پیرفنیدون

معرفی پیرفنیدون

پیرفنیدون دارویی است که به‌طور اختصاصی برای درمان فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (IPF) تجویز می‌شود. فیبروز ریوی، به معنی سفتی و زخم شدن بافت‌های ریه است که باعث کاهش عملکرد ریوی و مشکلات تنفسی می‌شود. پیرفنیدون با مهار فرآیندهای التهابی و فیبروتیک، سرعت پیشرفت بیماری را کند کرده و به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک می‌کند.

موارد مصرف پیرفنیدون

پیرفنیدون در موارد زیر مورد استفاده قرار می‌گیرد:

• درمان فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (IPF)
• کاهش سرعت پیشرفت فیبروز در ریه
• تثبیت عملکرد ریوی در مراحل اولیه
   

تحقیقات و مطالعات بین‌المللی در مورد پیرفنیدون:

کاربردهای تحقیقاتی فراتر از فیبروز ریوی:

برخی از مطالعات پیش‌بالینی در حال بررسی اثر پیرفنیدون در کاهش فیبروز در بافت‌های دیگر مانند کبد، کلیه و حتی قلب هستند. اگرچه استفاده از آن در این زمینه‌ها هنوز در مراحل تحقیقاتی و آزمایشی قرار دارد، اما نشان از پتانسیل بالای این دارو در مقابله با فرآیندهای فیبروتیک در سایر اندام‌ها دارد.

تأثیرات آنتی‌اکسیدانی:

تحقیقات نشان داده‌اند که پیرفنیدون ممکن است دارای اثرات آنتی‌اکسیدانی باشد. این ویژگی می‌تواند به کاهش استرس اکسیداتیو در بافت‌های آسیب‌دیده کمک کند و به عنوان مکملی برای اثرات ضد فیبروز دارو عمل نماید.

کاربرد احتمالی در عفونت‌های ویروسی (مثلاً COVID-19):

در پی شیوع ویروس COVID-19، برخی پژوهش‌ها بررسی کرده‌اند که آیا پیرفنیدون می‌تواند در کاهش فیبروز ریوی ناشی از عفونت‌های ویروسی مفید باشد یا خیر. اگرچه نتایج اولیه نویدبخش است، اما نیاز به مطالعات بیشتری در این زمینه وجود دارد.

تفاوت‌های فردی در متابولیسم دارو:

پیرفنیدون عمدتاً از طریق آنزیم CYP1A2 متابولیزه می‌شود. به همین دلیل، افراد ممکن است به دلیل تفاوت‌های ژنتیکی در عملکرد این آنزیم، پاسخ متفاوتی به دارو داشته باشند. این نکته می‌تواند در تنظیم دقیق دوز دارو برای هر بیمار اهمیت ویژه‌ای داشته باشد.

پیشرفت در فرمولاسیون‌های دارویی:

پژوهشگران در حال کار بر روی فرمولاسیون‌های جدید پیرفنیدون هستند تا عوارض جانبی، به‌ویژه مشکلات گوارشی، کاهش یابد. نسخه‌های توسعه‌یافته ممکن است باعث افزایش تحمل دارو و بهبود تجربه درمانی بیماران شوند.

استفاده در ترکیب درمانی:

برخی مطالعات به بررسی اثرات ترکیبی پیرفنیدون با داروهای دیگر، مانند نینتیدانیب، پرداخته‌اند. این رویکرد ترکیبی ممکن است به بهبود نتایج درمانی در بیماران مبتلا به فیبروز ریوی کمک کند، اگرچه هنوز نیاز به ارزیابی‌های جامع و بلندمدت دارد.

اثر بر سیستم ایمنی:

برخی داده‌های اولیه حاکی از آن است که پیرفنیدون علاوه بر اثرات ضد فیبروز، ممکن است اثرات مدولاتور بر سیستم ایمنی نیز داشته باشد. این ویژگی می‌تواند در مدیریت التهاب‌های مزمن که در بسیاری از بیماری‌های فیبروتیک نقش دارند، مفید باشد.

موارد بالینی پیرفنیدون

در شرایط بالینی، پیرفنیدون به عنوان گزینه‌ای برای کنترل فیبروز ریوی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بیمارانی با تشخیص فیبروز ریوی ایدیوپاتیک که عملکرد ریه‌شان در حال افت تدریجی است.

