کلوفازیمین

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف کلوفازیمین

کلوفازیمین در درمان جذام مصرف می شود.

مکانیسم اثر کلوفازیمین

به نظر می رسد این دارو اثر باکتری کش خود را بر روی مایکوباکتریوم به آهستگی و از طریق مهار رشد باکتری و اتصال به DNA اعمال می نماید .

فارماکوکینتیک کلوفازیمین

جذب این دارو پس از مصرف خوراکی متغیر است و با مصرف غذا افزایش می یابد . پس از جذب در بافت های چربی، لنف، صفرا و سایر بافت ها منتشر می شود. نیمه عمر این دارو در بافت ها پس از مصرف یک مقدار واحد حدود 10 روز و با مصرف طولانی مدت با مقادیر زیاد حدود 3 -2 ماه می باشد. اوج غلظت سرمی دارو پس از 6-1 ساعت (در مصرف طولانی مدت ) به دست می آید . دفع این دارو از طریق کلیه و تا 50 در صد به صورت تغییر نیافته از طریق مدفوع دفع می گردد.

عوارض جانبی کلوفازیمین

*عوارض شایع (%10<):
پوستی: تغییر رنگ پوست (نارنجی-صورتی تا قهوه ای مایل به سیاه)، ایکتیوز، خشکی پوست
گوارشی: عوارض گوارشی
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
پوستی: خارش، راش پوستی، تغییر رنگ عرق
غدد درون ریز و متابولیسم: افزایش گلوکز سرم
گوارشی: درد شکمی، اسهال، تغییر رنگ مدفوع، تهوع، استفراغ
ادراری تناسلی: تغییر رنگ ادرار
هماتولوژی و انکولوژی: افزایش سرعت رسوب گلبول قرمز
چشمی: احساس سوزش چشم، تغییر رنگ ملتحمه، تغییرات قرنیه (پیگمانته شدن)، خشکی چشم، تحریک چشم، خارش چشم، کاهش بینایی
تنفسی: تغییر رنگ خلط

تداخلات دارویی کلوفازیمین

هشدار ها کلوفازیمین

1- در صورت وجود عیب کار کبد یا کلیه وجود سابقه ناراحتی های معدی - روده ای ، با احتیاط فراوان مصرف می شود.
2- بروز درد مداوم شکم یا اسهال، مصرف این دارو باید قطع شود.
3- کلوفازیمین ممکن است سبب تغییر پوست، ملتحمه، خلط، عرق، ادرار، مدفوع و نیز لنزهای تماسی نرم شود.

توصیه های دارویی کلوفازیمین

1- دوره درمان با این دارو که ممکن است چند سال طول بکشد، باید کامل شود.
2- دارو را باید هر روز در وقت معین مصرف نمود و حتی الامکان از فراموش کردن نوبت های مصرف دارو خوداری کرد.
3- احتمال حساس شدن پوست بیمار به نور وجود دارد . از این رو باید از قرار گرفتن در معرض تابش مستقیم نور خورشید خوداری کرد.
4- کلوفازیمین را باید با غذا یا شیر مصرف نمود.