا متاستاتیک
شرح: - بیماران مبتلا به سرطان اوروتلیال (مجرای ادراری شامل مثانه، اورترها و کلیهها) که یا پس از درمان مبتنی بر پلاتین دچار پیشرفت بیماری شدهاند یا کاندیدای دریافت سیستین نیستند.
دادههای بالینی: - مطالعات فاز II و III نشاندهنده بهبود بقای کلی و پاسخهای بالینی نسبت به درمانهای موجود میباشد.
نکته کلیدی: - ارزیابی بیان PD-L1 میتواند در انتخاب بیماران مناسب مؤثر باشد.
2. سرطان ریه غیرکوچک سل (NSCLC) غیر اسکواموس
شرح: - در ترکیب با شیمیدرمانی (کاربوپلاتین و نَب-پاکلیتاکسل) بهعنوان خط اول درمان بیماران مبتلا به NSCLC غیر اسکواموس متاستاتیک.
دادههای بالینی: - مطالعات فاز III نشان دادهاند که ترکیب آتزولیزومب با شیمیدرمانی منجر به بهبود بقای کلی و بدون پیشرفت میشود.
انتخاب بیمار: - تعیین سطح بیان PD-L1 در برخی از بیماران جهت پیشبینی پاسخ درمانی توصیه میشود.
3. سرطان ریه سلول کوچک مرحله گسترده (ES-SCLC)
شرح: - بهعنوان بخشی از درمان ترکیبی (با کاربوپلاتین و اتوپوزید) در بیماران مبتلا به ES-SCLC در خط اول درمان.
دادههای بالینی: - نتایج فاز III نشان از بهبود بقای کلی در مقایسه با شیمیدرمانی تکدار یا ترکیبی بدون آتزولیزومب دارد.
4. سرطان کبد غیرقابل جراحی یا پیشرفته
شرح: - استفاده از آتزولیزومب در ترکیب با بیواسزوماب در بیماران HCC که پیش از آن درمان سیستمیک دریافت نکردهاند.
دادههای بالینی: - نتایج مطالعه IMbrave150 نشاندهنده بهبود قابل توجه در بقای کلی و بقای بدون پیشرفت نسبت به درمانهای سنتی است.
نکته کلیدی: - این ترکیب به عنوان یک رویکرد نوین در HCC بهسرعت در دستورالعملهای درمانی جایگاه ویژهای یافته است.
5. سرطان پستان سهگانه منفی (TNBC) غیرقابل جراحی یا متاستاتیک
شرح: - در ترکیب با نَب-پاکلیتاکسل، برای درمان بیماران TNBC با بیان مثبت PD-L1.
دادههای بالینی: - مطالعات فاز III (مانند IMpassion130) نشان از افزایش نرخ پاسخ و بهبود نتایج بقایی نسبت به درمانهای موجود دارد.
انتخاب بیمار: - تعیین وضعیت PD-L1 جهت انتخاب دقیق بیماران جهت استفاده از این ترکیب توصیه میشود.
6. موارد تحقیقاتی و کاربردهای بالقوه
شرح: - مطالعات در حال اجرا برای ارزیابی آتزولیزومب در سرطانهای دیگر (مانند سرطان کولورکتال، ملانوما، و سایر تومورهای سختدرمان) وجود دارد.
نکته: - اگرچه این کاربردها هنوز در مرحله تحقیقاتی و بالینی قرار دارند، اما دادههای مقدماتی از پتانسیل بالینی آنها خبر میدهند که در آینده ممکن است موارد مصرف تأیید شده جدیدی ایجاد شود.
نتیجهگیری
آتزولیزومب به عنوان یک درمان ایمونوتراپی پیشرفته، نقش مهمی در بهبود نتایج درمانی در سرطانهای اوروتلیال، ریه، کبد و پستان سهگانه منفی ایفا میکند. انتخاب بیماران مناسب با استفاده از آزمایشهای بیولوژیکی مانند تعیین بیان PD-L1، و استفاده از دادههای بالینی مستند، از الزامات اصلی جهت بهرهبرداری بهینه از این درمان است. تصمیمگیری در خصوص تجویز آتزولیزومب باید بر اساس ارزیابی دقیق بالینی و مشورت با دستورالعملهای بهروز بینالمللی صورت پذیرد.