مواردی که علائم بالینی مانند تنگی نفس، سرفه مداوم و کاهش ظرفیت ریوی مشاهده می‌شود.

بیمارانی که برای پیشگیری از پیشرفت سریع بیماری و حفظ کیفیت زندگی تحت نظارت پزشک قرار دارند.

اثربخشی و آمار پیرفنیدون

مطالعات بالینی بین‌المللی (مانند مطالعات CAPACITY و ASCEND) نشان می‌دهند که پیرفنیدون:

می‌تواند سرعت افت عملکرد ریوی (مانند کاهش حجم تنفسی اجباری - FVC) را تا حدود 30-50٪ کاهش دهد.

در برخی بیماران، موجب تثبیت یا بهبود شاخص‌های ریوی شده و از نیاز به پیوند ریه جلوگیری می‌کند.

با کاهش مرگ و میر و بهبود طول عمر، به عنوان گزینه‌ای موثر در مدیریت فیبروز ریوی شناخته شده است.

مقدار مصرف پیرفنیدون

پیرفنیدون به‌صورت خوراکی (قرص یا کپسول) ارائه می‌شود.

بزرگسالان (بالای 18 سال):

دوز نگهدارنده معمولاً 2400 میلی‌گرم در روز (تقسیم به 2 یا 3 دوز) است.

درمان معمولاً با دوزهای پایین‌تر آغاز شده و به تدریج افزایش می‌یابد تا بدن بیمار با دارو سازگار شود.

فرم‌های دارویی:

در صورت وجود فرم‌های متفاوت (مثلاً قرص‌های پوشیده یا کپسول‌های آزاد)، دستور مصرف ممکن است متفاوت باشد که بر اساس برچسب دارویی و مشاوره پزشک تنظیم می‌شود.

کودکان:

استفاده از پیرفنیدون در افراد زیر 18 سال توصیه نمی‌شود.

خطرات مرتبط با مصرف طولانی‌مدت پیرفنیدون

مصرف طولانی‌مدت پیرفنیدون ممکن است با موارد زیر همراه باشد:

• افزایش سطح آنزیم‌های کبدی و احتمال آسیب کبدی؛
• عوارض گوارشی مزمن مانند تهوع، استفراغ و اسهال؛
• حساسیت به نور (فوتوسنسیتیویتی) که باعث بروز واکنش‌های پوستی می‌شود.

به همین دلیل، نظارت منظم از طریق آزمایش‌های کبدی و بررسی علائم بالینی توسط پزشک ضروری است.

مکانیسم اثر پیرفنیدون به زبان ساده

پیرفنیدون با مهار فاکتورهای رشد و سیتوکین‌های التهابی (مانندTGF‑β )که مسئول تشکیل بافت فیبروتیک در ریه هستند، عمل می‌کند. به بیان ساده، این دارو از ایجاد زخم‌های اضافی در بافت ریه جلوگیری کرده و روند سخت شدن ریه را کند می‌کند.

عوارض جانبی پیرفنیدون و مدیریت آن‌ها

پیرفنیدون ممکن است برخی عوارض جانبی ایجاد کند که مدیریت آن‌ها به شرح زیر است:

• مشکلات گوارشی: مانند تهوع، استفراغ و اسهال.

راه‌حل: مصرف دارو همراه با غذا و تنظیم تدریجی دوز می‌تواند مفید باشد.

• حساسیت به نور:

راه‌حل: استفاده از کرم‌های ضدآفتاب، پوشیدن لباس محافظ و اجتناب از نور مستقیم خورشید توصیه می‌شود.

• افزایش آنزیم‌های کبدی:

راه‌حل: انجام آزمایش‌های منظم کبدی و مشاوره با پزشک در صورت بروز نشانه‌های آسیب کبدی.

تداخلات دارویی پیرفنیدون

• پیرفنیدون ممکن است با برخی داروهای دیگر که از طریق آنزیم‌های کبدی (به‌ویژه CYP1A2) متابولیزه می‌شوند، تداخل داشته باشد.
• داروهای ضدافسردگی، آنتی‌بیوتیک‌ها و برخی داروهای ضدقارچی می‌توانند سطح پیرفنیدون را تغییر دهند.
• پزشک ممکن است در صورت وجود تداخل، دوز سایر داروها یا پیرفنیدون را تنظیم کند.
• همواره لیست داروها و مکمل‌های مصرفی خود را به پزشک اعلام کنید.

