وراپامیل

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف وراپامیل

اين دارو براي كنترل آنژين كلاسيك(پايدار مزمن) كنترل آنژين وازواسپاستیک یا آنژین ناپایدار در بیمارانی که قادر به تحمل داروهاي مسدودكننده گيرنده بيتا آدرنرژيك يانتيرات‌ها نيستند، يا علائم بيماري آنها بااين داروها از بين نمي‌رود، مصرف مي شود.

مکانیسم اثر وراپامیل

مهارکننده ی کانال های کلسیم از نوع غیر دی هیدرو پریدینی. با مهار ورود کلسیم خارج سلولی از عرض غشای میوکارد به داخل سلول های میوکارد و عضلات صاف دیواره ی عروق بدون اثر بر غلظت کلسیم خون، موجب شل شدن عضلات صاف قلب و دیواره ی عروق می گردد.

فارماکوکینتیک وراپامیل

بيش از 90 درصد دارو از راه خوراكي جذب مي‌شود. به دليل متابوليسم عبور اول از كبد، فراهمي زيستي آن 35-20 درصد است. پيوند اين دارو با پروتئين حدود 90 درصد است نيمه عمر اين دارو از راه خوراكي پس از مصرف مقدار واحد 4/7-8/2 ساعت و براي مقادير تكراري 12-5/4 ساعت است. نيمه عمر وراپاميل در تزريق وريدي دو مرحله‌اي است كه در مرحله كوتاه‌تر حدود 4 دقيقه و در مرحله طولاني‌تر 5-2 ساعت است. اثر وراپاميل از راه خوراكي پس از 2 ساعت است و اثر ضدآريتمي آن از راه وريدي پس 15-1 دقيقه شروع مي‌شود. اثر هموديناميك دارو نيز از راه وريدي پس از 5-3 دقيقه شروع مي‌شود. زمان لازم براي رسيدن به اوج اثر از راه خوراكي 90-30 دقيقه و از راه تزريقي 5-3 پس از خاتمه تزريق است. طول اثر دارو از راه خوراكي 10-8 ساعت و طول اثر ضد آريتمي و هموديناميك به ترتيب حدود 2 ساعت و 20-10 دقيقه پس از تزريق وريدي است. وراپاميل از راه كليه به ميزان 70 دقيقه درصد به صورت متابوليت طي 5 روز دفع مي‌شود.

منع مصرف وراپامیل

اين دارو در كمي شديد فشار خون، انسداد درجه دو و سه گره دهليزي-بطني، سندرم w-p-w همراه با فلوتر يا فيبریلاسيون دهليزي و پورفيري نبايد مصرف شود.

عوارض جانبی وراپامیل

عوارض شایع (%10<):
سیستم اعصاب مرکزی: سردرد
گوارشی: هایپرپلازی لثه، یبوست
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: ادم محیطی، افت فشارخون، نارسایی قلبی، بلوک دهلیزی بطنی، برادی کاردی، گر گرفتگی، آنژین صدری، گسستگی دهلیزی بطنی، حوادث عروق مغزی، درد قفسه سینه، لنگی، الکتروکاردیوگرام غیرطبیعی، سکته قلبی، تپش قلب، سنکوپ
سیستم اعصاب مرکزی: خستگی، سرگیجه، لتارژی، درد، خواب رفتگی اندام، اختلالات خواب، گیجی، خواب آلودگی، اختلال تعادل، واکنش خارج هرمی، بی خوابی، روان پریشی، حرکات لرزش
پوستی: راش پوستی، ریزش مو، افزایش تعریق، اریتم مولتی فرم، هایپرکراتوز پوست، ضایعات ماکولار، سندرم استیونس جانسون، کهیر
غدد درون ریز و متابولیسم: گالاکتوره، ژینکوماستی، افزایش پرولاکتین خون، لکه بینی در قاعدگی
گوارشی: سوء هاضمه، تهوع، اسهال، ناراحتی شکمی، ناراحتی گوارشی، خشکی دهان
ادراری تناسلی: ضعف جنسی
هماتولوژی و انکولوژی: کبودی، واسکولیت پورپوریک
کبدی: افزایش آنزیم های کبدی
عصبی، عضلانی و اسکلتی: درد عضلانی، درد مفاصل، کرامپ عضلانی، ضعف
چشمی: تاری دید
گوشی: وزوز گوش
کلیوی: پر ادراری
تنفسی: علائم شبه آنفلونزا، ادم ریوی، تنگی نفس

تداخلات دارویی وراپامیل

مشخصات کلی تداخلات:
- سوبسترای CYP2C8
- سوبسترای CYP2C9
- سوبسترای CYP3A4
- مهارکننده CYP1A2 (ضعیف)
- مهارکننده CYP2D6 (ضعیف)
- مهارکننده CYP3A4 (متوسط)
- مهارکننده MATE1
- مهارکننده MET2-K
- مهارکننده OCT1
- مهارکننده OCT2
- مهارکننده P-gp (قوی)
- عامل ضد فشارخون
- تشدید برادی‌کاردی
- هیپرپرولاکتینمی (ضعیف)
- افزایش فاصله PR

