لاتانوپروست+تیمولول

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف

-فشار داخل چشمی بالا

قطره چشمی لاتانوپروست و تیمولول یک داروی ترکیبی تشکیل شده از یک بتابلاکر غیراختصاصی (تیمولول) و یک پروستاگلاندین چشمی (لاتانوپروست) می‌باشد که برای کاهش فشار داخل چشم (IOP) در بیماران مبتلا به گلوکوم با زاویه باز یا فشار چشمی بالا در مواردی که به اندازه کافی به بتابلوکرهای موضعی، آنالوگ های پروستاگلاندین یا سایر عوامل کاهش دهنده فشارچشمی پاسخ نمی دهند و درمان ترکیبی برای آنها مناسب‌تر است، قابل تجویز می‌باشد.

این دارو با نام تجاری زالاکوم(Xalacom) معروف شده و به صورت قطره چشمی حاوی تیمولول و لاتانوپروست عرضه می‌شود.

مکانیسم اثر

مکانیسم اثر:
لاتانوپروست: یک آنالوگ پروستاگلاندین F2-alpha که به نظر می‌رسد فشار داخل چشم را با افزایش خروجی زلالیه کاهش می دهد.

تیمولول: گیرنده های بتا 1 و بتا 2 آدرنرژیک را مسدود می کند، فشار داخل چشم را با کاهش تولید زلالیه کاهش می دهد و یا احتمالاً خروجی زلالیه را افزایش می دهد.

فارماکوکینتیک

لاتانوپروست:
متابولیسم: موضعی، کبدی؛ CYP450:نامشخص(پیش دارو که به اسید لاتانوپروست تبدیل می‌شود؛جذب سیستمیک مختصر)
دفع: ادرار ۸۸درصد
نیمه‌عمر: ۱۷دقیقه

تیمولول:
متابولیسم:کبدی؛ CYP450:سوبسترای 2D6
دفع: ادرار(۲۰درصد تغییر نیافته)
نیمه‌عمر: ۲تا۴ساعت

منع مصرف

-حساسیت به لاتانوپروست، تیمولول، بنزالکونیوم کلراید یا هر یک از اجزای فرمولاسیون
-بیماری واکنشی راههای هوایی از جمله بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) و ابتلا یا سابقه آسم برونش
-برادی کاردی سینوسی، سندرم سینوس بیمار، بلوک سینوسی دهلیزی، بلوک دهلیزی بطنی درجه دوم یا سوم کنترل نشده با ضربان‌ساز (پیس‌میکر)، نارسایی آشکار قلبی، شوک کاردیوژنیک
-کراتیت هرپس سیمپلکس فعال
-التهاب داخل چشمی فعال
-پرهیز از قطع ناگهانی

موارد احتیاط:
-سابقه آتوپی یا آنافیلاکسی شدید نسبت به آلرژن ها
-بلوک قلبی درجه یک
-نارسایی قلبی (HF)
-بیماران مبتلا به افت فشار خون وضعیتی
-دیابت
-نارسایی کبدی
-بیماران با سابقه کراتیت هرپس سیمپلکس
-میاستنی گراویس
-بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD)خفیف تا متوسط
-نارسایی کلیوی
-بیماری مرتبط با عروق محیطی (PVD)و پدیده رینود
-جراحی بزرگ
-اختلالات تیروئید
-سندرم WPW
-فئوکروموسیتوما
-سابقه التهاب داخل چشمی
-بارداری (تیمولول: سه ماهه دوم و سوم)
-افراد در معرض خطر ادم ماکولار
-افاکیا(بدون عدسی)
-سودوفاکیا با/ کپسول عدسی خلفی پاره شده
-بیماران سالمند

عوارض جانبی

عوارض شایع:
برادی‌کاردی، خستگی، سرگیجه، سردرد، دیس‌پنه، خارش، حساسیت چشمی، پدیده رینود، کابوس، ایمپوتنسی، احساس جسم خارجی، کراتیت نقطه ای سطحی، سوزش چشم، پرخونی ملتحمه، تاری دید، خارش چشم، سوزن سوزن شدن چشم، هایپرپیگمانتاسیون عنبیه، اشک ریزش، عفونت تنفس فوقانی، ناراحتی پلک، درد پلک، خشکی چشم، درد چشم، پوسته شدن پلک، قرمزی پلک، فوتوفوبیا، بلفاریت، رشد مژه، تیره شدن مژه، تیره شدن پوست اطراف چشم