تداخلات غذایی با پیرفنیدون

پیرفنیدون به همراه غذا مصرف می‌شود تا جذب بهتری داشته باشد و عوارض گوارشی کاهش یابد.

مصرف برخی غذاها مانند گریپ‌فروت ممکن است باعث افزایش سطح دارو در خون شود؛ بنابراین از آن اجتناب کنید.

مشاوره درباره ارتباط پیرفنیدون با داروهای مختلف

• پیرفنیدون ممکن است با داروها و مکمل‌های مختلف تداخل داشته باشد.
• قبل از شروع مصرف هر داروی جدید، به پزشک خود اطلاع دهید تا از بروز تداخلات جلوگیری شود.
• تنظیم دقیق دوزها و نظارت مداوم بر نتایج آزمایشگاهی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

منع مصرف پیرفنیدون در بیماری‌ها، بارداری، شیردهی و رده سنی

• پیرفنیدون در بیمارانی با مشکلات شدید کبدی یا کلیوی توصیه نمی‌شود.
• مصرف پیرفنیدون در دوران بارداری و شیردهی مورد تأیید نیست؛ استفاده از آن در این شرایط تنها در موارد ضروری و پس از ارزیابی دقیق پزشک مجاز است.
• افراد زیر 18 سال نباید از پیرفنیدون استفاده کنند.

توصیه‌ای دارویی/نحوه استفاده بیمار از پیرفنیدون به تفکیک شکل دارو

• پیرفنیدون به شکل قرص یا کپسول ارائه می‌شود.
• دارو را طبق دستور پزشک و معمولاً همراه با غذا مصرف کنید تا جذب بهینه و کاهش عوارض گوارشی حاصل شود.
• دوز دارو ابتدا به صورت پایین شروع شده و سپس به تدریج افزایش می‌یابد تا بدن بیمار به آن عادت کند.

نکات در خصوص شرایط نگهداری پیرفنیدون

• پیرفنیدون را در دمای اتاق (15-30 درجه سانتی‌گراد) و در محلی خشک و دور از نور مستقیم نگهداری کنید.
• از قرارگیری دارو در دسترس کودکان جلوگیری کنید.
• تاریخ انقضا را به دقت چک کنید و داروهای منقضی شده را مصرف نکنید.

هنگام فراموش کردن یک دوز چه کنیم؟

• در صورت فراموش کردن یک دوز پیرفنیدون، به محض یادآوری آن را مصرف کنید.
• اگر زمان نزدیک به دوز بعدی است، دوز فراموش‌شده را نادیده بگیرید و به برنامه مصرف ادامه دهید.
• به هیچ عنوان دوز را جبران نکنید.

مراقبت‌های پس از درمان با پیرفنیدون

پس از یا در حین مصرف طولانی‌مدت پیرفنیدون، پزشک ممکن است آزمایش‌های دوره‌ای (مانند آزمایش‌های کبدی و عملکرد ریوی) را برای پایش وضعیت بالینی شما تجویز کند.

تغییرات در علائم یا عوارض جانبی باید فوراً به پزشک گزارش شود.

باید و نبایدهای غذایی هنگام مصرف پیرفنیدون

بایدها:

• پیرفنیدون را همراه با وعده‌های غذایی مصرف کنید تا از مشکلات گوارشی جلوگیری شود.
• مصرف مایعات کافی در طول روز را فراموش نکنید.

نبایدها:

• از مصرف گریپ‌فروت و محصولات حاوی آن اجتناب کنید.
• از خوردن غذاهای بسیار چرب یا سنگین بلافاصله قبل یا بعد از مصرف دارو خودداری نمایید.

نکات تغذیه‌ای مکمل‌ها هنگام مصرف پیرفنیدون

• قبل از مصرف هرگونه مکمل و ویتامین همراه با پیرفنیدون، با پزشک معالج مشورت کنید.
• یک رژیم غذایی متعادل، سرشار از میوه‌ها، سبزیجات و آنتی‌اکسیدان‌ها می‌تواند به حمایت از عملکرد سیستم ایمنی و کاهش عوارض دارویی کمک کند.

