با آزمایش های مولکولی مشخص شد که آگونیست های گیرنده ی بتا آدرنرژیک نوع ۲ می توانند ترشح سینوکلئین را کاهش دهند.
داروهای درمان كننده ی آسم می توانند ریسک ابتلا به پارکینسون را کاهش دهند:
طبق تحقيقي كه توسط تیم تحقیقاتی برگن و دانشمندان دانشگاه هاروارد انجام شد، تاثیر ۱۰۰۰ نوع داروی مختلف بر روی کاهش یا افزایش خطر ابتلا به پارکینسون مورد مطالعه قرار گرفت. این مطالعه بخش های مختلفی داشت. در ابتدا دانشمندان کار را با کشت سلولی شروع کردند و به دنبال شناسایی ترکیباتی که منجر به کنترل ژن مسئول تولید و آزاد سازی ماده ای به نام آلفا سینوکلئین ( Alpha-synuclein ) بودند.
آلفا سینوکلئین یک پروتئین پیچیده ی مغزی است که افزایش آن در مغز منجر به بروز علائم بیماری پارکینسون می شود .
با آزمایش های مولکولی مشخص شد که داروهای آگونیست گیرنده ی بتا آدرنرژیک نوع ۲ می توانند ترشح سینوکلئین را کاهش دهند. پس از رسیدن به این نتایج ، دانشمندان این داروها را بر روی موش های آزمایشگاهی و سلول های بنیادی آزمایش نمودند.
نتایج اولیه نشان داد که دو نوع از داروهای بتا ۲ آدرنرژیک می توانند اثرات متضاد بر روی خطر ابتلا به پارکینسون داشته باشند . این نتیجه منجر شد که دانشمندان بر روی این ۲ نوع داروی بتا ۲ آدرنرژیک تمرکز کنند . این دو دسته شامل داروهای زیر هستند :
١. Beta 2 Adrenergic Agonist مانند سالبوتامول که در درمان آسم استفاده می شوند.
٢.Beta 2 Adrenergic Antagonists که به بتا بلاکر معروفند و در درمان فشار خون استفاده می شوند .
داروهای ضد آسم ریسک ابتلا به پارکینسون را ۳۴% کاهش می دهند.
میتال و همکاران با مرور بیشتر از ۱۰۰ میلیون نسخه ی تجویز شده از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۵ در نروژ به این نتیجه دست یافتند.
در مطالعه ای دیگر در دپارتمان سلامت جهانی و مراقبت های اولیه در دانشگاه برگن و نیز مطالعات جانوری در دانشگاه هاروارد مشخص شد که داروهای ضد آسم به صورت معنا داری منجر به کاهش خطر ابتلا به پارکینسون می شوند در حالی که بتا بلاکر ها مانند پروپرانولول خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش می دهند .
بیمارانی که داروی سالبوتامول ( ضد آسم ) مصرف کرده بودند ۳۴% کمتر مبتلا به علائم پارکینسون شده بودند در حالی که در مصرف کنندگان پروپرانولول خطر ابتلا به پارکینسون دو برابر بیشتر شد.
رابطه ی این دارو ها تا کنون با بیماری پارکینسون مورد مطالعه قرار نگرفته بود.
طبق اظهارات پروفسور ریس يكي از مسئولين این پروژه ، این یافته ها می تواند شروعی برای روش های جدید جهت درمان این بیماری مهم باشد و جای امیدواری است که مطالعات بالینی نیز در آینده این نتایج را تایید و تکمیل نماید .
این مطالعات الگوهای جدید تحقیقاتی در خصوص روش های درمانی نوین در اختیار دانشمندان قرار داده است.
تهیه و تنظیم در واحد تحقیق و توسعه دارویاب
