قرص آهسته رهش فاروکسی 10 میلی گرم

موارد مصرف تخصصی اکسی‌کدون:

• پس از جراحی: برای کنترل دردهای متوسط تا شدید پس از اعمال جراحی مانند جراحی ارتوپدی، جراحی شکم، یا سایر مداخلات تهاجمی.
• پس از آسیب‌های تروماتیک: از جمله شکستگی‌های استخوانی، صدمات شدید عضلانی-اسکلتی، سوختگی‌ها و زخم‌های باز.
• دردهای حاد مرتبط با بیماری‌ها: مانند پانکراتیت حاد، سنگ کلیه، یا دردهای شدید ناشی از التهاب حاد مفاصل.

• دردهای سرطانی: اکسی‌کدون یکی از داروهای اصلی برای کنترل دردهای مرتبط با بدخیمی‌های پیشرفته، از جمله سرطان‌های متاستاتیک، سرطان پانکراس، و سایر انواع سرطان است.
• دردهای غیرسرطانی مزمن: مانند استئوآرتریت پیشرفته، کمردرد مزمن، اسپوندیلوز، و دردهای اسکلتی-عضلانی ناشی از بیماری‌های تحلیل‌برنده مانند بیماری دژنراتیو دیسک.
• دردهای التهابی مزمن: مانند آرتریت روماتوئید در مراحل پیشرفته یا بیماری‌های بافت همبند.

• نوروپاتی دیابتی: اکسی‌کدون در برخی بیماران مبتلا به نوروپاتی محیطی ناشی از دیابت، در صورت عدم پاسخ به داروهای استاندارد (مانند گاباپنتین و پرگابالین)، می‌تواند استفاده شود.
• درد ناشی از آسیب‌های عصبی: مانند درد پس از سکته مغزی، دردهای ناشی از آسیب‌های نخاعی، و سندرم‌های درد عصبی مانند درد پس از زونا.
• دردهای نوروپاتیک مختلط: مانند دردهای ناشی از سندرم درد پیچیده منطقه‌ای یا دردهای ناشی از نوروپاتی شیمی‌درمانی.

• دردهای التهابی مزمن: مانند فیبرومیالژیا در موارد شدید و مقاوم به درمان‌های معمول.
• دردهای حاد ناشی از بیماری‌های التهابی: مانند بیماری کرون، کولیت اولسراتیو همراه با دردهای شکمی شدید و مقاوم.
• سندرم درد پس از عمل جراحی: در بیمارانی که پس از جراحی دچار دردهای مزمن طولانی‌مدت شده‌اند.

• در بیمارانی که دچار دردهای شدید و مقاوم به درمان‌های دیگر هستند و نیاز به تسکین طولانی‌مدت دارند، اکسی‌کدون می‌تواند به عنوان بخشی از مدیریت چندوجهی درد مورد استفاده قرار گیرد.