آموباربیتال

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف آموباربیتال

بدلیل عوارض جانبی و خطر وابستگی این دارو، استفاده از آن دیگر توصیه نمی شود، اگر چه ادامه مصرف آن گاهی در بیماران دچار بیخوابی مقاوم شدید لازم می گردد.

فارماکوکینتیک آموباربیتال

این دارو براحتی از دستگاه گوارش جذب می شود. حدود 60% باند پروتئینی پلاسمائی دارد. نیمه عمر حذفی آن 25-20 ساعت است که در نوزادان طولانی تر می شود. از جفت رد شده و مقادیر کمی از آن در شیر مادر ترشح می شود. در کبد متابولیزه می شود بیش از نیمی از آن وارد ادرار می شود، حدود 5% آن از طریق مدفوع دفع می شود.

عوارض جانبی آموباربیتال

خواب آلودگی، سداسیون و آتاکسی، سرکوب تنفسی، سردرد، اختلالات گوارشی، واکنشهای پوستی، گیجی و نقائص حافظه ، تهییج متناقض، تحریک پذیری واکنشهای ازدیاد حساسیت مثل اریتم مولتی فرم و درماتیت اکسفولیاتیو، هپاتیت، کلستاز، حساسیت به نور(فتوسنسیتویتی)، اختلالات خونی مثل آنمی مگالوبلاستیک، ایجاد مالفورماسیونهای مادرزادی، مسمومیت نوزادی و علائم شبیه نقص ویتامین k در نوزادان متولد شده از مادران مصرف کننده این دارو.

تداخلات دارویی آموباربیتال

1- تشدید اثرات دپرشن تنفسی ناشی از سایر داروهای با خاصیت دپرسانت تنفسی بخصوص الکل، از تجویز چنین ترکیبی بایستی اجتناب شود.
2- القاء آنزیمهای کبدی و افزایش متابولیسم برخی از داروها و لذا کاهش اثرات آنها.
3- طولانی کردن اثرات دپرسانتی CNSبرخی باربیتوراتها در تجویز همزمان با MAOISها و نیز کاهش آستانه تشنج ناشی از MAOIS که با اثرات ضد تشنجی باربیتوراتها مقابله می کند.

هشدار ها آموباربیتال

1- از مصرف این دارو بهتر است در بیماران مسن و ناتوان، در بالغین جوان و کودکان و دربیماران دچار افسردگی، اجتناب شود.
2- این دارو در بیماران با عدم کفایت ریوی، آپنه خواب، سرکوب CNS از قبل موجود، کوما و اختلالات شدید کبدی منع مصرف دارد.
3- در بیماران با اختلالات کلیوی بایستی با احتیاط تجویز شود.
4- مصرف طولانی مدت این دارو باعث ایجاد تحمل به اثرات سداتیو و هیپنوتیک این دارو می شود.