دیسوپیرامید

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف دیسوپیرامید

دیسوپيراميد در پيشگيري و درمان آريتمي‌ها، بطني، به ويژه پس از انفاركتوس قلبي و همچنين آريتمي فوق بطني مصرف مي‌شود.

مکانیسم اثر دیسوپیرامید

دیسوپيراميد پاسخ‌دهي عضله قلب و سرعت الكتروفيزيولوژيك آن را (به استثناي سرعت هدايت گره دهليزي-بطني و هيس-پوركنژ) تضعيف مي‌كند. دپولاريزاسيون دياستوليك در بافت‌هايي كه خودكاري زيادي دارند، كند شده و دوره تحريك‌ناپذيري مؤثر دهليز و بطن افزايش مي‌يابد، با وجوداين، هدايت در مسيرهاي فرعي طولاني مي‌گردد. ديسوپيراميد اثر اينوتروپيك منفي دارد.

فارماکوکینتیک دیسوپیرامید

: جذب ديسوپيراميد سريع و تقريباً كامل است. متابوليسم دارو كبدي است و متابوليت اصلي آن داراي اثر ضد آريتمي و ضد موسكاريني مي‌باشد. نيمه عمر دارو در افراد سالم 7 ساعت و در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه، 18-8 ساعت است. زمان لازم براي رسيدن به اوج غلظت، 2 ساعت است.
با مصرف 300 ميلي‌گرم از دارو، اثر درماني طي 30 دقيقه تا 5/3 ساعت شروع مي‌شود. طول اثر دارو پس از مصرف 300 ميلي‌گرم دارو 5/8-5/1 ساعت است. دفع دارو تقريباً 80 درصد كليوي است.

منع مصرف دیسوپیرامید

اين دارو در بيماران مبتلا به انسداد درجه دوم يا سوم قلب و نارسايي عملكرد گره سينوسي (مگر در مواردي كه از ضربان‌ساز مصنوعي استفاده مي‌شود)، شوك كارديوژنيك، حساسيت مفرط به دارو و افزايش فاصله QT در نوار قلبي نبايد مصرف شود.

عوارض جانبی دیسوپیرامید

*
جدی ترین عوارض جانبی دیسوپیرامید، افت فشارخون و نارسایی قلبی می باشد.
عوارض شایع (%10<):
گوارشی: خشکی دهان، یبوست
ادراری تناسلی: وقفه در دفع ادرار
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: اختلالات هدایتی قلب، نارسایی قلبی، درد قفسه سینه، ادم، افت فشارخون، سنکوپ
سیستم اعصاب مرکزی: سرگیجه، خستگی، سردرد، کسالت، ضعف عضلات، عصبانیت
پوستی: درماتوز جنرالیزه، خارش، راش پوستی
غدد درون ریز و متابولیسم: کاهش پتاسیم خون، افزایش کلسترول سرم، افزایش تری گلیسرید سرم، افزایش وزن
گوارشی: باد کردن شکم، بی اشتهایی، احساس بادکنک در معده، نفخ، اسهال، نفخ، تهوع، استفراغ
ادراری تناسلی: ضعف جنسی، تکرر ادرار، احتباس ادرار، فوریت ادرار
عصبی، عضلانی و اسکلتی: درد عضلات
چشمی: تاری دید، خشکی چشم
تنفسی: خشکی گلو، تنگی نفس

تداخلات دارویی دیسوپیرامید

*مشخصات کلی تداخلات:
- سوبسترای CYP3A4
- تشدید اثرات آنتی کولینرژیک
- تشدید هیپوگلیسمی
- افزایش ‌فاصله QT (شناخته‌شده)