عوارض جدی:
نارسایی احتقانی قلب،برادی کاردی شدید، بلوک قلبی، تشدید آنژین در صورت قطع ناگهانی، سکته قلبی در صورت قطع ناگهانی، آریتمی بطنی در صورت قطع ناگهانی، پدیده رینود، برونکواسپاسم، واکنش‌های حساسیت مفرط، آنافیلاکسی، لوپوس اریتماتوز، تشدید میاستنی گراویس، ادم ماکولار، فعال شدن مجدد کراتیت هرپس سیمپلکس، کراتیت نقطه ای سطحی، یووئیت، التهاب عنبیه، سودوپمفیگوئید چشمی، نکرولیز اپیدرمال توکسیک، آنژین

تداخلات دارویی

مکانیسم کلی تداخلات:
لاتانوپروست :نامشخص
تیمولول: سوبسترای CYP2D6(ماژور)

منع مصرف همزمان(کنترا اندیکه):
بتا۲ آگونیست‌ها، اتوفیلین، فکسینیدازول، ریواستیگمین، عصاره آلرژن توس سفید(White Birch Allergen Extract)

افزایش اثرداروها توسط لاتانوپروست و تیمولول :
آلفا ۱ بلاکرها، آگونیست‌های آلفا۲، داروهای ضد دیابت، عوامل ضد سایکوتیک(فنوتیازین ها)، بیماتوپروست، عوامل ایجاد کننده برادی کاردی، بوپیواکائین، سریتینیب، آگونیست های کولینرژیک، دیسوپیرامید، اپی نفرین (بینی)، اپی نفرین (استنشاق خوراکی)، اپی نفرین (راسمیک)، اپی نفرین (سیستمیک)، مشتقات ارگوت (سوبستراهای منقبض کننده عروق CYP3A4)، فکسینیدازول، فینگولیمود، عصاره آلرژن گرده چمن (5 Grass Extract)، ایوابرادین، لاکوزامید، لیدوکائین (سیستمیک)، ماواکامتن، مپیواکائین، متاکولین، Ponesimod; سیپونیمود، سوکسینیل کولین، سولفونیل اوره ها، عصاره آلرژن توس سفید

داروهایی که سطح خونی لاتانوپروست و تیمولول را بالا می برند:
مهارکننده های استیل کولین استراز، اجمالین، آلفا۲-آگونیست ها، آمیودارون، عوامل ضد سایکوز (فنوتیازین ها)، آرتمتر و لومفانترین، مهارکننده های CYP2D6 (قوی)، دی پیریدامول، دیسوپیرامید، دروندارون، متوکسی فلوران، میدودرین، نیفدیپین، عوامل ضد التهابی غیر استروئیدی (چشمی)، اوزانیمود، پگ‌اینترفرون Alfa-2b، رزرپین، ریواستیگمین، ترلیپرسین، توفاسیتینیب

کاهش اثرات داروها توسط لاتانوپروست و تیمولول :
عوامل ضددیابت، آگونیست‌های بتا۲، دوبوتامین، افدرین(سیستمیک)، اتوفیلین، تاسیملتئون، مشتقات تئوفیلین

داروهایی که سطح لاتانوپروست و تیمولول را کاهش می دهند:
عوامل ضد التهابی غیر استروئیدی، عوامل ضد التهابی غیر استروئیدی (چشمی)، عوامل ضد التهابی غیر استروئیدی (موضعی)، پگ‌اینترفرون Alfa-2b

تداخل با غذا:
تداخلی ندارد

هشدار ها

- دربیماران با سابقه آنافیلاکسی یا حساسیت شدید به آلرژن‌ها با احتیاط مصرف شود. بیمارانی که از بتابلاکرها استفاده می کنند ممکن است به چالش های آلرژیک مکرر حساس تر شوند. درمان آنافیلاکسی (به عنوان مثال، اپی نفرین) در بیمارانی که از بتابلاکرها استفاده می کنند، ممکن است بی اثر باشد یا باعث ایجاد عوارض نامطلوب گردد.
-لازم است قبل از شروع درمان، نارسایی قلبی بیمار تحت کنترل باشد. علائم و نشانه‌های نارسایی قلبی به دقت کنترل شوند و در موارد مشکوک بلافاصله مصرف قطره ترکیبی لاتانوپروست تیمولول قطع شود.
-از مصرف در بیماران مبتلا به کراتیت هرپس سیمپلکس فعال یا بیماران با سابقه کراتیت هرپسی مکرر که به طور خاص با آنالوگ های پروستاگلاندین مرتبط است، خودداری شود.

