تینیدازول

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف تینیدازول

تینیدازول از مشتقات 5-نیتروایمیدازول است و اثرات شبیه مترونیدازول دارد. در درمان بیماران مشکوک به پروتوزوا , پیشگیری و درمان باکتری های بی هوازی، همچنین در رژیم های درمان هلیکوباکتر استفاده می شود.
این دارو معمولا به صورت یک بار در روز خوراکی قبل یا بعد از مصرف می شود. فرم های تزریق داخل وریدی و واژینال نیز در سایر کشورها وجود دارد.

مکانیسم اثر تینیدازول

*
-سایتوتوکسیک (با تخریب DNA و مهار سنتز آن)

فارماکوکینتیک تینیدازول

*
جذب: سریع و کامل
پیک پلاسمایی: ناشتا 1.6 ساعت (حدود 2 ساعت تاخیر در صورت مصرف دارو با غذا)
اتصال به پروتئین: 12%
متابولیسم: کبدی (توسط CYP3A4)
نیمه عمر: 13.2 ساعت
دفع: ادرار (20-25%) ، مدفوع (12%)

منع مصرف تینیدازول

مصرف این دارو در حاملگی اکیدا ممنوع است و جزء گروه داروهای X است و ممکن است باعث مرگ یا نقص عضو جنین شود.

در صورت نیاز به تک دوز درمانی در دوران شیردهی 12 تا 24 ساعت از شیردهی پرهیز شود.

عوارض جانبی تینیدازول

*
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
سیستم اعصاب مرکزی: خستگی، کسالت، سرگیجه، سردرد
پوستی: بوی بد بدن (واژینال)
غدد درون ریز و متابولیسم: خونریزی شدید و طولانی قاعدگی
گوارشی: اختلال چشایی (احساس طعم تلخ یا فلزی در دهان)، تهوع، بی اشتهایی، کاهش اشتها، نفخ، سوء هاضمه، کرامپ‌ شکمی، درد اپی گاستر (سر دل)، استفراغ، یبوست
ادراری تناسلی: کاندیدیازیس ولوواژینال، سوزش ادرار، درد لگن، اختلالات ادراری، بیماری های ولوواژینال
عصبی، عضلانی و اسکلتی: ضعف
کلیوی: عفونت مجاری ادراری
تنفسی: عفونت مجاری تنفسی فوقانی
سایر عوارض (درصد نامشخص):
قلبی عروقی: گرگرفتگی، تپش قلب
سیستم اعصاب مرکزی: آتاکسی، احساس سوزش، خواب آلودگی، بی خوابی، نوروپاتی محیطی (گذرا، به شکل کرختی و خواب رفتگی اندام)، تشنج، سرگیجه
پوستی: افزایش تعریق، خارش، راش پوستی، کهیر
غدد درون ریز و متابولیسم: عطش
گوارشی: درد شکمی، اسهال، کاندیدیازیس دهانی، ترشح بزاق، التهاب دهان، تغییر رنگ زبان، خشکی دهان
ادراری تناسلی: تیرگی ادرار، ترشحات واژینال
هماتولوژی و انکولوژی: لکوپنی گذرا، نوتروپنی گذرا
کبدی: افزایش ترانس آمینازهای سرم
ازدیاد حساسیت: آنژیوادم
عفونی: کاندیدیازیس (رشد بیش از حد)
عصبی، عضلانی و اسکلتی: درد مفاصل، آرتریت، درد عضلانی
متفرقه: تب

تداخلات دارویی تینیدازول

هشدار ها تینیدازول

*
1- پیش از شروع درمان، نمونه کشت و گزارشات حساسیت بیمار به دارو بررسی شود.
2- شمارش افتراقی سلول های خونی (CBC with diff) و عملکرد کبدی بیمار در مصرف طولانی مدت دارو ارزیابی گردد.
3- عملکرد کلیوی بیمار (مانند سطح کراتینین) پایش شود.
4- بیمار از لحاظ بروز نوروپاتی محیطی، کرختی، خواب رفتگی اندام های انتهایی، تشنج یا دیگر اختلالات سیستم اعصاب مرکزی پایش شود و به بیمار گوشزد شود که این علائم را به سرعت گزارش کند. در صورت بروز علایم نورولوژی غیرطبیعی، مصرف دارو متوقف گردد.
5- در صورت بروز اسهال شدید یا خونی، بیمار از لحاظ آلودگی به کلستریدیوم دیفیسیل بررسی شود.
6- میزان اثربخشی درمان و بهبود عفونت پایش شود.