تزریق داخل ضایعه:
-ضایعات پوستی جدی: آلوپسی آره آتا، لوپوس اریتماتوز دیسکوئید؛ کلوئیدها، ضایعات هیپرتروفیک موضعی، ضایعاتنفوذی، ضایعات التهابی گرانولوم حلقوی، لیکن پلان، لیکن سیمپلکس مزمن (درماتیت عصبی) و پلاک های پسوریاتیک،نکروز لیپوئیدیکا دیابتیکورم، تومورهای کیستیک آپونوروز یا تاندون (گانگلیون)
تزریق داخل مفصلی یا بافت نرم:
-بیماری‌های التهابی مفاصل(تحت حاد و مزمن): آرتریت حاد نقرسی، سینوویت، تاندونوپاتی، بورسیت، اپی کندیلیت،آرتریت روماتوئید (RA)، آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان (JIA)، استئوآرتریت یا آرتریت پس از سانحه
سایر موارد(تزریق عضلانی):
-موارد آلرژیک: کنترل موارد آلرژیک شدید یا ناتوان کننده ( آسم، واکنش های حساسیت به دارو، رینیت آلرژیک چند سالهیا فصلی، serum sickness، یا واکنش های انتقال خون
-بیماری‌های پوستی: درماتیت آتوپیک، درماتیت بولوس هرپتی فرمیس، درماتیت تماسی، اریترودرمی اکسفولیاتیو،مایکوزیس فونگوئیدس، پمفیگوس، یا اریتم مولتی فرم شدید(سندرم استیونز-جانسون)
-اختلالات غدد درون‌ریز:نارسایی اولیه یا ثانویه قشر آدرنال (هیدروکورتیزون یا کورتیزون داروی انتخابی است)،هیپرپلازی مادرزادی آدرنال، هیپرکلسمی مرتبط با سرطان، یا تیروئیدیت غیر چرکی
-اختلالات گوارشی: جهت کنترل وضعیت بیمار در دوره‌ی حمله یا بحرانی در بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو
-اختلالات خونی: آنمی همولیتیک اکتسابی (خود ایمنی)، آنمی Diamond-Blackfan، آپلازی گلبول قرمز خالص، مواردانتخابی ترومبوسیتوپنی ثانویه
-اختلالات نئوپلاستیک:درمان تسکینی در لوکمی و لنفوم
-مشکلات سیستم عصبی: تشدید حاد مولتیپل اسکلروزیس، ادم مغزی همراه با تومور اولیه یا متاستاتیک مغز یاکرانیوتومی. توجه: گایدلاین‌های درمانی استفاده از دوز بالای وریدی یا خوراکی متیل پردنیزولون را برای تشدید حادمولتیپل اسکلروزیس توصیه می کنند.
-مشکلات چشمی: افتالمی سمپاتیک، آرتریت تمپورال، یووئیت و شرایط التهابی چشمی که به کورتیکواستروئیدهای موضعیپاسخ نمی‌دهند.
-مشکلات کلیوی: برای القای دیورز یا بهبود پروتئینوری در سندرم نفروتیک ایدیوپاتیک یا ناشی از لوپوس اریتماتوز
-مشکلات تنفسی: بریلیوز، سل ریوی شعله‌ور یا منتشر همزمان با دارو درمانی ضد سل مناسب، پنومونی ائوزینوفیلیکایدیوپاتیک، سارکوئیدوز علامت‌دار
+مشکلات مفصلی: به عنوان درمان کمکی و کوتاه مدت در عود نقرس حاد، کاردیت روماتیسمی حاد، اسپوندیلیتآنکیلوزان، آرتریت پسوریاتیک، RA، از جمله RA نوجوانان؛ درمان درماتومیوزیت، پلی میوزیت و لوپوس اریتماتوزسیستمیک
-سایر موارد: تریکینوز با درگیری عصبی یا میوکارد؛ مننژیت سل همراه با بلوک ساب آراکنوئید یا بلوک قریب الوقوعهمزمان با دارو درمانی ضد سل مناسب
تریامسینولون یک داروی کورتیکواستروئیدی مهم و طولانی‌اثر در درمان بسیاری از مشکلات التهابی و مربوط به سیستمایمنی بدن می‌باشد. این دارو به صورت سوسپانسیون تزریقی جهت تزریق عضلانی، داخل مفصل یا بافت نرم و در برخیموارد داخل ضایعه تولید می‌شود و دو نوع استونید و هگزاستونید از آن در دسترس می‌باشد. مهمترین تفاوت بین این دونوع استروئید، موارد استفاده و روش تجویز آنها می‌باشد.
تریامسینولون استونید بیشتر در بیماری‌های پوستی و موضعی مورد استفاده قرار می‌گیرد، در حالی که هگزاستونید بیشتربرای کنترل التهاب در بیماری‌های التهابی سیستمیک استفاده می‌شود و البته کمیاب تر است. همچنین، روش تجویز نیزممکن است متفاوت باشد.
