دی پیریدامول

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف دی پیریدامول

دی‌پیریدامول به عنوان داروی کمکی همراه با داروهای ضد انعقاد خوراکی برای پیشگیری از ترومبوآمبولی پس از جراحی دریچه‌های قلب مصرف می‌شود. دی‌پیرید‌امول از راه وریدی فقط به عنوان داروی کمک تشخیصی در تصویر برداری از پرفوزیون عضله قلب، برای تشخیص نقص پرفوزیون همراه با بیماری شریان کرونر مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر دی پیریدامول

دی‌پیریدامول ممکن است غلظت آدنوزین درونزاد ( گشاد کننده عروق کرونر و مهار کننده تجمع پلاکتی ) وAMPحلقوی درون پلاکتی را از طریق افزایش تحریک فعالیت آدنیلات سیکلاز و مهار آنزیم فسفودی استراز بالا می برد.

فارماکوکینتیک دی پیریدامول

جذب دی‌پیریدامول آهسته و متغیر است . فراهمی زیستی این دارو 66-27 درصد است . پیوند آن به پروتئین بسیار زیاد است(99-91 درصد) . متابولیسم دارو کبدی است. نیمع عمر دفع آن از راه خوراکی و وریدی 10 ساعت است. زمان لازم برای رسیدن به اوج غلظت پلاسمایی، از راه خوراکی در حدود 75 دقیقه و از راه وریدی 2 دقیقه پس از اتمام یک انفوزیون 4 دقیقه‌ای است. دفع این دارو عمدتاً از طریق صفرا است ( تا 20 درصد ممکن است گردش مجدد روده‌ای – کبدی داشته باشد). در صورت انفوزیون mg/kg 0/56 طی 4 ساعت، اثر دارو 7/8 – 8/3 دقیقه پس از شروع انفوزیون به حداکثر می‌رسد.

عوارض جانبی دی پیریدامول

*
خوراکی:
سایر عوارض (درصد نامشخص):
قلبی عروقی: آنژین صدری، گرگرفتگی
سیستم اعصاب مرکزی: سرگیجه، سردرد
پوستی: راش پوستی، خارش
گوارشی: درد شکمی، اسهال، استفراغ
کبدی: بی کفایتی کبدی

وریدی:
عوارض شایع (%10<):
قلبی عروقی: تشدید آنژین صدری
سیستم اعصاب مرکزی: سرگیجه، سردرد
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: الکتروکاردیوگرام غیرطبیعی (تغییرات ST-T، انقباضات زودرس)، افت فشارخون، گرگرفتگی، تاکی کاردی، تغییر در فشارخون، افزایش فشارخون
سیستم اعصاب مرکزی: درد، خستگی، خواب رفتگی اندام
گوارشی: تهوع
تنفسی: تنگی نفس
سایر عوارض (%1>، مهم یا تهدید کننده حیات):
درد شکمی، درد مفاصل، آتاکسی، کمردرد، برونکواسپاسم، آریتمی قلبی (تاکی کاردی بطنی، برادی کاردی، بلوک دهلیزی بطنی، تاکی کاردی فوق بطنی، فیبریلاسیون دهلیزی، آسیستول)، کاردیومیوپاتی، سرفه، زوال شخصیت، افزایش تعریق، اختلال چشایی، سوء هاضمه، اختلال در بلع، الکتروکاردیوگرام غیرطبیعی (نامشخص)، ادم، باد گلو، نفخ، واکنش ازدیاد حساسیت، هایپرتونی، هایپرونتیلاسیون (تنفس زیاد و سریع)، افزایش اشتها، عطش، واکنش محل تزریق، گرفتگی پا (لنگی متناوب)، کسالت، درد پستان، سفتی عضلات، درد عضلات، سکته قلبی، افت فشارخون وضعیتی، درد گوش، تپش قلب، درد ناحیه پرینه، فارنژیت، درد پلورتیک قفسه سینه، خارش، درد کلیه، رینیت، راش پوستی، سنکوپ، ناتوانی در تخلیه کامل مدفوع، وزوز گوش، لرزش، کهیر، سرگیجه، اختلالات بینایی، استفراغ، ضعف، خشکی دهان

