هورمون محرک تیرویید

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف هورمون محرک تیرویید

-تصویربرداری تشخیصی
-فرسایش بافت باقیمانده‌ی تیروئید(ابلیشن)

تیروتروپین آلفا یک عامل تشخیصی می‌باشد که در اسکن‌های تشخیصی تیروئید مورد استفاده قرار می‌گیرد.
تیروتروپین آلفا یک ابزار تشخیصی کمکی برای آزمایش تیروگلوبولین (Tg) سرم (با یا بدون تصویربرداری ید رادیواکتیو) در پایش بیماران مبتلا به سرطان تیروئید با تمایز خوب (DTC) می‌باشد که قبلاً تحت عمل تیروئیدکتومی قرار گرفته‌اند.

این دارو با نام تجاری تایروژن معروف می‌باشد و به صورت ویال تزریقی ۰/۹ و ۱/۱ میلی‌گرم جهت تزریق عضلانی عرضه می‌شود.

مکانیسم اثر هورمون محرک تیرویید

تیروتروپین آلفا، مشتق شده از یک منبع DNA نوترکیب، دارای توالی اسید آمینه یکسان با هورمون درون‌زای تحریک کننده تیروئید انسانی (TSH) است.
به عنوان یک ابزار تشخیصی مرتبط با آزمایش تیروگلوبولین سرم (Tg)، تیروتروپین آلفا موجب تحریک ترشح Tg را از هر بافت باقیمانده تیروئید (بقایای مانده از تروئیدکتومی) می‌شود.
در صورتی که تیروئیدکتومی موفقیت آمیز بوده باشد و فرسایش کامل انجام شده باشد، Tg بسیار کمی باید در شرایط تحریکی TSH، تشخیص داده شود. برعکس، سطوح Tg بالا نشان دهنده وجود بافت های باقیمانده از تیروئید است.
از آنجایی که منبع TSH اگزوژن است، تحریک سنتز Tg را می توان در بیماران بدون تیروئید به دست آورد بدون اینکه نیاز به ترک هورمون تیروئید باشد.
همچنین تیروتروپین آلفا به عنوان یک عامل کمکی در کنار یددرمانی برای ابلیشن یا درمان باقیمانده بافت سرطانی تیروئید، به گیرنده‌های TSH بر روی این بافت‌ها متصل می‌شود و جذب و سازمان‌دهی عامل ید، از جمله ید نشاندار شده رادیواکتیو (I131) را تحریک می‌کند. به این ترتیب بافت سرطانی از طریق انتشار گاما از ید رادیواکتیو متمرکز شده بر روی این بافت ها، از بین می رود.

فارماکوکینتیک هورمون محرک تیرویید

نیمه عمر:۱۵تا۳۵ساعت
مدت زمان رسیدن به پیک:متوسط ۱۰ساعت(۳تا۲۴ساعت)

منع مصرف هورمون محرک تیرویید

-سابقه‌ی حساسیت به این دارو یا هریک از اجزای فرمولاسیون
-بارداری(همراه با ید رادیواکتیو)
-شیردهی(همراه با ید رادیواکتیو)
-تزریق وریدی

موارد احتیاط:
-سابقه‌ی استفاده از TSH گاوی
-بیماری‌های متاستاتیک
-پرکاری تیروئید
-سابقه یا بیماران در معرض خطر سکته‌ی مغزی (افراد سیگاری، سابقه میگرن ، خانم‌هایی که از قرص های ضدبارداری خوراکی استفاده می‌کنند و..)
-رشد تومور
-بیماری قلبی عروقی
-نارسایی کلیوی
-سالمندان

عوارض جانبی هورمون محرک تیرویید

عوارض شایع:
تهوع، سردرد، سرگیجه، خستگی، استفراغ، ضعف، هایپرکلسترولمی، علائم شبه آنفولانزا(گذرا)، درد در محل تزریق

عوارض جدی:
علائم بیش‌حساسیتی، پرکاری‌تیروئید، سکته قلبی، آریتمی شریانی، پارستزی، آستنی، همی‌پلژی، همی‌پارزی، سکته مغزی، ازدست دادن بینایی، دیسترس تنفسی

تداخلات دارویی هورمون محرک تیرویید

تداخل معناداری گزارش نگردیده‌است.

تداخل با تست‌های آزمایشگاهی:

سنجش تیروگلوبولین ممکن است با آنتی بادی های تیروگلوبولین مخدوش شود و منجر به تفسیر نادرست یا تفسیر دشوار سطوح تیروگلوبولین گردد.
اندازه گیری روتین سطح TSH پس از مصرف تیروتروپین آلفا، توصیه نمی شود.

