توبرکولین

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف توبرکولین

در آزمایش تشخیص عفونت سل مصرف می شود.

مکانیسم اثر توبرکولین

این فرآورده حاوی محصولات رشد باسیل سل Mycobacterium tuberculosis می باشد که هرگاه داخل جلدی تزریق شود، واکنش حساسیتی به صورت سفتی و قرمزی در افراد حساس نمایان می شود. واکنش مثبت نشان دهنده سابقه عفونت سل یا سابقه واکسیناسیون بر علیه باسیل سل می باشد. واکنش مثبت دال بر عفونت های فعال نمی باشد، ولی ضرورت ارزیابی های بعدی را نشان می دهد. حساسیت PPD95% بوده لذا در 5% بیماران دارای سابقه عفونت، نتیجه آزمون منفی کاذب نشان داده می شود. PPD98% اختصاصی بوده و لذا در 2% افراد سالم، نتیجه آزمون مثبت کاذب نشان داده می شود.

منع مصرف توبرکولین

برای افرادی که مثبت بودن آزمون توبرکولین در آنها محرز باشد، این فرآورده نباید استفاده شود.

عوارض جانبی توبرکولین

در افراد با حساسیت زیاد، واکنشهای مثبت شدید مثل بروز تاول، زخم یا نکروز در محل زخم ظاهر می شود. کمپرس سرما و استروئیدهای موضعی ممکن است باعث درمان علامتی شوند. اسکار در محل زخم این افراد بوجود می آید.

تداخلات دارویی توبرکولین

تزریق واکسن های حاوی ویروس زنده، مصرف داروهای کاهنده سیستم ایمنی و کورتیکوستروئیدها، باعث کاهش پاسخ نسبت به توبرکولین شده، در حالی که مصرف سایمتیدین (برای چند هفته) این پاسخ را افزایش می دهد.

هشدار ها توبرکولین

- این فرآورده نباید از راه زیر جلدی تزریق شود، زیرا در این صورت در افراد حساس باعث یک واکنس عمومی همراه با تب یا التهاب حاد در اطراف محل تزریق شود. بهترین محل تزریق سطح قدامی یا خلفی ساعد به فاصله 4 اینچ از آرنج می باشد. با استفاده از یک سوزن نیم اینچی با اندازه 26 یا 27 باید تزریق انجام شود. پوشاندن محل تزریق لازم نیست.
2- تا 6 ماه بعد از عفونتهای ویروسی، سل ریوی یا سل ارزنی، عفونتهای باکتریائی، بیماریهای تب دار شدید، سوءتغذیه، سارکوئیدوزیس، بدخیمی یا ضعف سیستم ایمنی، پاسخ نسبت به آزمایش توبرکولین ممکن است مهار شود.
3- پاسخ نسبت به آزمایش توبرکولین در بین افراد مسن ممکن است کاهش یابد یا تأخیری انجام شود. در مورد کودکان، 10 ماه بعد از پایان تماس کودک با فرد مسلول می توان نتیجه منفی آزمایش توبرکولین را ملاک قرار داد.

توصیه های دارویی توبرکولین

1- هنگام آزمایش افراد مبتلا به سل فعال احتیاط لازم به عمل آید.
2- واکنش مثبت الزاماً نشان دهنده بیماری فعال نیست. اعمال تشخیصی دیگر مثل عکسبرداری از قفسه سینه، آزمایشات باکتریولوژیک خلط برای اثبات تشخیص ضروری است.
3- فرآورده باید در 8-2 درجه سانتیگراد و به دور از نور نگهداری شود. در صورت انجماد، و یا یک ماه بعد از اولین استفاده ویال را باید دور ریخت.