میلناسیپران

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف میلناسیپران

- کنترل فیبرو میالژیا

مکانیسم اثر میلناسیپران

- مهار کننده ی قوی بازجذب نوراپی نفرین و سروتونین (3:1) می باشد. میلناسیپران هیچگونه فعالیت بارزی روی گیرنده های سروتونرژیک، آلفا و بتا آدرنرژیک، موسکارینی، هیستامینرژیک، دوپامینرژیک، اپیوئیدی، بنزودیازپینی و GABA ندارد. این دارو مهار کننده ی MAO نیز نمی باشد.

فارماکوکینتیک میلناسیپران

- جذب: بخوبی جذب می شود.
- توزیع: I.V: Vd=˜400L
- اتصال به پروتئین: 13%
- متابولیسم: کبدی، به متابولیت های غیر فعال تبدیل می شود.
- زیست دست یابی: 90-85 %
- نیمه عمر: 8-6 ساعت
- زمان رسیدن به پیک پلاسمایی: خوراکی، 4-2 ساعت
- دفع: ادرار ( 55% بصورت داروی تغییر نیافته )

منع مصرف میلناسیپران

- مصرف همزمان یا با فاصله کمتر از دو هفته از مهار کننده های MAO، گلوکوم زاویه بسته کنترل نشده

عوارض جانبی میلناسیپران

- سیستم عصبی مرکزی: سردرد، بی خوابی
- اندوکرین و متابولیک: گرگرفتگی
- گوارشی: تهوع، یبوست
- تپش قلب، افزایش ضربان قلب، افزایش فشار خون، قرمز شدن صورت، ادم محیطی، گیجی، میگرن، احساس سرما کردن، لرزش، افزایش تعریق، راش پوستی، افزایش کلسترول خون، استفراغ، خشکی دهان، درد شکمی، کاهش اشتها، سوزش ادرار، اختلال جنسی، اختلال نعوظ، کاهش میل جنسی، التهاب پروستات، درد بیضه، التهاب بیضه، درد مجاری ادراری، اشکال در دفع ادرار، احتباس ادرار، کاهش جریان ادرار، تاری دید، تنگی نفس

تداخلات دارویی میلناسیپران

- از مصرف همزمان با داروهای زیر خودداری شود:
Iobenguane I 123, MAO Inhibitors, Methylene blue

- میلناسیپران می تواند سطح و اثرات داروهای زیر را افزایش دهد:
Alpha-beta agonists, Aspirin, Digoxin, Methylene blue, Metoclopramide, NSAIDs (nonselective), Serotonin modulators, Vitamin K antagonists

- سطح و اثرات میلناسیپران می تواند توسط داروهای زیر افزایش یابد:
Alcohol (ethyl), Antipsychotics, Clomipramine, Linezolide, MAO Inhibitors

- میلناسیپران می تواند سطح و اثرات داروهای زیر را کاهش دهد:
Alpha2 agonists, Iobenguane I 123, Ioflupane I 123

 تداخل الکل/غذا/گیاه:
- الکل باعث افزایش سرکوب CNS می شود.
- از مصرف اسطوخودوس، گیاه علف چای، SAMe، کاوا کاوا و تریپتوفان خودداری کنید ( باعث افزایش خطر سندروم سروتونین یا خواب آلودگی مضاعف می شود )

هشدار ها میلناسیپران

- داروهای ضد افسردگی خطر افکار و رفتارهای خودکشی، بیماری افسردگی ماژور (MDD) و سایر بیماری های روانی را در کودکان، نوجوانان و جوانان ( 24-18 سال ) افزایش می دهد.
- میلناسیپران برای درمان بیماری افسردگی ماژور و در کودکان مورد تایید FDA نمی باشد.
- ممکن است باعث بدتر شدن سایکوز در برخی بیماران شده و یا باعث تاخیر حالت به مانیا یا هایپومانیا در بیماران دوقطبی گردد. در بیماران دوقطبی بعنوان تک دارو استفاده نشود.
- میلناسیپران برای درمان افسردگی دوقطبی مورد تایید FDA نمی باشد.
- علائم مشابه سندروم سروتونین و سندروم نورولپتیک بدخیم ( NMS ) با مهار کننده های بازجذب سروتونین/نوراپی نفرین ( SNRIs ) و مهار کننده های انتخابی بازجذب سروتونین ( SSRIs )، زمانیکه به تنهایی استفاده شوند یا بخصوص زمانیکه با داروهای سروتونرژیک ( مثل تریپتان ها ) یا دوپامینرژیک ( مثل آنتی سایکوزها ) استفاده شوند، دیده می شود.
- ممکن است باعث افزایش پایدار فشار خون و ضربان قلب شود.
- در اختلال کلیوی با احتیاط مصرف شود. کاهش دوز در بیماران با اختلال کبدی نیاز است.
- از مصرف الکل خودداری شود.
- ممکن است باعث کاهش سدیم خون و SIADH شود که در افراد مسن این خطر بیشتر است.
- در بیماران مبتلا به صرع با احتیاط مصرف شود.
- ممکن است باعث اختلال در تجمع پلاکتی و خونریزی گردد.
- ممکن است باعث افزایش مقاومت ادراری گردد.
- در بیماران با گلوکوم زاویه بسته کنترل شده با احتیاط مصرف شود.
- قطع ناگهانی یا کاهش دوز بعد از مصرف طولانی مدت می تواند منجر به آشفتگی، بی قراری، اضطراب و سایر علائم گردد.
- از کپی غیر مجاز محتوای دارویاب خودداری فرمائید

توصیه های دارویی میلناسیپران

- می تواند با یا بدون غذا مصرف شود. همراه با غذا تحمل به دارو بهتر خواهد بود.