توصیه های دارویی

-پیش از مصرف، دست ها شسته‌شود. آلودگی ناخواسته محلول های چشمی چندبارمصرف، می‌تواند باعث کراتیت باکتریایی شود.
-سایر داروهای چشمی حداقل با فاصله ۵دقیقه‌ای از این ترکیب دارویی استفاده شوند.
-به بیمار آموزش داده شود که پس از مصرف قطره مجرای اشکی را با دست مسدود کند یا چشم‌ها را به مدت ۲دقیقه پس از مصرف ببندد تا جذب سیستمیک دارو محدود شود.
-پیش از مصرف قطره تیمولول+ لاتانوپروست، لازم است لنزهای تماسی از چشم خارج شوند و تا ۱۵ دقیقه پس از مصرف قطره، از قرارگیری مجدد آنها در چشم خودداری شود(برای محصولات حاوی بنزآلکونیوم این زمان در نظر گرفته می‌شود).
-قطره لاتانوپروست/تیمولول پیش از باز کردن، در یخچال در دمای ۲ تا ۸ درجه سانتی‌گراد نگهداری شود. پس از باز کردن می‌توان آن را در دمای اتاق به مدت ۱۰هفته نگهداری نمود. از قرار گرفتن در معرض نور مستقیم، محافظت شود.
-مصرف در بیماران مبتلا به جداشدگی مزمن یا مکرر مشیمیه قطع شود.
-ممکن است رنگدانه قهوه ای عنبیه، پوست پلک و مژه ها را به صورت دائمی تغییر کند یا افزایش یابد. لازم است بیمار به طور منظم معاینه شود و بسته به وضعیت بالینی، در صورت افزایش رنگدانه عنبیه، ممکن است نیاز به توقف درمان باشد.علاوه بر این، ممکن است باعث افزایش طول، تیره شدن و ضخیم شدن مژه ها شود (که ممکن است بین چشم ها متفاوت باشد). این تغییرات به کندی رخ می دهند و ممکن است برای ماه ها یا سال ها قابل توجه نباشند.
- مصرف بتابلاکرهای چشمی می‌تواند باعث خشکی چشم شوند. در بیماران مبتلا به مشکلات قرنیه احتیاط شود.
-پیش از شروع مصرف این قطره، سوابق ناهنجاری های هدایتی قلبی بیمار در نظر گرفته‌شود. (به موارد منع مصرف مراجعه شود).
-علائم و نشانه های افت فشار خون ممکن است با مصرف این دارو افزایش یابد.
-این دارو نباید به تنهایی در درمان گلوکوم حاد زاویه بسته استفاده شود (هدف فوری باز کردن مجدد زاویه با منقبض کردن مردمک است). لاتانوپروست و تیمولول مالئات معمولاً تأثیر کمی بر مردمک دارند یا هیچ اثری ندارند.
-مصرف این دارو می‌تواند هیپوگلیسمی را تشدید کند و/یا علائم و نشانه های آن را بپوشاند. در بیماران با قندخون نامنظم و دیابتی، احتیاط شود. قند خون به صورت منظم پایش شود.
-مصرف این دارو می تواند علائم نارسایی شریانی را در بیماران مبتلا به بیماری‌های عروق محیطی (PVD) و بیماری رینود تسریع یا تشدید کند. بیمار از نظر پیشرفت انسداد شریانی تحت نظر باشد.
-مصرف قطره تیمولول/لاتانوپروست می‌تواند علائم پرکاری تیروئید (مانند تاکی کاردی) را پنهان کند. در صورت مشکوک بودن به تیروتوکسیکوز، به دقت مدیریت و نظارت شود. ترک ناگهانی این دارو ممکن است علائم پرکاری تیروئید را تشدید کند یا طوفان تیروئیدی را تسریع نماید.
-درمان با قطره ترکیبی به عنوان انتخاب اول در درمان بیماران پیشنهاد نمی‌شود.
-جذب سیستمیک تیمولول و عوارض جانبی آن ممکن است با استفاده از داروی چشمی رخ دهد (از جمله برادی کاردی و/یا افت فشار خون). به منظور جلوگیری از تاکی کاردی حاد، فشار خون بالا و/یا ایسکمی، درمان با بتا بلاکر نباید به طور ناگهانی قطع شود. در بیماران تحت عمل جراحی بزرگ، متخصص بیهوشی باید در جریان مصرف تیمولول توسط بیمار قرار گیرد. در صورت امکان، قبل از عمل جراحی، درمان چشمی با تیمولول به تدریج کاهش یابد.
-مطالعات باروری بر روی مصرف قطره‌ی چشمی ترکیبی انجام نشده‌است.
-تیمولول در شیر مادر به دنبال مصرف چشمی یافت شده‌است. لاتانوپروست نیز ممکن است به شیر برسد.
‏-IOP، تغییرات رنگ عنبیه، تغییرات مژه و اثرات سیستمیک بتابلاکر در بیماران به صورت منظم و دوره‌ای پایش شود.