زیلوتون

معرفی زیلوتون

زیلوتون دارویی است که به عنوان یک مهارکننده ۵-لیپوآگزیداز، تولید لوکوترین‌های التهابی را کاهش داده و بهبود علائم آسم مزمن را هدف قرار می‌دهد. این دارو با کاهش التهاب و انسداد راه‌های هوایی، به کنترل علائم آسم و بهبود عملکرد ریوی کمک می‌کند.

برای بیمارانی که به دنبال کنترل موثر آسم و کاهش وابستگی به داروهای برونکودیلاتور هستند، زیلوتون می‌تواند به عنوان یک گزینه درمانی تکمیلی مؤثر عمل کند. رعایت دقیق دستور پزشک و پیگیری منظم آزمایش‌های عملکرد کبد، از جمله مواردی است که به ایمنی و اثربخشی درمان کمک شایانی می‌کند.

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف زیلوتون

زیلوتون به عنوان یک مهارکننده آنزیم ۵-لیپوآگزیداز در درمان و کنترل علائم آسم مزمن مورد استفاده قرار می‌گیرد. موارد مصرف تخصصی این دارو به شرح زیر است:

کنترل و پیشگیری از حملات آسم:

• تجویز به عنوان درمان نگهدارنده در بیماران مبتلا به آسم برای کاهش التهاب و انسداد راه‌های هوایی.
• استفاده در بیمارانی که به درمان‌های دیگر پاسخ ناکافی داشته‌اند.

کاهش تولید لوکوترین‌ها:

• کاهش تولید پیام‌رسان‌های التهابی ناشی از متابولیسم اسید آراشیدونیک؛ بهبود علائم آسمی از جمله تنگی نفس و سرفه.

استفاده مکمل در درمان‌های ترکیبی:

• به عنوان یک جزء مکمل در برنامه‌های چندعاملی درمان آسم، به ویژه در بیمارانی با علائم متوسط تا شدید.

مکانیسم اثر زیلوتون

زیلوتون از طریق مهار آنزیم ۵-لیپوآگزیداز، تولید لوکوترین‌های التهابی را کاهش می‌دهد. مکانیسم اثر این دارو به صورت تخصصی و چند گزینه‌ای به شرح زیر است:

مهار ۵-لیپوآگزیداز:

• جلوگیری از تبدیل اسید آراشیدونیک به لوکوترین‌ها (LTC4، LTD4، LTE4) که عوامل اصلی التهابی در راه‌های هوایی هستند.

کاهش التهاب راه‌های هوایی:

• کاهش تولید لوکوترین‌ها منجر به کاهش التهاب و کاهش انقباض عضلات صاف در مجاری تنفسی می‌شود.

بهبود جریان هوایی:

• کاهش انسداد مجاری هوایی و بهبود عملکرد ریوی در بیماران مبتلا به آسم.

فارماکوکینتیک زیلوتون

جذب:

• مسیر خوراکی: زیلوتون پس از مصرف خوراکی به سرعت جذب می‌شود.
• زمان رسیدن به اوج: معمولاً طی ۱ تا ۲ ساعت به اوج غلظت پلاسمایی می‌رسد.

توزیع:

• پراکندگی در بدن: دارو به سرعت از طریق جریان خون به بافت‌های هدف (به ویژه بافت‌های ریوی) توزیع می‌شود.
• پیوند به پروتئین‌های پلاسما: میزان بالایی از زیلوتون به پروتئین‌های پلاسما (مانند آلبومین) متصل می‌شود که در تنظیم دسترسی دارو به بافت‌ها مؤثر است.

متابولیسم:

• فعالیت کبدی: زیلوتون عمدتاً در کبد توسط آنزیم‌های سیتوکروم P450 (به ویژه CYP1A2 و احتمالاً CYP2C9) متابولیزه می‌شود.
• تشکیل متابولیت‌های فعال: متابولیسم دارو ممکن است به تولید متابولیت‌هایی با فعالیت‌های متفاوت منجر شود.

دفع:

• روش دفع: متابولیت‌های زیلوتون عمدتاً از طریق ادرار و تا حدی از طریق مدفوع دفع می‌شوند.
• نیمه‌عمر دارویی: نیمه‌عمر زیلوتون معمولاً در حدود ۲ تا ۴ ساعت گزارش شده که بسته به فرم دارویی و وضعیت فرد متغیر است.

