آمیودارون

*مشخصات کلی تداخلات:
- سوبسترای CYP2C8
- سوبسترای CYP3A4
- مهارکننده CYP2C9 (متوسط)
- مهارکننده CYP2D6 (ضعیف)
- مهارکننده CYP3A4 (ضعیف)
- مهارکننده P-gp (متوسط)
- تشدید برادی‌کاردی
- عامل محلول در چربی
- افزایش فاصله QT (شناخته‌شده)
- اثر بر تولید/ متابولیسم هورمون تیروئید

تداخلات رده X (پرهیز):
آگالسیداز آلفا و بتا، آمینولوولینیک اسید (سیستمیک)، برومپریدول، سیتالوپرام، کلاریترومایسین، کانیواپتان، داکلاتاسویر، دمپریدون، انترکتینیب، اریترومایسین (سیستمیک)، فکسینیدازول، فینگولیمود، فلوپنتیکسول، فوزیدیک اسید (سیستمیک)، جمی‌فلوکساسین، آب گریپ‌فروت، ایدلالیسیب، ایندیناویر، لاسمیدیتان، لفامولین، فرآورده‌های حاوی لووفلوکساسین (سیستمیک)، لوفپرامین، لوپیناویر، موکسی‌فلوکساسین (سیستمیک)، نلفیناویر، نیلوتینیب، پازوپانیب، پیموزاید، پیپراکین، پوساکونازول، پروبوکول، کوئتیاپین، ریبوسیکلیب، ریتوناویر، ساکویناویر، سوفوسبوویر، اسپارفلوکساسین، تیوریدازین، تیپراناویر، توپوتکان، وین کریستین (لیپوزمال)، وریکونازول

کاهش اثرات داروها توسط آمیودارون:
آگالسیداز آلفا، آگالسیداز بتا، کلوپیدوگرل، سدیم یدید I131، فرآورده‌های تیروئید

کاهش اثرات آمیودارون توسط داروها:
عوامل کمپلکس ساز اسیدهای صفراوی، برومپریدول، القاکننده‌های CYP3A4 (متوسط و قوی)، دابرافنیب، دفراسیروکس، انزالوتامید، اردافتینیب، اتراویرین، فوس فنی‌توئین، آب گریپ‌فروت، میتوتان، اورلیستات، القاکننده‌های P-gp/ABCB1، فنی‌توئین، ریفامپین، ساریلومب، سیلتوکسیمب، توسیلیزومب

افزایش اثرات داروها توسط آمیودارون:
آفاتینیب، آمیفوستین، آمینولوولینیک اسید (موضعی و سیستمیک)، آمیسولپرید (خوراکی)، عوامل ضد جنون آتیپیکال]نسل دوم[، آریپیپرازول، آتورواستاتین، آزیترومایسین (سیستمیک)، بتابلاکرها، بتریکسابان، بیلاستین، داروهای ایجادکننده برادی‌کاردی، برنتوکسی‌مب ودوتین، برومپریدول، گلیکوزیدهای قلبی، سلیپرولول، سریتینیب، کلروکین، سیتالوپرام، کلاریترومایسین، کلوفازیمین، کلوزاپین، کلشی سین، سیکلوسپورین (سیستمیک)، دابیگاتران اتکسیلات، داساتینیب، دمپریدون، فرآورده‌های حاوی دوکسپین، دوکسوروبیسین (فرم متداول)، دروپریدول، دولوکستین، ادوکسابان، اریترومایسین (سیستمیک)، اس سیتالوپرام، اورولیموس، فکسینیدازول، فلکاینید، فلیبانسرین، فلوپنتیکسول، فوس فنی‌توئین، گادوبنات دی مگلومین، هالوفانترین، هالوپریدول، داروهای کاهش‌دهنده فشارخون، اینوتوزومب اوزوگامایسین، ایوابرادین، لاکوزامید، لاروترکتینیب، لمبورکسانت، فرآورده‌های حاوی لوودوپا، لیدوکائین (موضعی و سیستمیک)، لومیتاپید، لوراتادین، لوواستاتین، متادون، میدوستارین، میپومرسن، موکسی‌فلوکساسین (سیستمیک)، نالدمدین، نالوکسگل، نیلوتینیب، نیمودیپین، نیتروپروسید، الانزاپین، اندانسترون، اوسیمرتینیب، پازوپانیب، پنتامیدین (سیستمیک)، پرهگزیلین، سوبستراهای P-gp/ABCB1، فنی‌توئین، فولکودین، پیلسیکاینید، پیموزاید، پیپراکین، پورفیمر، پروبوکول، پروپافنون، پروکالوپراید، کوئتیاپین، رانولازین، مخمر برنج قرمز، ریبوسیکلیب، ریفاکسیمین، ریمگپنت، ریسپریدون، سیلودوسین، سیمواستاتین، سیپونیمود، سدیم استیبوگلوکونات، اسپارفلوکساسین، تاکرولیموس (سیستمیک)، تالازوپاریب، تگاسرود، تیوریدازین، تیزانیدین، توپوتکان، تریازولام، آبروگپنت، ومورافنیب، ونتوکلاکس، ورتپورفین، وین کریستین (لیپوزمال)، آنتاگونیست های ویتامین K، وریکونازول

