آدنوزین یک نولکئوزید اندوژن است که در بسیاری از پروسه های بیولوژیک دخیل می باشد و از طریق تحریک گیرنده های 1A آدنوزین به صورت یک آنتی آریتمی عمل می کند و باعث کاهش سرعت هدایت از میان گره دهلیزی بطنی میشود. این دارو را نمی توان جزء طبقه بندی معمول داروهای ضد آریتمی قرار داد. همچنین باعث ایجاد استاع عروق محیطی و کرونری از طریق تحریک گیرنده های 2A آدنوزین می گردد.
در درمان تاکی کاردی فوق بطنی پاروکسیسمال از آدنوزین برای به حالت اول برگرداندن ریتم سینوسی استفاده می شود مخصوصاً در سندرم wolff-parkinson-white .
همچنین از آن جهت تشخیص افتراقی کمپلکس پهن یا باریک تاکی کاردی فوق بطنی و درعسکبرداری میوکارد استفاده می شود.