تداخلات رده X (پرهیز):
آکلیدینیوم، آجمالین، سیمتروپیوم، سیتالوپرام، کلاریترومایسین، کانیواپتان، دمپریدون، الوکسادولین، انترکتینیب، فکسینیدازول، فینگولیمود، فلوپنتیکسول، فوزیدیک اسید (سیستمیک)، جمی‌فلوکساسین، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، ایدلالیسیب، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، ایتراکونازول، کتوکونازول (سیستمیک)، لفامولین، فراورده‌های حاوی لووفلوکساسین (سیستمیک)، موکسی‌فلوکساسین (سیستمیک)، لوسولپیرید، نیلوتینیب، اوکساتومید، پیموزاید، پیپراکین، پوساکونازول، پتاسیم کلرید، پتاسیم سیترات، پروبوکول، داروهای ضد آریتمی کلاس IA طولانی کننده فاصله QT (بیشترین خطر)، داروهای ضد آریتمی کلاس III طولانی کننده فاصله QT (بیشترین خطر)، کوئتیاپین، روفناسین، ریبوسیکلیب، ساکویناویر، اسپارفلوکساسین، تلیترومایسین، تیوریدازین، تیوتروپیوم، اومکلیدینیوم، وراپامیل

کاهش اثرات داروها توسط دیزوپیرامید:
مهارکننده‌های استیل کولین استراز، عوامل معده روده ای (پروکینتیک)، ایتوپرید، لووسولپیرید، نیتروگلیسیرین، سکرتین

کاهش اثرات دیزوپیرامید توسط داروها:
مهارکننده‌های استیل کولین استراز، القاکننده‌های قوی و متوسط CYP3A4، دابرافنیب، دفراسیروکس، انزالوتامید، اردافتینیب، اتراویرین، فوس فنی‌توئین، میتوتان، فنوباربیتال، فنی‌توئین، کینولون ها، ریفامپین، ساریلومب، سیلتوکسیمب، توسیلیزومب

افزایش اثرات داروها توسط دیزوپیرامید:
آجمالین، آمیودارون، آمی‌سولپراید، داروهای آنتی کولینرژیک، آزیترومایسین (سیستمیک)، بتابلاکرها، فراورده‌های حاوی کانابینوئید، سریتینیب، کلروکین، سیمتروپیوم، سیتالوپرام، کلاریترومایسین، کلوفازیمین، کلوزاپین، کریزوتینیب، داساتینیب، دمپریدون، فراورده‌های حاوی دوکسپین، دروپریدول، الوکسادولین، اریترومایسین (سیستمیک)، اس سیتالوپرام، فلکاینید، فلوپنتیکسول، فوس فنی‌توئین، گادوبنات دی مگلومین، گلوکاگون، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، هالوفانترین، هالوپریدول، داروهای کاهش‌دهنده قندخون، اینوتوزومب اوزوگامایسین، لاکوزامید، لیدوکائین (سیستمیک و موضعی)، لوفکسیدین، متادون، میدوستائورین، میرابگرون، موکسی‌فلوکساسین (سیستمیک)، نیلوتینیب، الانزاپین، اندانسترون، آگونیست های اوپیوئیدی، اوسیمرتینیب، پنتامیدین (سیستمیک)، پیلسیکاینید، پیموزاید، پیپراکین، پتاسیم کلرات، پتاسیم سیترات، پروبوکول، داروهای ضد آریتمی کلاس IA طولانی کننده فاصله QT (بیشترین خطر)، داروهای ضد آریتمی کلاس III طولانی کننده فاصله QT (بیشترین خطر)، داروهای ضد آریتمی متفرقه طولانی کننده فاصله QT (بیشترین خطر)، کوئتیاپین، راموسترون، روفناسین، ریبوسیکلیب، ریسپریدون، سدیم استیبوگلوکونات، اسپارفلوکساسین، تیازید و دیورتیک های شبه تیازیدی، تیوریدازین، تیوتروپیوم، توپیرامات، ومورافنیب، وریکونازول

