معرفی تلفست
تلفست یک آنتی‌هیستامین نسل دوم است که برای کاهش علائم آلرژیک مانند عطسه، آبریزش بینی، خارش چشم و پوست استفاده می‌شود. این دارو با مهار فعالیت هیستامین(ماده‌ای که در واکنش‌های آلرژیک ترشح می‌شود) عمل می‌کند.
موارد مصرف تلفست
۱. رینیت آلرژیک فصلی و دائمی
- تلفست برای درمان رینیت آلرژیک، چه به صورت فصلی و چه دائمی، به کار می‌رود.
رینیت آلرژیک فصلی:
- این نوع رینیت معمولاً در فصل‌هایی که گرده‌های گیاهی در هوا زیاد هستند (مانند بهار و تابستان) بروز می‌کند.
- علائم شامل عطسه مکرر، خارش بینی، آبریزش بینی و گرفتگی بینی است.
- تلفست با مسدود کردن گیرنده‌های هیستامین H1، جلوی اثر هیستامین را می‌گیرد که عامل اصلی بروز این علائم است. این کار باعث کاهش علائم و بهبود راحتی بیمار در روزهای حساس می‌شود.
رینیت آلرژیک دائمی:
- در این حالت، علائم آلرژیک به‌طور مداوم (در تمام فصول سال) بروز می‌کنند.
- علل ممکن شامل حساسیت به گرد و غبار، کپک‌ها یا موی حیوانات خانگی است.
- تلفست در این موارد می‌تواند به کنترل علائم کمک کرده و کیفیت زندگی بیمار را بهبود بخشد.
۲. کهیر مزمن
- کهیر مزمن یک وضعیت پوستی است که در آن بیمار به طور مداوم یا به صورت دوره‌ای دچار کهیرهای قرمز، خارش‌دار و متورم می‌شود.
- این کهیرها ممکن است به صورت لکه‌های پوستی یا پاره‌های کوچکی در بدن ظاهر شوند و می‌توانند تا چندین هفته یا ماه ادامه داشته باشند.
- علل کهیر مزمن معمولا نامشخص است؛ به عبارتی، دلیل دقیق بروز آن همیشه مشخص نیست اما عامل آلرژیک و واکنش‌های ایمنی می‌توانند نقش داشته باشند.
- تلفست با مهار فعالیت هیستامین، که مسئول ایجاد واکنش‌های التهابی و خارش در پوست است، می‌تواند به کاهش شدت و تعداد کهیرها کمک کند و احساس خارش را تسکین دهد.
۳. سایر عوارض آلرژیک
تلفست در برخی موارد برای کاهش علائم آلرژیک دیگر نیز استفاده می‌شود. این موارد ممکن است شامل موارد زیر باشد:
حساسیت‌های پوستی:
- در مواردی که فرد دچار واکنش‌های آلرژیک پوستی مانند خارش یا قرمزی شدید می‌شود، تلفست می‌تواند به کاهش این علائم کمک کند.
آلرژی‌های چشمی:
- اگرچه تلفست مستقیماً برای درمان آلرژی چشمی (التهاب و خارش چشم) تجویز نمی‌شود، کنترل علائم آلرژیک کلی می‌تواند به کاهش علائم چشمی نیز کمک کند.
اثربخشی و آمار تلفست
- مطالعات بالینی نشان می‌دهد که تلفست در حدود ۷۰-۸۰ درصد از بیماران با علائم آلرژیک، بهبود قابل توجهی را تجربه می‌کنند.
- این دارو نسبت به آنتی‌هیستامین‌های نسل اول، اثربخشی مشابه با خواب‌آلودگی کمتر دارد.
مقدار مصرف تلفست
تلفست با توجه به نوع بیماری و رده سنی به شرح زیر تجویز می‌شود:
بزرگسالان (۱۲ سال به بالا):
- برای رینیت آلرژیک: معمولاً ۶۰ میلیگرم دو بار در روز یا ۱۸۰ میلیگرم یک بار در روز.
- برای کهیر مزمن: ۱۸۰ میلیگرم یک بار در روز.
کودکان (۶ تا ۱۱ سال):
- معمولاً ۳۰ میلیگرم دو بار در روز.
کودکان زیر ۶ سال:
خطرات مرتبط با مصرف طولانی‌مدت تلفست
مصرف بلندمدت تلفست به‌طور کلی ایمن تلقی می‌شود. با این حال، هر دارویی در مصرف طولانی‌مدت می‌تواند عوارضی مانند خستگی یا تغییر در عملکرد کبدی ایجاد کند؛ لذا توصیه می‌شود مصرف این دارو تحت نظر پزشک ادامه یابد.
