ایزوفلوران

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف ایزوفلوران

ايزوفلوران به عنوان بيهوش كننده براي القاء و ادامه بيهوشي مصرف مي‌شود.

مکانیسم اثر ایزوفلوران

-مکانیسم دقیق این دارو مشخص نیست. ایزوفلوران موجب کاهش حساسیت نسبت به درد و شل شدن عضلات می گردد.

فارماکوکینتیک ایزوفلوران

حداقل غلظت آلوئولي (MAC )ایزوفلوران هنگام مصرف با اكسيژن 15/1% و هنگام مصرف يا نيتروزاكسايد هفتاد درصد 5/0% است. ضريب توزيع خون به گاز آن 43/1 است. تا حدود 17/0% مقدار مصرف آن در كبد متابوليزه مي‌شود. حدود 95% آن به صورت تغيير نيافته از طريق ريه‌ها دفع مي‌شود.زمان شروع اثر دارو سريع مي‌باشد.

منع مصرف ایزوفلوران

در صورت وجود هيپرترمي بدخيم يا سابقه ابتلاء به آن يا درافراد مستعد نبايد مصرف شود.

عوارض جانبی ایزوفلوران

*
سایر عوارض (درصد نامشخص):
قلبی عروقی: آریتمی قلبی، بی کفایتی قلبی، افت فشارخون، تاکی کاردی (گذرا)
سیستم اعصاب مرکزی: اختلال شناختی (ممکن است تا 3 روز پس از مصرف ادامه یابد)، هایپرترمی بدخیم، تغییرات خلق (ممکن است تا 6 روز پس از مصرف ادامه یابد)، لرزش
غدد درون ریز و متابولیسم: کاهش BUN، کاهش کلسترول سرم، افزایش قندخون، افزایش پتاسیم خون (قبل جراحی)
گوارشی: انسداد روده، تهوع، استفراغ
هماتولوژی و انکولوژی: لکوسیتوز (گذرا)
کبدی: افزایش سطح سرمی آلکالین فسفاتاز
عصبی، عضلانی و اسکلتی: اسپاسم حنجره
کلیوی: افزایش کراتینین سرم
تنفسی: سرفه، دپرسیون تنفسی

تداخلات دارویی ایزوفلوران

*مشخصات کلی تداخلات:
- تشدید اثرات تضعیف‌کننده CNS
- تشدید اثرات کاهنده فشارخون
- تشدید اثر عوامل مسدودکننده عصبی – عضلانی
- افزایش فاصله QT (شناخته‌شده)

تداخلات رده X (پرهیز):
آزلاستین (بینی)، برومپریدول، دکس متیل‌فنیدات، دوپامین، افدرا، افدرین (بینی و سیستمیک)، ایزوپروترنول، متارامینول، نوراپی‌نفرین، اورفنادرین، اوکسوممازین، پارالدهید، تالیدومید

کاهش اثرات داروها توسط ایزوفلوران:
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

کاهش اثرات ایزوفلوران توسط داروها:
برومپریدول

افزایش اثرات داروها توسط ایزوفلوران:
اتانول، آمیفوستین، داروهای ضد سایکوز (آتیپیکال]نسل‌دوم[)، آزلاستین (بینی)، بلونانسرین، برکسانولون، برومپریدول، بوپرنورفین، داروهای تضعیف‌کننده‌ CNS، دوپامین، دولوکستین، اپی نفرین (بینی، استنشاق دهانی و سیستمیک)، فنوترول، فلونیترازپام، فورموترول، هالوپریدول، داروهای کاهنده فشارخون، ایزوپروترنول، فرآورده‌های حاوی لوودوپا، متارامینول، متوتری‌مپرازین، متی‌روسین، داروهای مسدودکننده عصبی – عضلانی (غیر دپلاریزه)، نیتروپروسید، نوراپی‌نفرین، آگونیست های اپیوئید، اورفنادرین، اکسی کدون، پارالدهید، فولکودین، پیریبدیل، پرامی‌پکسول، داروهای طولانی کننده فاصله QT (بالاترین خطر)، روپینیرول، روتیگوتین، سوورکسانت، تالیدومید، زولپیدم

افزایش اثرات ایزوفلوران توسط داروها:
آلفوزوسین، آلیزاپرید، آمیسولپرید (خوارکی)، بامبوترول، باربیتورات ها، بنپریدول، داروهای کاهنده فشارخون، بریمونیدین (موضعی)، بروموپرید، برومپریدول، کانابیدیول، ماری‌جوانا (شاهدانه)، کلرمتیازول، کلرفنسین کاربامات، دکس متیل‌فنیدات، دیازوکسید، دایمتیندن (موضعی)، دوکسیلامین، درونابینول، دروپریدول، افدرا، افدرین (بینی و سیستمیک)، اسکتامین، گیاهان (با خاصیت کاهنده فشارخون)، هیدروکسی زین، گیاه کاوا، لمبورکسانت، لیزورید، لوفکسیدین، لورمتازپام، منیزیم سولفات، متوتری‌مپرازین، متیل‌فنیدات، متوکلوپرامید، ماینوسیکلین (سیستمیک)، مولسی‌دومین، نابیلون، نفتوپیدیل، نیکرگولین، نیکوراندیل، اوبینوتوزومب، اوکسوممازین، پنتوکسی فیلین، پرامپانل، مهارکننده‌های فسفودی استراز 5، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، کیناگولید، ریتودرین، روفینامید، سدیم اکسیبات، تتراهیدروکانابینول، تتراهیدروکانابینول و کانابیدیول، تری‌مپرازین

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.

هشدار ها ایزوفلوران

1.ايزوفلوران با غلظت‌هاي بيهوش كننده ممكن است باعث شل شدن رحم شود.
2.ايزوفلوران ضربان قلب و نبض را به ويژه در بيماران جوان‌تر افزايش مي‌دهد.
3.در صورت وجود عيب كار كبد، يرقان يا آسيب كبدي ناشي از تماس قبلي با ايزوفلوران ، اين دارو بايد با احتياط فراوان مصرف شود.
4.در طول مصرف دارو، بررسي وضعيت تنفسي و تهويه بيمار توصيه مي‌شود.

توصیه های دارویی ایزوفلوران

1.ايزوفلوران عملكرد قلب را در بزرگسالان تضعيف نمي‌كند، ولي فشار خون را به دليل انبساط عروق محيطي كاهش مي‌دهد.
2.در صورت مصرف ايزوفلوران براي ادامه بيهوشي، توصيه مي‌شود غلظت آن به كندي افزايش يابد.
3. تا 24 ساعت پس از بيهوشي، هنگام رانندگي يا كار با ماشين آلاتي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود.
4.تا 24 ساعت پس از بيهوشي، از مصرف فرآورده‌هاي حاوي الكل يا ساير داروهاي مضعف CNS بايد خودداري نمود.