تداخلات رده X (پرهیز):
اپرپیتانت، آسوناپرویر، بوسوتینیب، برومپریدول، بودزوناید (سیستمیک)، کانیواپتان، دانترولن، دیزوپیرامید، دوفتیلید، دمپریدون، فکسینیدازول، فلیبانسرین، فوس اپرپیتانت، فوزیدیک اسید (سیستمیک)، ایدلالیزیب، ایوابرادین، لاسمیدیتان، لمبورکسانت، لومیتاپید، لوماتپرون، نراتینیب، پازوپانیب، پیموزاید، سیمپرویر، توپوتکان، اولی‌پریستال، وین کریستین (لیپوزومال)

کاهش اثرات داروها توسط وراپامیل:
کلوپیدوگرل، ایفوسفامید، متفورمین، سینکالید

کاهش اثرات وراپامیل توسط داروها:
آمفتامین‌ها، باربیتورات ها، برومپریدول، نمک‌های کلسیم، کاربامازپین، القاکننده‌های قوی و متوسط CYP3A4، دابرافنیب، دفراسیروکس، دکس متیل‌فنیدات، افاویرنز، انزالوتامید، اردافتینیب، گیاهان (با خاصیت افزایش‌دهنده فشارخون)، متیل‌فنیدات، میتوتان، القاکننده‌های P-gp/ABCB1، فنی‌توئین، مشتقات ریفامایسین، ساریلومب، سیلتوکسیمب، توسیلیزومب، یوهیمبین

افزایش اثرات داروها توسط وراپامیل:
آبماسیکلیب، آکالابروتینیب، آفاتینیب، الکل (اتیل)، آلیسکیرن، آمی‌فوستین، آمیودارون، آملودیپین، عوامل ضد سایکوز آتیپیکال ]نسل دوم[، آپیکسابان، اپرپیتانت، آریپیپرازول، آسپرین، آسوناپرویر، آتورواستاتین، آتوسیبان، آوانافیل، آواپریتینیب، آکسیتینیب، بنزهیدروکدون، بتابلاکرها، بتریکسابان، بیلاستین، بلونانسرین، بوسوتینیب، داروهای ایجادکننده برادی‌کاردی، برنتوکسی‌مب ودوتین، برکس‌پیپرازول، بریگاتینیب، بروموکریپتین، برومپریدول، بودزوناید (سیستمیک و موضعی)، بوسپیرون، مسدودکننده‌های کانال کلسیم(دی هیدروپیریدینی)، کانابیدیول، ماری‌جوانا (شاهدانه)، کاربامازپین، گلیکوزیدهای قلبی، سلیپرولول، سریتینیب، سیلوستازول، کلوزاپین، کوبیمتینیب، کدئین، کلشی سین، سیکلوسپورین (سیستمیک)، سوبستراهای CYP3A4 (ریسک بالا با مهارکننده‌ها)، دابیگاتران اتکسیلات، داپوکستین، داریفناسین، دفلازاکورت، دیزوپیرامید، دوفتیلید، دمپریدون، دوکسوروبیسین (متداول)، درونابینول، دروندارون، دولوکستین، ادوکسابان، التریپتان، الکساکافتور / تزاکافتور و ایواکافتور، الیگلوستات، انکورافنیب، انترکتینیب، اپلرنون، اسمولول، مشتقات استروژن، اورولیموس، فنتانیل، فکسینیدازول، فکسوفنادین، فینگولیمود، فلکاینید، فلیبانسرین، فوس اپرپیتانت، فوس‌ فنی‌توئین، گیلتریتینیب، گوانفاسین، هالوفانترین، هیدروکدون، داروهای کاهش‌دهنده فشارخون، ایبروتینیب، ایماتینیب، ایوابرادین، ایواکافتور، ایووسیدنیب، لاکوزامید، لاروترکتینیب، لفامولین، لمبورکسانت، لو آملودیپین، فراورده‌های حاوی لوودوپا، لیتیوم، لومیتاپید، لورلاتینیب، لوواستاتین، لوماتپرون، لورازیدون، ماسیتنتان، نمک‌های منیزیم، مانیدیپین، مپریدین، میرودنافیل، نالدمدین، نالفورافین، نالوکسگل، نراتینیب، مسدودکننده‌های عصبی عضلانی غیر دپلاریزان، نیمودیپین، نینتدانیب، نیتروپروسید، اولاپاریب، اوکسی‌کدون، پازوپانیب، پمیگاتینیب، پکسیدارتینیب، سوبستراهای P-gp/ABCB1، فنی‌توئین، فولکودین، پیمکرولیموس، پیموزاید، پروپافنون، پروکالوپراید، کینیدین، رانولازین، مخمر قرمز برنج، ریفاکسیمین، ریمجپانت، ریسپریدون، ریواروکسابان، روپاتادین، روکسولیتینیب، سالمترول، ساکساگلیپتین، سیلدنافیل، سیلودوسین، سیمپرویر، سیمواستاتین، سیپونیمود، سیرولیموس، سونیدجیب، سوورکسانت، تاکرولیموس (موضعی و سیستمیک)، تادالافیل، تالازوپاریب، تامسولوسین، تازمتوستات، تگاسرود، تزاکافتور و ایواکافتور، مشتقات تئوفیلین، تیکاگرلور، تیزانیدین، توفاسیتینیب، تولواپتان، توپوتکان، ترابکتدین، تریازولام، اوبروجپانت، یودنافیل، اولی‌پریستال، ونتوکلاکس، ویلازودون، وین کریستین (لیپوزومال)، ویندسین، زانوبروتینیب، زوپیکلون، زوکلوپنتیکسول

