گلوکاگون

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف گلوکاگون

گلوكاگون به عنوان داروي جانشين مناسب براي گلوكز تزريقي در درمان كاهش قند خون و به عنوان داروي كمكي در راديوگرافي دستگاه گوارش به كار مي رود.

مکانیسم اثر گلوکاگون

گلوكاگون گليكوژنوليز و گلوكونئوژنز كبدي را افزايش مي دهد و سبب افزايش cAMPمي شود. نتيجه اين اعمال افزايش غلظت گلوكز پلاسما، شل شدن عضلات صاف و اثر اينوتروژيك مثبت قلبي مي باشد.

فارماکوکینتیک گلوکاگون

متابوليسم دارو در كبد و كليه انجام مي شود و نيمه عمر آن 10 دقيقه مي باشد. اثر دارو( افزايش قند خون) 20-5 دقيقه پس از تزريق داخل وريدي، 15 دقيقه پس از تزريق داخل عضلاني و 45-30 دقيقه پس از تزريق زيرجلدي شروع مي شود. طول مدت اثر دارو 90 دقيقه است.

منع مصرف گلوکاگون

در فئوكروموسيتوم، تومور ترشح كننده انسولين و تومور ترشح كننده گلوكاگون نبايد مصرف شود.

عوارض جانبی گلوکاگون

*
عوارض شایع (%10<):
گوارشی: تهوع، استفراغ
سیستم عصبی:سردرد
تنفسی: علایم سیستم تنفسی فوقانی
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
غدد درون ریز و متابولیسم: ادم محل تزریق
ایمونولوژی: توسعه آنتی بادی
موضعی: درد محل تزریق
سایر عوارض (درصد نامشخص):
قلبی عروقی: افزایش فشارخون، افت فشارخون (حداکثر دو ساعت پس از پروسه های گوارشی)، افزایش نبض، تاکی کاردی
پوستی: خارش، خارش بینی (داخل بینی)
گوارشی: اختلال چشایی
ازدیاد حساسیت: شوک آنافیلاکسی، واکنش ازدیاد حساسیت
سیستم عصبی: تغییر حس بویایی (داخل بینی)
تنفسی (داخل بینی): سرفه، خون دماغ، احتقان بینی، ناراحتی بینی، ناراحتی گلو

تداخلات دارویی گلوکاگون

*مشخصات کلی تداخلات:
-کاهش سرعت انتقال در دستگاه گوارش

تداخلات رده X (پرهیز):
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

کاهش اثرات داروها توسط گلوکاگون:
داروهای ضد دیابت

کاهش اثرات گلوکاگون توسط داروها:
ایندومتاسین

افزایش اثرات داروها توسط گلوکاگون:
آنتاگونیست های ویتامین کا

افزایش اثرات گلوکاگون توسط داروها:
عوامل آنتی کولینرژیک

تداخل با غذا:
گلوکاگون ذخایر گلیکوژن را تخلیه می‌کند.

هشدار ها گلوکاگون

1. در كمي قند خون ناشي از گرسنگي و نارسايي غده فوق كليه موثر نمي باشد( ذخاير كبدي گليكوژن براي اثر دارو لازم است).
2. مصرف دارو به منظور كمك به تشخيص ديابت مي تواند سبب افزايش قند خون مي باشند.

توصیه های دارویی گلوکاگون

در صورتي كه بيمار هوشيار نباشد، پس از تزريق دارو بايد بيمار را به دليل خطر بروز استفراغ به يك طرف برگرداند.