نحوه عملکرد تلفست (مکانیسم اثر)
تلفست با مسدود کردن گیرنده‌های هیستامین H1 در بدن، مانع از اتصال هیستامین به این گیرنده‌ها می‌شود. این امر باعث کاهش علائم آلرژیک مانند رینیت، خارش و کهیر می‌گردد.
نحوه جذب و دفع دارو در بدن تلفست (فارماکوکینتیک)
تلفست پس از مصرف خوراکی به سرعت جذب می‌شود و بیشترین سطح پلاسمایی آن بین ۱ تا ۳ ساعت پس از مصرف حاصل می‌شود. این دارو عمدتاً به صورت غیر تغییر یافته از طریق مدفوع دفع می‌شود و نیمه‌عمر آن حدود ۱۴ ساعت است.
عوارض جانبی تلفست و مدیریت آن‌ها
عوارض جانبی تلفست نسبتاً کم و خفیف است. برخی از آن‌ها عبارتند از:
- سردرد: حدود ۱۰٪ از بیماران.
- خواب‌آلودگی: کمتر از ۱۰٪.
- سرگیجه و تهوع: در حدود ۵٪ از موارد.
مدیریت این عوارض معمولاً با تنظیم دوز و در موارد شدید، توقف دارو و مشورت با پزشک انجام می‌شود.
تداخلات دارویی تلفست
تلفست ممکن است با برخی داروها تداخل داشته باشد، از جمله:
- داروهای ضد قارچ (مانند کتوکونازول): ممکن است سطح تلفست را افزایش دهد.
- آنتی‌بیوتیک‌های ماکرولیدی (مانند اریترومایسین): افزایش غلظت دارو در خون.
- آنتی‌اسیدهای حاوی آلومینیوم و منیزیم: کاهش جذب تلفست.
منع مصرف تلفست در بیماری‌ها، بارداری، شیردهی
- بیماری‌های کبدی یا کلیوی: استفاده از تلفست ممکن است نیاز به تنظیم دوز داشته باشد؛
- بارداری: مصرف تلفست تنها در صورت ضرورت و تحت نظر پزشک توصیه می‌شود؛
- شیردهی: مشورت با پزشک ضروری است؛
- رده سنی: مصرف برای کودکان زیر ۶ سال توصیه نمی‌شود.
علائم اوردوز تلفست
در صورت مصرف بیش از حد تلفست، ممکن است علائمی مانند سرگیجه، سردرد، خواب‌آلودگی شدید و مشکلات گوارشی ظاهر شود. در این صورت، فوراً به مراکز اورژانس مراجعه کنید.
میزان وابستگی یا اعتیاد به تلفست
تلفست از نظر ایجاد وابستگی یا اعتیاد، دارای پروفایل ایمنی بالایی است و معمولاً هیچ نشانه‌ای از وابستگی مشاهده نمی‌شود.
تفاوت سیتریزین و فکسوفنادین (تلفست):
آثار تسکین‌دهنده و خواب‌آلودگی:
- سیتریزین نسبت به فکسوفنادین (تلفست) کمی بیشتر باعث خواب‌آلودگی می شود، چرا که به میزان بیشتری از سد خونی-مغزی برخوردار است.
مکانیسم اثر:
- هر دو دارو با مهار گیرنده‌های هیستامین H1 عمل می‌کنند اما سیتریزین ممکن است اثر قوی‌تری در کاهش علائم آلرژیک داشته باشد در حالی که فکسوفنادین (تلفست) با ارائه پروفایل عوارض جانبی پایین‌تر، ترجیح داده می‌شود.
عمر نیمه و شیوه دفع:
- هر دو دارو دارای عمر نیمه مناسبی هستند که امکان مصرف یک بار یا دو بار در روز را فراهم می‌آورند.
به طور کلی، انتخاب بین سیتریزین و فکسوفنادین مربوط به اثرات خواب آوری این دو دارو است. برای بیمارانی که به هوشیاری کامل در طول روز نیاز دارند، فکسوفنادین (تلفست) معمولاً گزینه بهتری محسوب می‌شود.
سوالات متداول در خصوص تلفست
آیا تلفست موجب خواب‌آلودگی می‌شود؟
پاسخ: به‌طور کلی تلفست از آن دسته آنتی‌هیستامین‌هایی است که اثر خواب‌آلودگی کمی دارند؛ اگرچه در برخی افراد ممکن است کمی احساس خواب‌آلودگی ایجاد کند.
