سرم دکستروز

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف سرم دکستروز

محلولهاي 5 و 10 درصد دكستروز از طريق انفوزيون وريدي محيطي براي تأمين كالري در مواردي كه درمان جانشيني مايع و كالري لازم است، مصرف مي شوند. محلولهاي 20 درصد دكستروز در مواردي كه تأمين كالري كافي در حداقل حجم آب ضروري باشد، مصرف مي شود. محلول هاي 50 درصد دكستروز در درمان كمي قند خون ناشي از مصرف مقدار زياد انسولين مصرف مي شود.

مکانیسم اثر سرم دکستروز

محلول هاي تزريقي دكستروز بعنوان منبع كالري و مايعات مصرف مي شوند(هر گرم گلوكز مونوهيدارت، 4/3 كالري انرژي آزاد مي كند). دكستروز تزريقي ممكن است ديورز ايجاد كند. اين ماده به راحتي متابوليزه مي شود و ممكن است از دست رفتن پروتئين و نيتروژن را كاهش داده و تشكيل گليكوژن را تسريع نمايد.

فارماکوکینتیک سرم دکستروز

گلوكز تزريقي به راحتي متابوليزه مي شود و در اثر اكسيداسيون به آب و دي اكسيد كربن تبديل مي شود.

عوارض جانبی سرم دکستروز

*عوارض با درصد نامشخص:
قلبی عروقی: فلبیت موضعی، فلبیت، ترومبوز وریدی
سیستم اعصاب مرکزی: گیجی، کاهش هوشیاری
غدد درون ریز و متابولیسم: کم آبی بدن، پیدایش گلوکز در ادرار، افزایش قندخون، سندرم هایپراسمولار، هایپرولمی (افزایش حجم درون عروقی)، کاهش پتاسیم خون
موضعی: درد موضعی
تنفسی: ادم ریوی

تداخلات دارویی سرم دکستروز

هشدار ها سرم دکستروز

1. محلولهاي دكستروز در صورت وجود ديابت بدون علائم باليني يا آشكار يا عدم تحمل كربوهيدراتها و همچنين در نوزادان مادران مبتلا به ديابت ، بايد با احتياط مصرف شوند.
2. محلولهاي هيپرتونيك دكستروز ممكن است در صورت مصرف از راه انفوزيون وريدي محيطي، موجب بروز ترومبوز شوند. بنابراين، اين محلولها بايد از طريق كاتر به آهستگي در وريدهاي مركزي تزريق شود.

توصیه های دارویی سرم دکستروز

1. وضعيت بيمار از نظر تعادل مايع و غلظت الكتروليت ها و تعادل اسيد و باز بايد پيگيري شود.
2. محلول دكستروز را بايد طوري تزريق نمود كه دارو به بافت هاي اطراف رگ نشت نكند.
3. محلول هاي غليظ دكستروز را نبايد بصورت عضلاني يا زيرجلدي تزريق نمود.