آمی سولپراید

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف آمی سولپراید

این دارو عمدتاً در درمان سایکوزهائی همچون اسکیزوفرنیا و در برخی موارد جهت درمان افسردگی بکار می رود.

فارماکوکینتیک آمی سولپراید

از طریق دستگاه گوارشی جذب شده، فراهمی زیستی آن 48-43% است. پیک اولیه سطح پلاسمائی آن یک ساعت و پیک دوم آن 4-3 ساعت بعد از مصرف خوراکی پدیدار می شود. باند پروتئینی آن حدود 16% است. متابولیسم آن محدود و بیشترین میزان دارو بصورت تغییر نیافته در ادرار و مدفوع یافت می شود. نیمه عمر حذفی آن حدود 12 ساعت است.

عوارض جانبی آمی سولپراید

*تاکنون عوارضی به ثبت نرسیده است.

تداخلات دارویی آمی سولپراید

*مشخصات کلی تداخلات:
به‌تازگی توسط FDA تأییدشده است. اطلاعات به‌زودی موجود خواهد شد.

تداخلات رده X (پرهیز):
الکل (اتیل)، داروهای ضد پارکینسون (آگونیست های دوپامین)، داروهای ضد سایکوز، بروموپرید، برومپریدول، کابرگولین، فکسینیدازول، متوکلوپرامید، اورفنادرین، اوکسوممازین، پارالدهید، پیموزاید، پیریبدیل، داروهای ضد سایکوز طولانی کننده QT (خطر متوسط)، کیناگولید، سولپیرید، تالیدومید

کاهش اثرات داروها توسط آمی‌ سولپراید :
آمفتامین‌ها، آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای ضد پارکینسون ( آگونیست دوپامین)، کابرگولین، گوانتیدین، پیریبدیل، کیناگولید

کاهش اثرات آمی‌ سولپراید توسط داروها:
داروهای ضد پارکینسون ( آگونیست دوپامین)، کابرگولین، لیتیم، پیریبدیل، کیناگولید

افزایش اثرات داروها توسط آمی‌ سولپراید:
الکل (اتیل)، آمی‌فامپریدین، آزلاستین (نازال)، برکسانولون، بوپرنورفین، کلاریترومایسین، داروهای تضعیف‌کننده CNS، دمپریدون، فلونیترازپام، آیوهگزول، آیومپرول، آیوپامیدول، لووسولپرید، مکیتازین، متیل‌فنیدات، متی‌روسین، آگونیست های اوپیوئیدی، اورفنادرین، اوکسی‌کدون، پارالدهید، داروهای ضدافسردگی طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، داروهای ضد سایکوز طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، داروهای مهارکننده کیناز طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، ساکویناویر، مهارکننده‌های اختصاصی باز جذب سروتونین، عوامل سروتونرژیک (خطر بالا)، سولپیرید، سوورکسانت، تالیدومید، زولپیدم

افزایش اثرات آمی‌ سولپراید توسط داروها:
مهارکننده‌های استیل کولین استراز (مرکزی)، آلیزاپرید، داروهای ضد سایکوز، داروهای کاهنده‌ فشارخون، بریمونیدین (موضعی)، بروموپرید، برومپریدول، بوپرپیون، کانابیدیول، ماری‌جوانا (شاهدانه)، سریتینیب، کلرمتیازول، کلرفنسین کاربامات، دیوتترابنازین، دایمتیندن (موضعی)، دوکسیلامین، درونابینول، اسکتامین، فکسینیدازول، هیدروکسی‌زین، گیاه کاوا، لمبورکسانت، لیتیوم، منیزیم سولفات، متیل‌فنیدات، متوکلوپرامید، متی‌روسین، مینوسیکلین (سیستمیک)، نابیلون، اندانسترون، اوکسوممازین، پنتامیدین (سیستمیک)، پرامپانل، پیموزاید، داروهای طولانی کننده فاصله QT (خطر بالا)، ضد آریتمی های کلاس ICطولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، داروهای متفرقه طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، مهارکننده‌های CYP3A4 طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، آنتی‌بیوتیک‌های کینولونی طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، روفینامید، داروهای سروتونرژیک (خطر بالا)، سدیم اکسیبات، تترابنازین، تتراهیدروکانابینول وکانابیدیول، تری‌مپرازین، وریکونازول

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.

هشدار ها آمی سولپراید

1- خطر طولانی شدن QT در بیماران با سابقه قبلی برادیکاردی و هیپوکالمی وجود دارد لذا قبل از تجویز این دارو بایستی شرایط فوق در نظر گرفته شوند.
2- این دارو در بیماران دچار فئوکروموستیوما یا تومورهای وابسته به پرولاکتین نبایستی تجویز شود.
3- در بیماران با اختلالات شدید کلیوی، تاریخچه اپی لپسی یا بیماری پارکینسون بایستی با احتیاط تجویز گردد.
4- ریسک هیپوتانسیون و خواب آلودگی ناشی از این دارو در افراد مسن افزایش می یابد.
5- در قطع ناگهانی این دارو، ندرتاً علائم ترک دیده می شود، لذا قطع دارو بایستی بتدریج انجام گیرد.