جمی فلوکساسین

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف جمی فلوکساسین

 موارد مصرف:
- درمان عود حاد برونشیت مزمن
- درمان پنومونی کسب شده از جامعه ( CAP ) که شامل پنومونی گونه های استرپتوکوکوس پنومونیه مقاوم به دارو ( MDRSP ) می شود.
- سینوزیت حاد

مکانیسم اثر جمی فلوکساسین

- جمی فلوکساسین یک مهار کننده ی DNA جیراز و همینطور مهار کننده ی توپوایزوماز 4 می باشد. DNA جیراز ( توپوایزومراز 4 ) یک آنزیم مهم باکتریایی است که باعث حفظ ساختار فوق مارپیچی DNA می شود. DNA جیراز جهت تکثیر و نسخه برداری DNA، ترمیم آن، نوترکیبی و جابجا شدگی آن مورد نیاز است.

فارماکوکینتیک جمی فلوکساسین

- جذب: بخوبی از GI جذب می شود.
- توزیع: Vdss=4.2L/kg
- اتصال به پروتئین: حدود 70-60%
- متابولیسم: کبدی ( کم )، متابولیت هایی تولید می شود ( ایزوآنزیم های CYP دخیل نیستند )
- زیست دست یابی: حدود 71%
- نیمه عمر: 7 ساعت ( محدوده 12-4 ساعت )
- رسیدن به پیک پلاسمایی: 2-5/0 ساعت
- دفع: مدفوع ( 61% ) ادرار ( 36% )

منع مصرف جمی فلوکساسین

- حساسیت شدید به جمی فلوکساسین، سایر فلوروکینولون ها یا سایر ترکیبات فرمولاسیون

عوارض جانبی جمی فلوکساسین

عوارض نسبتا شایع (%10-1):
سیستم اعصاب مرکزی: سردرد، سرگیجه
پوستی: راش پوستی
گوارشی: اسهال، تهوع، درد شکمی، استفراغ
هماتولوژی و انکولوژی: افزایش سطح پلاکت خون
کبدی: افزایش سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز، افزایش سطح سرمی آسپارتات آمینوترانسفراز
سایر عوارض (درصد نامشخص):
سیستم اعصاب مرکزی: آژیتاسیون، اضطراب، گیجی، دلیریوم (روان آشفتگی)، افسردگی، دیس اورینتیشن (اختلال در تشخیص موقعیت)، اختلال توجه، توهم، افزایش ایدیوپاتیک فشار داخل جمجمه، اختلال حافظه، افکار پارانوئیدی، بی قراری، تشنج، افکار خودکشی، میل به خودکشی، سایکوز توکسیک

تداخلات دارویی جمی فلوکساسین

مشخصات کلی تداخلات:
- تحت تاثیر تاخیر در تخلیه ی معده
- تغییر فلور نرمال دستگاه گوارش
- اتصال به پلیمر/ رزین تعویض کاتیونی
- اتصال به کاتیون‌های چند ظرفیتی
- تشدید هایپرگلیسمی
- تشدید هیپوگلیسمی
- اختلال در پاسخ ایمنی در مقابل عوامل باکتریایی
- کاهشآستانه تشنج
- تشدید حساسیت به نور
- افزایش فاصله QT (بسته به شرایط)

تداخلات رده X (پرهیز):
آمینولوولینیک اسید (سیستمیک)، آمیودارون، ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)، واکسن وبا، فکسینیدازول، نادیفلوکساسین، پیموزاید، داروهای آنتی آریتمی کلاس IA طولانی کننده QT (بیشترین خطر)، داروهای آنتی آریتمی کلاس III طولانی کننده QT (بیشترین خطر)، استرانسیوم رانلات

کاهش اثرات داروها توسط جمی‌فلوکساسین:
داروهای کاهنده قند خون، ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)، واکسن ب.ث.ژ (ایمنی‌زا)، واکسن وبا، دیدانوزین، لاکتوباسیلوس و استریول، مایکوفنولات، سدیم پیکوسولفات، واکسن حصبه