هشدار ها هورمون محرک تیرویید

-به طور کلی سطح تیروگلوبین تحریک شده با تیروتروپین آلفا، کمتر از سطح تیروگلوبین است و پس از قطع هورمون تیروئید، با آن ارتباطی ندارد. حتی زمانی که آزمایش تیروگلوبین تحریک شده با تیروتروپین آلفا همراه با تصویربرداری ید رادیویی انجام شود، خطر عدم تشخیص سرطان تیروئید یا دست کم گرفتن وسعت بیماری وجود دارد. آنتی بادی های ضد تیروگلوبین ممکن است سنجش تیروگلوبین را مخدوش کنند و سطح تیروگلوبین را غیرقابل تفسیر نمایند. در چنین مواردی، حتی با داشتن جواب منفی یا استیج پایین از اسکن تیروتروپین آلفا همراه ید رادیواکتیو، ارزیابی بیشتر بیمار در نظر گرفته‌شود.
-اثر تیروتروپین آلفا بر روی عود سرطان‌های تیروئید در مدت زمانی بیشتر از ۵سال پس از ابلیشن ارزیابی نشده‌است.
-استفاده از تیروتروپین آلفا ممکن است باعث افزایش قابل توجه و گذرا (طی ۷ تا ۱۴ روز) و غلظت هورمون تیروئید در بیمارانی که همچنان بافت تیروئید قابل توجهی دارند یا دچار متاستازهای عملکردی سرطان تیروئید هستند، شود.پرکاری تیروئید ناشی از تیروتروپین آلفا ممکن است منجر به عوارض جدی در بیماران مستعدتر دارای ریسک فاکتورهایی مانند سابقه بیماری قلبی، سن بالا، بیماری متاستاتیک گسترده، یا بیماری جدی زمینه ای شود. در چنین مواردی بستری شدن در بیمارستان جهت تجویز و نظارت پس از تزریق در نظر گرفته‌شود. مواردی از مرگ و میر طی ۲۴ ساعت پس از تجویز تیروتروپین آلفا گزارش شده است.
-گزارش‌های محدودی در مورد سکته مغزی یا علائم حاکی از سکته مغزی (مانند ضعف یک‌طرفه) در مدت زمان سه روز (محدوده: ۲۰ دقیقه تا ۳ روز) پس از تجویز تیروتروپین آلفا در بیماران بدون متاستاز مشخص در سیستم عصبی، وجود دارد. اکثر این بیماران دارای ریسک فاکتورهای سکته مغزی بودند (مثلاً افرادسیگاری و سابقه میگرن) یا زنان جوانی بودند که از داروهای ضد بارداری خوراکی استفاده می کردند. به همین دلیل لازم است بیماران قبل از تجویز تیروتروپین آلفا به خوبی هیدراته شوند ومایعات به مقدار کافی دریافت کنند.

