سوسپانسیون آفاموکس 400میلی گرم/5 میلی لیتر

فرم خوراکی:
-عفونت های گوش، بینی و گلو(فارنژیت، تونسیلیت، عفونت گوش میانی)

-درمان هلیکوباکتر پیلوری

-عفونت تنفسی تحتانی(شامل پنومونی) (ناشی از استرپتوکوک بتالاکتاماز منفی، استرپتوکوک پنومونیه، استافیلوکوک یا هموفیلوس آنفولانزا)

-رینوسینوزیت، حاد باکتریایی (ناشی از استرپتوکوک بتالاکتاماز منفی، استرپتوکوک پنومونیه، استافیلوکوک یا هموفیلوس آنفولانزا)

-عفونت پوست و ساختارهای پوستی (ناشی از استرپتوکوک بتالاکتاماز منفی، استافیلوکوک یا اشیرشیا کلای)

-عفونت مجاری ادراری (ناشی از اشیرشیا کولای بتالاکتاماز منفی، پروتئوس میرابیلیس یا انتروکوک فکالیس)

فرم تزریقی(فرآورده موجود در برخی کشورها)
-اندوکاردیت
-موارد مشکوک به عفونت باکتریایی یا عود مجدد (در مواردی همچون برونشیت مزمن، مننژیت باکتریایی، عفونت های شدید گوش، بینی و گلو،‌ پنومونی اکتسابی جامعه، سیستیت حاد و پیلونفریت، آبسه دندانی شدید همراه با سلولیت در حال گسترش، عفونت های مفصل مصنوعی، بیماری لایم، و باکترمی

طیف اثر:وسیع‌الطیف؛ آموکسی سیلین دارای طیف گسترده ای از فعالیت است و در برابر طیف وسیعی از باکتری های گرم مثبت و گرم منفی موثر است. در شرایط آزمایشگاهی، آمپی سیلین تقریبا شبیه آموکسی سیلین عمل می‌کند، اگرچه آموکسیلین فعالیت ذاتی خود را دارد و در بدن به آمپی سیلین تبدیل نمی شود.مثلا آموکسی سیلین در برابر انتروکوکوس انتخاب بهتری‌به نظر می‌رسد، اما در برابر گونه های شیگلا آمپی‌سیلین فعالیت بیشتری دارد.هموفیلوس آنفولانزا نیز به نظر می رسد کمی کمتر به آموکسی سیلین نسبت به آمپی سیلین حساس است.
این داروها در برابر بیشتر باکتری های حساس به پنی سیلین G فعال هستند، اما علاوه بر این، در برابر برخی از باسیل های گرم منفی که به پنی سیلین G مقاوم هستند نیز فعال هستند.

آموکسی سیلین از پرکاربردترین آنتی‌بیوتیک‌ها در دنیا می‌باشد. دسترسی آسان و طیف وسیع فعالیت ضدباکتری، این دارو را به یک انتخاب محبوب جهت درمان بسیاری از عفونت‌های رایج همچون فارنژیت، عفونت های دستگاه تنفسی، عفونت های دستگاه ادراری، عفونت های پوست و بافت نرم و عفونت های دندان و…در بزرگسالان و کودکان تبدیل نموده است.با توجه به ارزش بالای این دارو در کنترل عفونت‌ها، جهت حفظ اثربخشی و محافظت از آن در برابر مقاومت میکروبی، لازم است به تجویز و مصرف منطقی آن اهمیت ویژه‌ای داده‌شود.
همچنین آموکسی‌سیلین جهت پیشگیری از عفونت در برخی موارد همچون تب روماتیسمی قابل استفاده است.

این دارو در فرمول های مختلف از جمله کپسول های خوراکی، قرص ها و سوسپانسیون های کودکان (و حتی در برخی کشورها فرم تزریقی )موجود است. و فعالیتی بسیار شبیه به آمپی سیلین دارد.با این حال در مورد درمان خوراکی، آموکسی سیلین خوراکی معمولاً به دلیل فراهمی زیستی بالاتر و جذب بهتر و عوارض پوستی و گوارشی کمتر بر آمپی سیلین خوراکی ترجیح داده می شود.

از آنجا که آموکسی سیلین به آنزیم های بتالاکتاماز که توسط برخی باکتری ها برای تجزیه آنتی بیوتیک های بتالاکتام تولید می شود حساس است، برای افزایش فعالیت آن، اغلب در ترکیب با یک مهارکننده بتالاکتاماز، مانند سولباکتام یا کلاوولانیک اسید تجویز می شود.

میزان اثربخشی:
آموکسی‌سیلین یکی از پرکاربردترین آنتی‌بیوتیک‌ها در درمان عفونت‌های باکتریایی است.
• فارنژیت استرپتوکوکی: اثربخشی >90% در درمان عفونت‌های ناشی از استرپتوکوک گروه A.
• اوتیت میانی: حدود 80-90% اثربخشی در کودکان.
• عفونت‌های سینوسی: در 70-80% بیماران بهبود کامل مشاهده شده است.
• عفونت‌های H. pylori (در ترکیب با سایر داروها): میزان ریشه‌کنی >85%.

عوامل مؤثر بر اثربخشی:
• حساسیت میکروبی: مقاومت در برخی مناطق به دلیل مصرف نادرست افزایش یافته است.
• پایبندی بیمار به درمان: تکمیل دوره درمان برای جلوگیری از مقاومت باکتریایی ضروری است.
___