هشدارها در مصرف پیرفنیدون

• پیرفنیدون ممکن است حساسیت به نور ایجاد کند؛ بنابراین استفاده از کرم‌های ضدآفتاب، پوشیدن لباس‌های محافظ و اجتناب از نور مستقیم توصیه می‌شود.
• هرگونه نشانه‌ای از مشکلات کبدی (مانند زردی پوست یا چشم‌ها) باید فوراً به پزشک اطلاع داده شود.
• در صورت بروز واکنش‌های آلرژیک یا تغییرات ناگهانی در وضعیت بالینی، به پزشک مراجعه شود.

اثر پیرفنیدون روی آزمایشات

• پیرفنیدون می‌تواند باعث تغییراتی در نتایج آزمایش‌های کبدی (مانند ALT و AST) شود.
• پزشک شما ممکن است آزمایش‌های دوره‌ای برای ارزیابی عملکرد کبد و سایر شاخص‌های بالینی توصیه کند.

زمان شروع اثر پیرفنیدون

• اثر مثبت پیرفنیدون معمولاً پس از چند هفته تا چند ماه مصرف منظم قابل مشاهده است.
• زمان شروع اثر بستگی به ویژگی‌های فردی بیمار و شدت فیبروز ریوی دارد.

میزان وابستگی یا اعتیاد به پیرفنیدون

• پیرفنیدون از نظر ایجاد وابستگی یا اعتیاد دارای ریسک بسیار پایینی است.
• این دارو به عنوان یک گزینه درمانی غیر اعتیادآور برای فیبروز ریوی شناخته می‌شود.

نکات روان‌شناسی و عاطفی در روند درمان پیرفنیدون

• تشخیص فیبروز ریوی و شروع درمان با پیرفنیدون می‌تواند از نظر روانی چالش‌برانگیز باشد.
• دریافت مشاوره روان‌شناسی و شرکت در گروه‌های حمایتی می‌تواند به مدیریت استرس و اضطراب کمک کند.
• حمایت خانواده و دوستان نقش مهمی در ایجاد انگیزه و پایبندی به درمان دارد.

اطلاعاتی درباره اثرات طولانی‌مدت پیرفنیدون

• مصرف طولانی‌مدت پیرفنیدون می‌تواند به تثبیت عملکرد ریوی و کاهش سرعت پیشرفت فیبروز کمک کند.
• نظارت منظم بر عملکرد کبد، ریه و سایر شاخص‌های بالینی برای شناسایی عوارض احتمالی ضروری است.

آموزش به خانواده و اطرافیان بیمار درباره پیرفنیدون

• آگاهی خانواده از نحوه مصرف پیرفنیدون و اهمیت نظارت منظم بر وضعیت بیمار بسیار حیاتی است.
• آموزش نشانه‌های عوارض جانبی و چگونگی واکنش در مواقع اضطراری می‌تواند به بهبود روند درمان کمک کند.
• حمایت عاطفی و پیگیری مداوم با پزشک از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

اطلاعات درباره روش‌های مکمل درمان همراه با پیرفنیدون

علاوه بر مصرف پیرفنیدون، روش‌های مکمل مانند فیزیوتراپی ریوی، تمرینات تنفسی، اکسیژن‌درمانی و تغییرات سبک زندگی (رژیم غذایی متعادل و ورزش منظم) می‌توانند به بهبود عملکرد ریه و کاهش علائم کمک کنند.

هر گونه درمان مکمل باید با هماهنگی پزشک معالج شروع شود.

آموزش در مورد خطرات مربوط به قطع ناگهانی پیرفنیدون

• قطع ناگهانی پیرفنیدون ممکن است باعث وخامت علائم فیبروز ریوی شود.
• تغییر دوز یا قطع دارو باید به صورت تدریجی و تحت نظارت پزشک انجام گیرد.
• در صورت بروز هرگونه علائم حاد پس از قطع دارو، سریعاً به پزشک اطلاع دهید.

مقایسه پیرفنیدون با داروهای مشابه

• پیرفنیدون و نینتیدانیب دو داروی اصلی برای مدیریت فیبروز ریوی ایدیوپاتیک هستند.
• پیرفنیدون با کاهش فرآیندهای التهابی و فیبروتیک عمل می‌کند و عموماً عوارض گوارشی و حساسیت به نور بیشتری گزارش شده است.
• نینتیدانیب ممکن است عوارض متفاوتی مانند کاهش وزن و مشکلات گوارشی داشته باشد.

انتخاب بین این داروها بر اساس شرایط بالینی، سابقه مصرف و تحمل فردی بیمار توسط پزشک معالج تعیین می‌شود.