منع مصرف زیلوتون

حساسیت شناخته شده به زیلوتون:

• در صورت وجود سابقه واکنش‌های آلرژیک نسبت به زیلوتون یا هر یک از ترکیبات موجود در فرمولاسیون دارو.

اختلالات کبدی شدید:

• در بیمارانی که دارای نارسایی یا اختلالات شدید کبدی هستند، چرا که متابولیسم دارو عمدتاً از طریق کبد انجام می‌شود.

بیماری‌های همراه با افزایش شدید آنزیم‌های کبدی:

• در بیمارانی که پیش از مصرف دارو، افزایش قابل توجهی در آنزیم‌های کبدی (ALT/AST) مشاهده شده است.

عوارض جانبی زیلوتون

عوارض کبدی:

• افزایش آنزیم‌های کبدی (ALT/AST) در حدود ۵-۱۰ درصد از بیماران.

اختلالات گوارشی:

• علائمی مانند تهوع، درد معده و اسهال در حدود ۱۰-۱۵ درصد از مصرف‌کنندگان.

عوارض عصبی:

• سردرد و سرگیجه در حدود ۵-۱۰ درصد از بیماران گزارش شده است.

عوارض پوستی:

• بروز راش یا خارش در موارد نادر (کمتر از ۵ درصد).

تداخلات دارویی زیلوتون

زیلوتون به دلیل تأثیر بر سیستم آنزیمی کبدی می‌تواند با داروهای مختلف تداخل داشته باشد. مهم‌ترین تداخلات به شرح زیر است:

1. تداخلات متابولیکی:

داروهای متابولیزه شده از طریق CYP1A2:

• مصرف همزمان با داروهایی مانند تئوپریلین ممکن است منجر به تغییر در سطح دارویی و نیاز به تنظیم دوز شود.

2. تداخلات با داروهای ضدانعقاد:

وارفارین:

• احتمال افزایش یا کاهش اثر ضدانعقادی؛ نظارت دقیق بر پارامترهای انعقادی توصیه می‌شود.

تداخلات با داروهای دیگر:

• توجه به مصرف همزمان با داروهای سرکوب‌کننده کبدی یا داروهایی که بر سیستم CYP تأثیر می‌گذارند، جهت جلوگیری از تغییرات ناخواسته در سطح زیلوتون و داروهای همراه.

هشدار ها زیلوتون

نظارت بر عملکرد کبد:

• نظارت منظم بر آنزیم‌های کبدی (ALT/AST) به دلیل خطر hepatotoxicity؛ در صورت افزایش قابل توجه، باید مصرف دارو قطع یا دوز تنظیم شود.

تداخلات دارویی:

• دقت در مصرف همزمان با داروهایی که از مسیر CYP1A2 متابولیزه می‌شوند (مانند تئوپریلین و برخی داروهای ضد انعقاد) به‌منظور جلوگیری از تغییرات سطح دارویی.

مراقبت در مصرف طولانی‌مدت:

• نظارت مداوم بر علائم بالینی و آزمایش‌های دوره‌ای جهت شناسایی زودهنگام عوارض جانبی احتمالی.

توصیه های دارویی زیلوتون

1. توصیه‌های برای بیماران:

رعایت دقیق دستور مصرف:

• مصرف زیلوتون طبق تجویز پزشک و پیروی از زمان‌بندی مشخص جهت دستیابی به اثر بهینه.

پایش منظم علائم و آزمایش‌های کبدی:

• توجه به علائمی مانند زردی، خستگی یا درد در ناحیه شکم؛ در صورت بروز این علائم، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

اجتناب از مصرف همزمان با الکل:

• مصرف الکل ممکن است خطر آسیب کبدی را افزایش دهد؛ لذا از مصرف آن در طول درمان با زیلوتون خودداری کنید.

2. توصیه‌های برای پزشکان:

پیش ارزیابی و پایش عملکرد کبد:

• قبل از شروع درمان، آزمایش‌های اولیه عملکرد کبد (ALT، AST) را انجام داده و در دوره درمان به صورت دوره‌ای پیگیری نمایید.

بازنگری داروهای همزمان:

• بررسی دقیق داروهای مصرفی بیمار به منظور شناسایی تداخلات بالقوه، به‌ویژه داروهایی که از مسیر CYP1A2 متابولیزه می‌شوند.

تنظیم دوز و نظارت مداوم:

• در صورت مشاهده تغییرات غیرطبیعی در علائم بالینی یا نتایج آزمایشگاهی، دوز دارو را مجدداً ارزیابی و در صورت نیاز تنظیم یا قطع درمان نمایید.