افزایش اثرات آمیودارون توسط داروها:
آلفوزوسین، اپرپیتانت، آتازاناویر، باربیتورات ها، بنپریدول، داروهای کاهش‌دهنده فشارخون، بریمونیدین (موضعی)، مسدودکننده ‌های کانال کلسیمی (غیردی‌هیدروپیریدینی)، سایمتیدین، کوبیسیستات، کانیواپتان، سیکلوفسفامید، مهارکننده‌های CYP2C8 (قوی)، مهارکننده‌های CYP3A4 (متوسط و قوی)، داکلاتاسویر، داروناویر، دیازوکسید، دوولیسیب، انکورافنیب، انترکتینیب، اردافتینیب، اریترومایسین (سیستمیک)، فکسینیدازول، فینگولیمود، فوسامپرناویر، فوس اپرپیتانت، فوس نتوپیتانت، فوس فنی‌توئین، فوزیدیک اسید (سیستمیک)، جمی‌فلوکساسین، گیلتریتینیب، آب گریپ‌فروت، گیاهان کاهش‌دهنده‌ی فشارخون، ایدلالیسیب، ایندیناویر، لاروترکتینیب، لاسمیدیتان، لفامولین، فرآورده‌های حاوی لووفلوکساسین (سیستمیک)، لیدوکائین (موضعی و سیستمیک)، لوفپرامین، لوفکسیدین، لوپیناویر، لورمتازپام، میدودرین، میفپریستون، مولسی‌دومین، نفتوپیدیل، نلفیناویر، نتوپیتانت، نیکرگولین، نیکوراندیل، اوبینوتوزومب، اومبیتاسویر/ پاریتاپرویر/ ریتوناویر، اومبیتاسویر/ پاریتاپرویر/ ریتوناویر/ داسابوویر، پالبوسیکلیب، پنتوکسی فیلین، مهارکننده‌های P-gp/ABCB1، مهارکننده‌های فسفودی استراز 5، پوساکونازول، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، داروهای طولانی کننده فاصله QT (با خطر متوسط-پرهیز)، داروهای طولانی کننده فاصله QT (با خطر متوسط-احتیاط)، آنتی آریتمی های کلاس IA طولانی کننده QT (بیشترین خطر)، آنتی آریتمی های کلاس III طولانی کننده QT (بیشترین خطر)، مهارکننده‌های کیناز طولانی کننده QT (بیشترین خطر)، داروهای متفرقه طولانی کننده QT (بیشترین خطر)، مهارکننده‌های متوسط CYP3A4 طولانی کننده QT (با خطر متوسط)، کیناگولید، رانولازین، ریتوناویر، روکسولیتینیب، ساکویناویر، سیمپرویر، سوفوسبوویر، استریپنتول، تاکرولیموس (سیستمیک)، تری‌لیپرسین، تیپراناویر، توفاسیتینیب، وریکونازول

تداخل با غذا:
مصرف غذا سرعت و میزان جذب آمیودارون را افزایش می‌دهد.
راهکار: با روندی ثابت نسبت به غذا مصرف شود. (همیشه با غذا یا همیشه بدون غذا).
مصرف آب گریپ‌فروت فراهمی زیستی آمیودارون خوراکی را تا 50 درصد افزایش و تبدیل آمیودارون به N-DEA (متابولیت فعال آن) را کاهش می‌دهد؛ بنابراین تغییر در اثرات دارو ممکن است اتفاق بیفتد.
راهکار: از مصرف آب گریپ‌فروت حین درمان با آمیودارون پرهیز شود.