مراقبت‌های شخصی برای بهبود سریع‌تر در کنار مصرف پیرفنیدون

• مصرف پیرفنیدون همراه با رعایت نکات بهداشتی و تغذیه‌ای (رژیم غذایی متعادل، مصرف مایعات کافی و فعالیت بدنی منظم) می‌تواند به تسریع روند بهبود کمک کند.
• ترک عادات مضر مانند سیگار کشیدن و مصرف الکل از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
• پیگیری منظم و مراجعه به پزشک برای ارزیابی پیشرفت درمان از الزامات درمان است.

سوالات متداول

آیا ترکیب پیرفنیدون با یک رژیم غذایی خاص می‌تواند اثربخشی درمان را بهبود بخشد؟

بله، مصرف یک رژیم غذایی متعادل سرشار از میوه‌ها، سبزیجات و آنتی‌اکسیدان‌ها می‌تواند به حمایت از سیستم ایمنی و عملکرد کلی بدن کمک کرده و در کنار پیرفنیدون به بهبود نتایج درمانی یاری رساند.

آیا پیرفنیدون ممکن است بر الگوی خواب یا سطح انرژی روزانه تأثیر بگذارد؟

برخی بیماران ممکن است در آغاز مصرف پیرفنیدون تغییراتی مانند خستگی یا اختلال در خواب را تجربه کنند؛ اما معمولاً با تنظیم دوز و ادامه درمان، بدن با دارو سازگار شده و این اثرات کاهش می‌یابد.

چه علائمی می‌تواند نشان‌دهنده افزایش سطح پیرفنیدون در خون باشد؟

بروز علائمی نظیر سردرد شدید، گیجی یا تغییرات ناگهانی در وضعیت عمومی ممکن است نشانه‌ای از افزایش سطح دارو باشد. در این صورت، مشورت فوری با پزشک و ارزیابی سطح دارو توصیه می‌شود.

آیا فعالیت بدنی و ورزش می‌توانند در کنار پیرفنیدون به بهبود عملکرد ریوی کمک کنند؟

بله، ورزش‌های سبک و تمرینات تنفسی، در کنار مصرف پیرفنیدون، می‌توانند به تقویت عملکرد ریوی و بهبود کیفیت زندگی کمک کنند؛ البته توصیه می‌شود برنامه ورزشی با مشورت پزشک تنظیم شود.

چه راهکارهایی برای جلوگیری از عوارض ناشی از حساسیت نوری پیرفنیدون وجود دارد؟

استفاده از کرم‌های ضدآفتاب با ضریب حفاظتی بالا، پوشیدن لباس‌های محافظ و اجتناب از قرارگیری طولانی مدت در معرض نور مستقیم خورشید می‌تواند از بروز واکنش‌های پوستی ناشی از پیرفنیدون جلوگیری کند.

آیا مصرف همزمان داروهای گیاهی یا مکمل‌های طبیعی با پیرفنیدون ایمن است؟

استفاده از داروهای گیاهی یا مکمل‌های طبیعی باید تحت نظر پزشک انجام شود، زیرا برخی از این محصولات ممکن است با پیرفنیدون تداخل داشته باشند و بر اثربخشی آن تأثیر بگذارند.

در صورت تجربه عوارض جانبی شدید، چگونه باید نسبت به ادامه مصرف پیرفنیدون اقدام کنم؟

در صورت بروز عوارض جانبی جدی مانند واکنش‌های پوستی شدید، درد یا علائم ناراحتی کبدی، توصیه می‌شود فوراً با پزشک معالج تماس گرفته و درباره تنظیم دوز یا تغییر روش درمان مشورت کنید.

آیا پیرفنیدون می‌تواند بر فعالیت‌های روزانه و کیفیت زندگی من تأثیر مثبت داشته باشد؟

با کند کردن روند پیشرفت فیبروز ریوی، پیرفنیدون معمولاً به بهبود توان عملکرد ریوی و افزایش کیفیت زندگی کمک می‌کند. اگرچه ممکن است در ابتدا برخی عوارض جانبی مشاهده شود، اما در بلندمدت نتایج مثبت آن مشهود خواهد بود.

آیا نیاز به تنظیم مجدد دوز پیرفنیدون به دلیل تغییرات بالینی وجود دارد؟

بله، بسته به نتایج آزمایش‌های دوره‌ای و تغییرات بالینی، پزشک ممکن است دوز پیرفنیدون را تنظیم کند تا بهترین تعادل بین اثربخشی و عوارض جانبی حاصل شود.

