مخمر آبجو بطور سنتی بعنوان یک منبع تامین کننده ی ویتامین های خانواده ی ب،سلنیوم و کروم خصوصا در افراد گیاهخوار بکارمی رود.
همچنین در مطالعات بالینی اثر مصرف مخمر در تنظیم سیستم ایمنی، عفونت های تنفسی و پیشگیری از عفونت های پس از جراحی(بعنوان بتا گلوکان)و منبع غنی از فیبر بررسی شده است.
از دیگر موارد مصرف مخمر آبجو می توان به افزایش اشتها،درمان اسهال حاد وآکنه اشاره کرد.
در مطالعات برای عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی و رینیت های آلرژیک مصرف روزانه ۵۰۰میلی گرم به مدت دو هفته جهت کمک به بهبود بیمار توصیه شده است.
نکته ی جالب در مورد مخمر آبجو این است که اثر بخشی آن در یبوست های ناشي از درمان در بیماران سرطانی و هم در درمان علائم اسهال حاد مشاهده شده است.
فرم دارویی موجود
مخمر آبجو در ترکیبات مکمل متعددی استفاده می شود.فرم غیر فعال مخمر در فرآورده های مکمل سلامتی بکار می رود که به صورت پودر،قرص و مایع تولید می شوند.
مخمر آبجو در واقع با تامین عواملی همچون ویتامین ب،سلنیوم و کروم اثر خود را در مشکلات وابسته به کمبود این مواد ایفا می کند.
احتمالا مخمرها با افزایش بازجذب آب به داخل روده ها مانند سوربیتول و لاکتولوز اثر خود را در یبوست ها ایفا می کنند.
عوارض مخمر آبجو محدود است و در حد عوارض خفيف گوارشي و نفخ مي باشد.
مصرف اين ماده در افراد مبتلا به بيماري كرون مي تواند موجب تشديد علائم بيماري گردد.
از آنجا که این ماده حاوی تیرامین می باشد،لذا در افرادی که داروهای MAOIs مصرف می کنند نباید بطور همزمان مصرف گردد.
در افراد مبتلا به بیماری های مزمن گوارشی خصوصا بیماری کرون با احتیاط مصرف شود.
-افرادی که تحت درمان با داروهای مهارکننده ی مونوآمین اکسیداز(MAOIs)هستند با احتیاط و نظر پزشک این مکمل را مصرف نمایند.
| کد ژنریک | نام شکل دارویی | پرخطر | دما | حیاتی | برچسب هشدار بالا |
|---|---|---|---|---|---|
| 11415 |
|
