لوپرامید تحریکات روده را مهار می کند و هم چنین باعث کاهش ترشحات معده روده ای می شود و به صورت خوراکی تحت عنوان داروی ضد اسهال در درمان کمکی اسهال حاد و مزمن کاربرد دارد و جهت کاهش حجم دفعی در کلوستومی و یا ایلئوستومی کاربرد دارد. در اسهال حاد دوز معمول آغازین آن در بالغین 4 میلی گرم هیدروکلرید لوپرامید است که با بعد از هر نوبت مدفوع شل با 2 میلی گرم دیگر تا حداکثر 16 میلی گرم در روز پیگیری می شود. دوز معمول روزانه آن 6 تا 8 میلی گرم است. در انگلستان برای کودکان زیر 4 سال توصیه نمی شود و دوزهای پیشنهادی برای کودکان با سن بالاتر به قرار زیر است: 4 تا 8 سال، 1 میلی گرم 3 یا 4 بار در روز تا 3 روز،9 تا 12 سال، 2 میلی گرم 4 بار در روز تا 5 روز. در آمریکا در مورد کودکان کمتر از 2 سال توصیه نمی شود و دوز آغازین در مورد کودکان 2تا 5 سال یک میلی گرم 3 بار در روز می باشد. در اسهال مزمن دوز معمول آغازین بالغین 4 تا 8 میلی گرم در روز در دوزهای تقسیم شده می باشد که از 16 میلی گرم در روز نباید تجاوز کرد. در صورت عدم بهبود بعد از حداقل 10 روز و با دوز 16 میلی گرم روزانه، تجویز بیشتر سودمند نمی باشد. لوپرامید همچنین به شکل پیش دارو یعنی اکسید لوپرامید تجویز می شود که در مسیر گوارشی به لوپرامید تبدیل می شود و در اسهال حاد با دوز 2 تا 4 میلی گرم آغاز می شود و بعد از هر مدفوع شل با یک میلی گرم تا حداکثر 8 میلی گرم در روز پیگیری می شود.