افزایش اثرات وراپامیل توسط داروها:
آلفوزوسین، آلفا 1 بلاکرها، داروهای ضد قارچ (مشتقات آزول و سیستمیک)، آتورواستاتین، باربیتورات ها، بنپریدول، بریمونیدین (موضعی)، مسدودکننده‌های کانال کلسیم دی هیدروپیریدینی، سایمتیدین، کلوفازیمین، کلونیدین، کانیواپتان، سیکلوسپورین (سیستمیک)، مهارکننده‌های قوی و متوسط CYP3A4، دانترولن، دیازوکسید، دروندارون، دوولیزیب، اردافتینیب، فلوکونازول، فوس نتوپیتانت، فوزیدیک اسید (سیستمیک)، آب گریپ‌فروت، گیاهان (با خاصیت کاهش‌دهنده فشارخون)، ایدلالیزیب، ایوابرادین، لاروترکتینیب، لاسمیدیتان، لورمتازپام، آنتی‌بیوتیک‌های ماکرولیدی، نمک‌های منیزیم، میدودرین، میفپریستون، مولسی‌دومین، نفتوپیدیل، نتوپیتانت، نیکرگولین، نیکوراندیل، اوبینوتوزومب، پالبوسیکلیب، پنتوکسی فیلین، مهارکننده‌های P-gp/ABCB1، مهارکننده‌های فسفودی استراز 5، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، مهارکننده‌های پروتئاز، کیناگولید، کینیدین، رگورافنیب، روکسولیتینیب، استریپنتول، تلیترومایسین، ترلیپرسین، توفاسیتینیب

تداخل با غذا:
اتانول: مصرف وراپامیل ممکن است غلظت خونی اتانول را افزایش داده و اثرات آن را طولانی نماید.
راهکار: بیمار پایش شود و از نظر افزایش اثرات الکل احتیاط شود.
غذا: آب گریپ‌فروت ممکن است غلظت سرمی دارو را افزایش دهد.
راهکار: آب گریپ فروت بااحتیاط مصرف‌شود و اثرات دارو پایش گردد.

هشدار ها وراپامیل

1- در موارد زير اين دارو بايد با احتياط فراوان مصرف شود: برادي كاردي، نارسايي قلب، شوك كارديوژنيك و حساسيت به داروهاي مسدودكننده كانال كلسيمي.
2- اندازه‌گيري فشار خون، انجام ازمون EGG و اندازه‌گيري ضربان قلب در طول مصرف دارو ضروري است.
3- مقدار مصرف وراپاميل در بيماران مبتلا به عيب كار كبد بايد كاهش داده شود.

توصیه های دارویی وراپامیل

1- مصرف اين دارو حتي در صورت احساس بهبودي بايد ادامه يابد.
2- اين دارو افزايش فشار خون را درمان نمي‌كند، بلكه آن را كنترل مي‌نمايد. از اين رو مصرف اين دارو ممكن است تا آخر عمر ضروري باشد.
3- كاهش دفعات بروز درد قفسه سينه ممكن است بيمار را تشويق به فعاليت بيش از حد كند. بنابراين، در مورد ميزان تمرينات بدني بايد با پزشك مشورت شود.
4- از مصرف ساير داروها، به خصوص داروهاي مقلد سمپاتيك كه نياز به نسخه ندارند، بايد خودداري شود.
5- نبض بيمار بايد كنترل شود و در صورتي كه كمتر از 50 بار در دقيقه بشد، مراجعه به پزشك ضروري است.
6- در صورت فراموش شدن يك نوبت مصرف دارو، به محض به ياد آوردن، آن نوبت بايد مصرف شود،مگر اين كه تقريباً زمان مصرف نوبت بعدي فرا رسيده باشد، در اين صورت، مقدار مصرف بعدي نبايد دوبرابر گردد.