توصیه های دارویی هورمون محرک تیرویید

-این دارو برای تزریق عضلانی می‌باشد. از تزریق وریدی خودداری شود.
-ویال‌های باز نشده تیروتروپین در دمای ۲تا۸ درجه سانتی‌گراد، دور از معرض نور مستقیم نگهداری شود. محلول آماده تزریق تا ۲۴ساعت در همین دما قابل نگهداری می‌باشد. از آلودگی میکروبی دور باشد و اگر محلول آماده شده در یخچال نگهداری نمی‌شود، باید در مدت سه ساعت مصرف شود.
-هر ویال تیروتروپین با ۱/۲میلی‌لیتر آب مقطر به غلظت ۰/۹ میلی‌گرم بر میلی‌لیتر می‌رسد و آماده‌ی تزریق می‌شود. ویال را پس از ورود آب مقطر به آرامی بچرخانید تا محتوای ویال کاملاً حل شود. از تکان دادن ویال خودداری شود. محلول آماده‌ی تزریق باید شفاف و بدون رنگ یا ذرات معلق یا ابری باشد.(در غیر این صورت از تزریق خودداری شود.
-پیش درمانی با گلوکوکورتیکوئیدها برای بیمارانی که در آنها احتمال گسترش موضعی تومور وجود دارد و می‌تواند ساختارهای آناتومیک حیاتی را در معرض خطر قرار دهد، در نظر گرفته شود.
-معمولاً تزریق تیروتروپین دو مرتبه به فاصله ی ۲۴ساعت و به صورت عضلانی انجام می‌شود.
-ید رادیواکتیو خوراکی باید به فاصله‌ی ۲۴ ساعت پس از تزریق دوم تیروتروپین آلفا (جهت اسکن تشخیصی و فرسایش بافت باقیمانده) تجویز شود و ۴۸ ساعت پس از تجویز ید رادیواکتیو (به عبارتی ۷۲ ساعت پس از تزریق دوم تیروتروپین آلفا) اسکن تشخیصی انجام شود.
-در افراد با نارسایی کلیوی شدید و تحت دیالیز، سرعت حذف تیروتروپین کمتر است و افزایش سطح TSH بیمار محتمل می‌باشد.
-پیش از تزریق و ۷تا۱۴ روز پس از تجویز تیروتروپین آلفا آزمایشات عملکرد تیروئید دریافت شود.
-1 تا 3 روز پس از تجویز تیروتروپین آلفا، رشد تومور موضعی یا پرکاری تیروئید، علائم و نشانه‌های سوانح عروق مغزی ارزیابی شود. در بیمارانی که بزرگ شدن موضعی تومور ممکن است ساختارهای حیاتی را به خطر بیندازد، پیش درمانی با گلوکوکورتیکوئیدها در نظر گرفته‌شود.
-پایش بیمار از لحاظ حوادث نورولوژیک احتمالی پس از تزریق(همی‌پلژی، همی‌پارزی، سکته مغزی و ضعف)، دیس‌پنه، تغییر صدا، استریدور ریوی یا هر علامت مرتبط با رشد موضعی تومور، به دقت انجام شود.
-علائم و نشانه‌های پر‌کاری تیروئید در بیمار پایش شود.
-در شرایط اضطراری پیش از تجویز تیروتروپین همراه با ید رادیو اکتیو، در خانم‌ها با امکان باروری، وضعیت بارداری بیمار چک شود.
-مصرف تیروتروپین آلفا همراه با ید رادیو اکتیو در خانم‌های باردار ممنوع می‌باشد.
-طبق توصیه‌ی کارخانه‌ی سازنده تصمیم به ادامه یا قطع شیردهی در مدت تست تشخیصی با تیروتروپین آلفا، باید با توجه به میزان خطری که متوجه شیرخوار می‌شود نسبت به مزایای شیر مادر و همچنین مزایای انجام تست برای مادر گرفته‌شود. مصرف تیروتروپین همراه با ید رادیواکتیو در خانم‌شیرده ممنوع می‌باشد.
-استفاده از تیروتروپین آلفا ممکن است باعث افزایش قابل توجه و گذرا (طی ۷ تا ۱۴ روز) و غلظت هورمون تیروئید در بیمارانی که همچنان بافت تیروئید قابل توجهی دارند یا دچار متاستازهای عملکردی سرطان تیروئید هستند، شود.پرکاری تیروئید ناشی از تیروتروپین آلفا ممکن است منجر به عوارض جدی در بیماران مستعدتر دارای ریسک فاکتورهایی مانند سابقه بیماری قلبی، سن بالا، بیماری متاستاتیک گسترده، یا بیماری جدی زمینه ای شود. در چنین مواردی بستری شدن در بیمارستان جهت تجویز و نظارت پس از تزریق در نظر گرفته‌شود. مواردی از مرگ و میر طی ۲۴ ساعت پس از تجویز تیروتروپین آلفا گزارش شده است.
-گزارش‌های محدودی در مورد سکته مغزی یا علائم حاکی از سکته مغزی (مانند ضعف یک‌طرفه) در مدت زمان سه روز (محدوده: ۲۰ دقیقه تا ۳ روز) پس از تجویز تیروتروپین آلفا در بیماران بدون متاستاز مشخص در سیستم عصبی، وجود دارد. اکثر این بیماران دارای ریسک فاکتورهای سکته مغزی بودند (مثلاً افرادسیگاری و سابقه میگرن) یا زنان جوانی بودند که از داروهای ضد بارداری خوراکی استفاده می کردند. به همین دلیل لازم است بیماران قبل از تجویز تیروتروپین آلفا به خوبی هیدراته شوند ومایعات به مقدار کافی دریافت کنند.
-رشد ناگهانی، سریع و دردناک بقایای بافت تیروئید یا متاستازهای دور
پس از تجویز تیروتروپین آلفا ممکن است رخ دهد. علائم مرتبط با محل بافت می‌باشد و شامل همی پلژی حاد، همی پارزی و از دست دادن بینایی ۱تا۳ روز پس از تجویز است. مواردی از ادم حنجره، درد در محل متاستازهای دور، و دیسترس تنفسی که نیاز به تراکئوتومی دارد نیز گزارش شده است. در بیمارانی که بزرگ شدن موضعی تومور ممکن است ساختارهای حیاتی را به خطر بیندازد، پیش درمانی با گلوکوکورتیکوئیدها در نظر گرفته‌شود.