افزایش اثرات دیزوپیرامید توسط داروها:
آکلیدینیوم، آجمالین، آمانتادین، آندروژن ها، داروهای ضد دیابت، اپرپیتانت، بتابلاکرها، فراورده‌های حاوی سم بوتولینوم، سریتینیب، کلرال بتائین، کانیواپتان، کریزوتینیب، مهارکننده‌های قوی و متوسط CYP3A4، دوولیزیب، انکورافنیب، انترکتینیب، اردافتینیب، اریترومایسین (سیستمیک)، فکسینیدازول، فینگولیمود، فلوکونازول، فوس اپرپیتانت، فوس نتوپیتانت، فوزیدیک اسید (سیستمیک)، جمی‌فلوکساسین، گیلتری‌تینیب، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، گیاهان کاهش‌دهنده قندخون، ایدلالیزیب، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، ایتراکونازول، کتوکوکونازول (سیستمیک)، لاروترکتینیب، لفامولین، فراورده‌های حاوی لووفلوکساسین (سیستمیک)، لورازیدون، قارچ مایتک، میانسرین، میفپریستون، مهارکننده‌های مونوآمینواکسیداز، نتوپیتانت، اوکساتومید، پالبوسیکلیب، پگ‌ویزومانت، پوساکونازول، پراملینتید، پروپافنون، پروتیونامید، داروهای طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط- پرهیز)، داروهای طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط- احتیاط)، مهارکننده‌های کیناز طولانی کننده فاصله QT (بیشترین خطر)، کینولون ها، سالیسیلات ها، ساکوییناویر، مهارکننده‌های اختصاصی باز جذب سروتونین، سیمپرویر، استریپنتول، تلیترومایسین، اومکلیدینیوم، وراپامیل

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.

هشدار ها دیسوپیرامید

1- اين دارو در موارد زير بايد با احتياط فراوان مصرف شود: گلوكوم، نارسايي احتقاني قلب، بزرگ شدن پروستات، عيب كار كبد و كليه، سالخوردگان، مياستني گراو، كمي پتاسيم خون، ديابت، كارديوميوپاتي، كمي فشار خون و عدم تعادل الكتروليت و اختلالات در هدايت قلبي.
2- درمان با ديسوپيراميد بايد در بيمارستان شروع شود. مقدار مصرف مورد نياز براي هر بيمار بايد بر اساس پاسخ، تحمل، وزن بدن و به صورت تدريجي تنظيم گردد.
3- درمان با ديسوپيراميد بايد بدون مصرف مقدار حمله‌اي، 12-6 ساعت پس از آخرين نوبت مصرف كينيدين سولفات يا 6-3 ساعت پس از آخرين نوبت مصرف پروكائين آميد شروع گردد.

توصیه های دارویی دیسوپیرامید

1- دوره درمان بايد كامل شود و هيچ يك از نوبت‌هاي مصرف نبايد فراموش شود.
2- در صورتي كه يك نوبت مصرف دارو فراموش شود، به محض به ياد آوردن، آن نوبت بايد مصرف شود، ولي اگر كمتر از 4 ساعت تا نوبت بعدي باقيمانده باشد، از مصرف آن نوبت خودداري كرده و مقدار مصرف بعدي نيز نبايد دو برابر شود.
3- قبل از قطع مصرف دارو، بايد با پزشك مشورت شود، زيرا با قطع ناگهاني مصرف دارو، عوارض جانبي قلبي ممكن است بروز نمايد.
4- به علت احتمال بروز سرگيجه، يا منگي یا از حال رفتن، به ویژه هنگام برخاستن ناگهانی از حالت نشسته يا خوابيده، هنگام رانندگي يا كار با ماشين‌آلاتي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط شود.
5- به علت كاهش احتمالي تعريق و عدم تحمل گرما، هنگام فعاليت بدني يا در هواي گرم بايد احتياط شود.
6- در صورت بروز علائم كمي قند خون، بايد به پزشك مراجعه شود.