تلفست برای کدام بیماری‌ها تجویز می‌شود؟
پاسخ: تلفست عمدتاً برای درمان رینیت آلرژیک و کهیر مزمن تجویز می‌شود.
آیا تلفست برای کودکان زیر ۶ سال مناسب است؟
پاسخ: مصرف تلفست برای کودکان زیر ۶ سال توصیه نمی‌شود مگر تحت نظر دقیق پزشک.
چه مدت طول می‌کشد تا تلفست اثر کند؟
پاسخ: اثر تلفست معمولاً طی ۱ تا ۳ ساعت پس از مصرف آغاز می‌شود.
اثر تلفست تا چه مدت باقی می‌ماند؟
پاسخ: اثر تلفست معمولاً تا ۲۴ ساعت باقی می‌ماند که امکان مصرف یک دوز روزانه در برخی موارد فراهم است.
آیا می‌توان تلفست را همراه غذا مصرف کرد؟
پاسخ: بله، تلفست می‌تواند با یا بدون غذا مصرف شود.
آیا آبمیوه‌ها بر جذب تلفست تأثیر دارند؟
پاسخ: برخی آبمیوه‌ها مانند گریپ‌فروت ممکن است جذب تلفست را تغییر دهند؛ لذا توصیه می‌شود تلفست با آب مصرف شود.
آیا تلفست باعث خشکی دهان می‌شود؟
پاسخ: خشکی دهان از عوارض جانبی ممکن تلفست است که در برخی افراد ممکن است رخ دهد.
آیا افراد مسن می‌توانند از تلفست استفاده کنند؟
پاسخ: بله، افراد مسن می‌توانند از تلفست استفاده کنند؛ اما ممکن است نیاز به تنظیم دوز بر اساس وضعیت کلی سلامتی داشته باشند.
آیا تلفست در نارسایی کلیه یا کبد ایمن است؟
پاسخ: در بیماران با نارسایی کلیوی یا کبدی ممکن است نیاز به تنظیم دوز تلفست وجود داشته باشد؛ لذا مصرف آن باید تحت نظارت پزشک باشد.
آیا تلفست می‌تواند استرس ناشی از آلرژی را کاهش دهد؟
پاسخ: با بهبود علائم آلرژیک، ممکن است استرس ناشی از ناراحتی‌های آلرژیک کاهش یابد؛ اما تلفست مستقیماً بر استرس تأثیر نمی‌گذارد.
آیا می‌توان تلفست را به‌عنوان پیشگیری از علائم آلرژیک استفاده کرد؟
پاسخ: در برخی موارد، پزشکان تلفست را برای پیشگیری از بروز علائم آلرژیک قبل از قرار گرفتن در معرض آلرژن توصیه می‌کنند.
آیا تلفست باید به تنهایی مصرف شود یا با داروهای دیگر؟
پاسخ: معمولاً تلفست به تنهایی مصرف می‌شود، اما در موارد خاص ممکن است به عنوان بخشی از یک درمان ترکیبی تجویز شود؛ این موضوع باید توسط پزشک تعیین شود.
آیا تلفست نیاز به نسخه پزشک دارد؟
پاسخ:در ایران دریافت تلفست بدون تجویز پزشک مجاز است
علائم اوردوز تلفست چیست؟
پاسخ: علائم اوردوز شامل سردرد، خواب‌آلودگی شدید، تهوع و در موارد نادر مشکلات گوارشی است.
آیا تلفست می‌تواند با فعالیت‌های ورزشی تداخل داشته باشد؟
پاسخ: تلفست معمولاً تأثیر منفی بر فعالیت‌های ورزشی ندارد و می‌توان آن را بدون نگرانی از کاهش عملکرد فیزیکی مصرف کرد.
آیا تلفست می‌تواند به کاهش علائم آلرژیک بعد از مواجهه با حیوانات خانگی کمک کند؟
پاسخ: بله، تلفست با کاهش واکنش‌های هیستامینی، می‌تواند به کاهش علائم آلرژیک ناشی از مواجهه با حیوانات خانگی مانند عطسه و خارش کمک نماید.
آیا قرص تلفست کورتون دارد؟
قرص تلفست (فکسوفنادین) یک آنتی‌هیستامین نسل دوم است و کورتون (یا همان کورتیکواستروئید) در ترکیب آن وجود ندارد.
.gif)
.gif)
طریقه مصرف آبریزش زیاد بینی دارم و خارش گلو