چه توصیه‌هایی برای مدیریت استرس و اضطراب در طول دوره درمان با پیرفنیدون می‌توانید ارائه دهید؟

شرکت در جلسات مشاوره روان‌شناسی، مشارکت در گروه‌های حمایتی و انجام تمرینات آرامش‌بخش مانند مدیتیشن و یوگا می‌تواند به کاهش استرس و بهبود روحیه در طول درمان با پیرفنیدون کمک کند.

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف پیرفنیدون

‎پیرفنیدون از دسته داروهای موثر در فیبروز ریوی می باشد. مکانیسم دقیق اثر این دارو تاکنون ناشناخته می باشد. اما در موارد فیبروز ریوی بدون علت مشخص (IPF) تجویز می گردد.
‎این دارو به صورت کپسول های خوراکی با دوز ۲۶۷ میلی گرم و قرص خوراکی با دوز ۲۶۷ میلی گرم و ۸۰۱ میلی گرم تولید شده است و به نام تجاری Esbriet معروف می باشد.

مکانیسم اثر پیرفنیدون

‎مکانیسم دقیق این دارو ناشناخته است با این حال احتمالا پیرفنیدون اثرات آنتی فیبروتیک خود را با کاهش تکثیر و رشد فیبروبلاست ها با اثر بر روی پروتئین ها و سایتوکاین های موثر در این امر و یا تغییر در ساختار کلاژن در ماتریکس خارج سلولی كه منجر به کاهش پاسخ به فاکتور های رشد از جمله فاکتور رشد بتا می گردد،اعمال مي نمايد.
‎همچنین گفته می شود این دارو اثرات ضد التهابی نیز دارد که ناشی از کاهش تجمع سلول های التهاب زا مي باشد.

فارماکوکینتیک پیرفنیدون

‎-پیرفنیدون متابولیسم کبدی دارد که توسط سیستم Cyp450 انجام می شود. این دارو سوبسترای 1A2, 2C19, 2D6, 2E1 می باشد.
‎عمده دفع این دارو از راه ادرار می باشد و نیمه عمری در حدود ۳ ساعت دارد.

منع مصرف پیرفنیدون

پیرفنیدون در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی متوسط باید با احتیاط مصرف شود. استفاده از پیرفنیدون در بیماران مبتلا به نارسایی شدید کلیوی (CrCl <30 میلی لیتر در دقیقه) یا بیماری کلیوی مرحله نهایی که نیاز به دیالیز دارند منع مصرف دارد.

عوارض جانبی پیرفنیدون

‎عوارض جدی:
‎آنژیو ادم، آگرانولوسیتوز
‎عوارض شایع:
‎تهوع، راش، درد شکمی، عفونت تنفسی، اسهال، خستگی، سردرد، دیس پنه، سرگیجه، استفراغ، بی اشتهایی، GERD، سینوزیت، بی خوابی، کاهش وزن، آرترالژی، حساسیت به نور، کاهش اشتها، خارش، تغییر و کاهش حس چشایی، افزایش آنزیم های کبدی(ALT,AST)، افزایش بیلی روبین

تداخلات دارویی پیرفنیدون

هشدار ها پیرفنیدون

‎-منع مصرف در صورت سابقه حساسیت به این دارو یا سایر داروهای مشابه، در افراد سیگاری، نقص کبدی با Child-pugh class C
‎احتیاط در صورت نقص کبدی با Child-Pugh Class A یا B
‎-احتیاط در صورتی که CrCl بیمار کمتر از ۸۰ باشد.

توصیه های دارویی پیرفنیدون

‎-آزمایش های بالینی جهت بررسی عملکرد کبدی بیمار (LFTs) در زمان شروع درمان با این دارو و سپس هر ماه تا ۶ ماه و پس از آن هر ۳ ماه انجام شود.
-CrCl بیمار جهت بررسی عملکرد کلیوی پیش از شروع درمان و سپس به صورت دوره ای چک شود.
‎-به بیمار توصیه کنید جهت کاهش احتمال بروز علائم گوارشی و سرگیجه دارو را همراه با غذا در ساعت مشخصی از روز مصرف نماید و در مدت درمان با این دارو، از مصرف فرآورده های حاوی گریپ فروت و آب گریپ فروت خودداری نمایید.