کاهش اثرات جمی‌فلوکساسین توسط داروها:
آنتی‌اسیدها، نمک‌های کلسیم، دیدانوزین، فرآورده‌های آهن، نمک‌های منیزیم، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، دی، ای، کا، فولات، آهن)، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، ای، فاقد آهن)، کیناپریل، سولامر، استرانسیوم رانلات، سوکرالفیت، نمک‌های روی

افزایش اثرات داروها توسط جمی‌فلوکساسین:
داروهای کاهنده قند خون، آمینولوولینیک اسید (سیستمیک و موضعی)، آمیودارون، دلامانید، دمپریدون، هروئین، متادون، پورفیمر، داروهای ضدافسردگی طولانی کننده QT (خطر متوسط)، داروهای ضد سایکوز طولانی کننده QT (خطر متوسط)، داروهای آنتی آریتمی کلاس IA طولانی کننده QT (بیشترین خطر)، مهارکننده کیناز طولانی کننده QT (خطر متوسط)، عوامل متفرقه طولانی کننده QT (بیشترین خطر)، مهارکننده‌های متوسط CYP3A4 طولانی کننده QT (خطر متوسط)، آنتی‌بیوتیک‌های کینولونی طولانی کننده QT (خطر متوسط)، مهارکننده‌های قوی CYP3A4 طولانی کننده QT (خطر متوسط)، وارنیکلین، ورتپورفین، آنتاگونیست های ویتامین کا

افزایش اثرات جمی‌فلوکساسین توسط داروها:
آمیسولپرید (خوراکی)، آمفتامین‌ها، کورتیکواستروئیدها ) سیستمیک)، دلامانید، فکسینیدازول، هالوپریدول، متیل فنیدات، نادی فلوکساسین، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، اندانسترون، پنتامیدین (سیستمیک)، پیموزاید، پروبنسید، مهارکننده‌های کیناز طولانی کننده QT (بیشترین خطر)، عوامل متفرقه طولانی کننده QT (خطر متوسط)

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.

هشدار ها جمی فلوکساسین

- گزارشاتی از التهاب تاندون یا پارگی توسط آنتی بیوتیک های کینولونی وجود دارد. این خطر ممکن است با مصرف همزمان کورتیکواستروئیدها، در افراد گیرنده بافت پیوندی و بیماران بالای 60 سال افزایش یابد.
- فلوروکینولون ها ممکن است باعث افزایش فاصله QTc شوند.
- در بیماران مبتلا به برادی کاردی یا ایسکمی حاد میوکارد با احتیاط مصرف شود.
- در بیماران مغزی و مبتلا به صرع با احتیاط مصرف شود.
- در بیماران با اختلال کلیوی با احتیاط مصرف شود. تنظیم دوز در Clcr≤40Ml/minute ضروری است.
- فلوروکینولون ها می توانند هایپوگلایسمی خطرناک و کشنده در افراد دیابتی یا حتی غیر دیابتی ایجاد کنند.
- ازدیاد حساسیت شدید شامل آنافیلاکسی ممکن است رخ بدهد.
- کینولون ها می توانند میاستنی گراویس را شدید کنند و نباید مصرف شود ( نادر بوده ولی تهدید کننده حیات است و ضعف عضلات تنفسی را ایجاد می کند )
- در معرض نور شدید آفتاب نبایستی قرار گرفته زیرا باعث واکنش های فوتوتوکسیسیتی می شود.
- استفاده طولانی مدت منجر به عفونت شدید قارچی یا باکتریایی شامل C.difficile ایجاد کننده ی اسهال ( CDAD ) و کولیت سودوممبران می شود.
- نوروپاتی محیطی نیز در اثر مصرف کینولون ها ممکن است ایجاد شود.
- واکنش های همولیتیک در بیماران مبتلا به نقص G6PD دیده شده است.

توصیه های دارویی جمی فلوکساسین

- مصرف با یا بدون غذا، شیر یا مکمل های کلسیم مشکلی ندارد. ولی بایستی 3 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از مکمل های حاوی آهن، روی و منیزیم مصرف شود.