تداخلات دارویی دی پیریدامول

*مشخصات کلی تداخلات:
- مهارکننده ENT1
- ضد پلاکت
- عامل گشادکننده عروق

تداخلات رده X (پرهیز):
ریوسیگوات، اوروکیناز

کاهش اثرات داروها توسط دی‌پیریدامول:
مهارکننده‌های استیل کولین استراز

کاهش اثرات دی‌پیریدامول توسط داروها:
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

افزایش اثرات داروها توسط دی‌پیریدامول:
آدنوزین، داروها با خواص ضد پلاکتی، داروهای ضد انعقاد، آپیکسابان، بمیپارین، بتابلاکرها، سفالوتین، کلادریبین، کلاژناز (سیستمیک)، دابیگاتران اتکسیلات، دئوکسی کولیک اسید، ادوکسابان، انوکساپارین، هپارین، ایبریتومومب تیوکستان، اوبینوتوزومب، رگادنوزون، ریوسیگوات، ریواروکسابان، سالیسیلات ها، داروهای ترومبولیتیک، اوروکیناز

افزایش اثرات دی‌پیریدامول توسط داروها:
آکالابروتینیب، داساتینیب، امولسیون‌های چرب (بر پایه روغن ماهی)، گلوکزآمین، گیاهان با اثرات ضد پلاکت و ضد انعقاد، ایبروتینیب، اینوترسن، لیماپروست، مولتی ویتامین‌ها/ فلوراید (حاوی ویتامین‌های آ، دی ،ای)، مولتی ویتامین/ مینرال ها (حاوی ویتامین‌های آ، دی، ای، کا و فولات و آهن)، مولتی ویتامین/ مینرال ها (حاوی ویتامین‌های آ و ای، فاقد آهن)، پنتوسان پلی سولفات سدیم، اسیدهای چرب امگا 3، پنتوکسی فیلین، آنالوگ‌های پروستاسیکلین ها، سلومتینیب، تیپراناویر، ویتامین ای (سیستمیک)، زانوبروتینیب

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.

هشدار ها دی پیریدامول

1- این دارو در موارد زیر باید با احتیاط مصرف شود:
انفار‌کتوس اخیر قلب، آنژین قلبی که وضعیت آن به سرعت تشدید می‌شود، تنگی آئورت، میگرن( ممکن است سبب تشدید میگرن شود ) و کمی فشار خون.
2- مصرف این دارو از راه تزریق وریدی برای تشخیص وضعیت پرفوزیون قلب، در بیماران مبتلا به آسم یا سابقه ابتلای به آن باید با احتیاط صورت گیرد.
3-علایم حیاتی بیمار، به ویژه فشار خون باید پیگیری شود. نوار قلبی نیز باید گرفته شود.

توصیه های دارویی دی پیریدامول

1- دارو باید در فواصل زمانی یکسان مصرف شود.
2- از مصرف اسید استیل سالیسیلیک همراه با این دارو، مگر با تجویز پزشک، باید خودداری شود.
3- هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود.
4- به منظور افزایش جذب، بهتر است دارو همراه با آب، حداقل یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد ا غذا مصرف شود. در صورت بروز تحریک گوارشی، دارو باید همراه با شیر یا غذا مصرف شود.
5- در صورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دارو، اگر تا نوبت بعدی بیش از 4 ساعت باقی مانده باشد، در صورت یادآوری بلافاصله باید دارو مصرف شود. در غیر این صورت، باید طبق رژیم درمانی معمول،دارو مصرف شده و از دوبرابر کردن مقدار مصرف بعدی باید خودداری گردد.