سیپروفلوکساسین+دگزامتازون

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف

اوتیت خارجی حاد یا عفونت گوش خارجی حاد
اوتیت خارجی حاد همچنین با نام “گوش شناگر" شناخته می شود، یک بیماری شایع در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان است که با التهاب منتشر کانال گوش خارجی تعریف می شود و می تواند باعث التهاب (قرمزی و تروم) کانال گوش خارجی شود که لوله بین گوش خارجی و پرده گوش است. علایم اوتیت خارجی حاد شامل درد متوسط تا شدید، خارش در کانال گوش، ترشح مایع یا چرک از گوش، درجاتی از کم شنوایی موقتی می باشد و معمولا یک گوش را تحت تاثیر قرار می دهد. معمولا اوتیت خارجی ناشی از عفونت باکتریایی است ولی می تواند به دلیل تحریک، عفونت قارچی یا آلرژی نیز ایجاد شود. قرار گرفتن مکرر در معرض آب در شناگر ها می تواند کانال گوش را در برابر التهاب آسیب پذیر تر کند.
4 قطره در گوش آسیب دیده، هر 12 ساعت یک بار به مدت 7 روز

مکانیسم اثر

سیپروفلوکساسین: مهار DNA gyrase و توپوایزومراز IV در باکتری و مهار رشد و تکثیر آن.
دگزامتازون: سرکوب پاسخ التهابی مرتبط با عفونت باکتریایی

فارماکوکینتیک

جذب:
جذب سیستمیک ناچیز

زمان حداکثر غلظت پلاسمایی: 15 دقیقه تا 2 ساعت

حذف:
دفع: ادرار

منع مصرف

حساسیت به هر جزء تشکیل دهنده دارو ( دگزامتازون یا سیپروفلوکساسین)
عفونت ها قارچی یا ویروسی کانال خارجی از جمله عفونت ویروس واریسلا و هرپس سیمپلکس

عوارض جانبی

آلوپسی، درماتیت، دیسگوزیا، درماتیت قارچی، سردرد، هایپراستازی، سردرد میگرنی، پاراستزی، خارش، کهیر

تداخلات دارویی

مطرح نشده است.

هشدار ها

در صورت بروز حساسیت مفرط یا تشدید عفونت دارو باید قطع شود.
اگر بعد از 1 هفته بهبودی حاصل نشد باید بیمار مجددا معاینه شود.
استفاده طولانی مدت ممکن است منجر به رشد بیش از حد باکتری ها و قارچ های غیر حساس شود.
تخلیه یا ترشح مایع یا چرک از گوش ممکن است رخ دهد. اگر بعد از یک دوره کامل درمان، ترشحات ادامه داشته باشند، یا اگر دو یا چند اپیزود ترشح گوش در عرض 6 ماه رخ دهد، لازم است بررسی ها برای تشخیص یک بیماری زمینه ای مانند کلستئاتوم، جسم خارجی یا تومور شروع شود.
التهاب و یا پارگی تاندون با فلوئوروکینولون های سیستمیک گزارش شده است. قرار گرفتن در معرض آن ها از طریق قطره های گوشی، به طور قابل توجهی کمتر از درمان سیستمیک است ولی در صورت بروز اولین نشانه های درد یا التهاب تاندون دارو باید قطع شود.