دکتر زهرا طاهری

سلام واحترام..درجه حرارت بدن شما اگر با تب سنج،چک شده و بالای سی وهفت ممیز هشت دهم درجه سانتی گراد،بوده، تب محسوب میشه.بدون تب سنج و صرفا باتکیه بر احساس گرما،تب، تشخیص داده نمیشه.اما بدن درد وخستگی،واقعا احتمال داره که در زمینه ی سرماخوردگی باشه پس کرونا هم،محتمل هست..اگر تنگی نفس،درد یا سنگینی یا ناراحتیِ قفسه سینه ندارید،فعلا قرنطینه بمانید،غذاهای آبکی مثل سوپ،فرنی، عدسیِ میکس شده، میل کنید.آب بیش از قبل،استفاده کنید. شیر ولرم،و‌گاهی چای رقیقِ تازه دمِ ولرم،بخورید.اگر اگر بدن درد، اذیت کننده باشد ویا وجود تب،اثبات شود، به شرطی که از قبل،مشکل کبدی نداشته باشید، صرفا از قرص استامینوفن ۳۲۵ هر هشت ساعت و برای دو تا سه روز،میتوانید بهره ببرید..اگر علامت جدید دیگری به سایر علائمتان،اضافه شد،مثل گلودرد، کم آوردنِ نفس،احساس ناراحتی قفسه سینه،تهوع، اسهال، استفراغ، کاهش حس بویایی یا چشایی، کیپ شدنِ بینی ،سرفه، و یااگر تبِ اثبات شده،کمی پایین بیاید اما مجددا بالا برود،باید به پزشک،جهت بررسی بیشتر و دریافت داروهای وسیعتر، مراجعه کنید.در منزل،ماسک بزنید. تهویه ی هوادر منزل،برقرار باشد.باید دروپنجره ها را باز بگذارید تاهوا، جریان داشته باشد.شیرآلات ،دستگیره ی درها، و‌تمام جاهایِ مشترک منزل که باسایراعضای خانواده ،مشترکا استفاده یالمس میشود باید مرتبا با‌محلول الکل اتانول ۷۰ درصد، یا محلول وایتکس با آب سرد،ضد عفونی شوند. هوای خانه نباید سرد شود.روبروی باد مستقیم کولر،نباید قرار داشته باشید. ناخن ها را کوتاه کرده و روزانه چندین بار به دقت دستهایتان را بشویید و ضد عفونی کنید(هم شما هم سایر اعضای خانواده)، ترجیحا رختخواب،حوله، و حتی ظروفِ غذاخوردنتان،فعلا جدا از سایرین باشد.از خوددرمانی و‌مصرفِ داروهای بدون تجویز،بپرهیزید..از انواع دود،حتی اسفند،دور باشید.. فعلا که حالت بیماری دارید،ورزش نکنید..از حضور در اجتماع، دانشگاه، بیرون از منزل، به شدت خودداری کنید..ماسکِ آلوده و دستمال کاغذی های مصرف شده تان را در پلاستیک گذاشته و سپس دور بیندازید..در هر مرحله، چنانچه احساسِ بدتر شدن داشتید،حتما با رعایت اصول پیشگیری و پوشش دهان وبینی، به پزشک مراجعه نمایید..اگر مشکل بیشتری پیش نیامد،چهارده روز،خود را قرنطینه،نگه دارید...

سلام واحترام..عدد پنج ونیم،عددی نیست که به خودیِ خود،نیاز به درمان دارویی داشته باشد..اما برای تصمیم گیری درباره اینکه دارو لازم دارید یانه،باید یکسری بررسی دیگر هم شوید..باید آنتی تی پی اُ آنتی بادی،و T4 ،چک کنید که آزمایش خون هست..و نیز باید یک سونوگرافی از تیرویید وبافت نرم گردنتون،انجام بدین..اگر آنتی تی پی اُ،بالا باشد،درمان لازم دارید..اگر در سونو‌گرافی،تیروییدتون دارای گره باشد یا به طور معنادار،بزرگتر از نرمال باشد،درمان لازم دارد...اگر هم تصمیم به بارداری بگیرید، بازهم درمان لازم دارید..اگر سونو،نرمال باشد،آنتی تی پی اُ،نرمال باشد،و تصمیم به بارداری نداشته باشید،فعلا نیاز به درمان ندارید اما باید هر شش ماه یکبار، یک آزمایش TSH, T4، به عنوانِ پیگیری انجام دهید.و تیروییدتون هرشش ماه باید از لحاظ سایز و گره،بررسی شود.

سلام واحترام..آن چیزی که کلیه ها را آسیب میزند،قلب و مغز را دچار سکته میکند،قلب را دچار گشادی و اختلالات دریچه ای میکند، باعثِ اختلالات عروقی حتی در مویرگهای چشم میشود، و مرگ ناگهانی ایجاد میکند،فشار خون بالاست،نه دارو...لوزارتان،داروی بسیار خوبیست که قدرت بالایی برای محافظت از کلیه ها،و عروق را در برابرِ نوساناتِ فشار خون،دارد(در افرادی که دچار نوساناتِ فشارخون و پرفشاری خون شده اند)...اگر چنانچه فشار خونتان،کنترل شود،به این‌معناست که باید دارو را ادامه دهید...اگر کنترل نشود باید اگر برای علل فشارخون،بررسی نشده اید،یک بررسی کامل شوید واگر علت جدی،برای آن وجودنداشته باشد،تحت نظر طبیب، دوز دارو افزایش یافته یا سایر داروها به آن،اضافه شوند...فعلا که روزی یک قرص است،میتوانید نصف صبح، نصف شب، میل کنید ایرادی ندارد..

سلام واحترام...عارضه ی فوق،بیشتر مربوط به پردنیزولون است . بهتر است تحت نظر فوق تخصص غدد و نیز متخصص پوست،قرار بگیرید و در صورت نیاز،درمان جهت آکنه های پوستی یا سایر عوارضِ درازمدتِ پردنیزولون و داروهای خود،از طرف ایشان،دریافت نمایید.

سلام واحترام.قدم اول، پرهیز از ادویه جات،سیر،پیاز،فست فود، انواع سرخ کردنی ها،انواع نوشابه ها، غذاهای نفاخ مثل زردآلو،هندوانه، حبوبات،پرهیز از انواع دود، مصرف مُسکن،چای وقهوه ی غلیظ، چای و نوشیدنی های داغ،و‌پرهیز از پرخوری هست...از طرف دیگر،وعده های غذایی خود را کوچک وکم حجم کرده و به جای سه وعده،پنج وعده ی کوچک،میل کنید..با دهان باز،غذا نخورید..از حدود یک ونیم ساعت قبل از خواب و درازکشیدن،مایعات یا غذاهای آبکی،نخورده باشید..و روی شکم،نخوابید.هنگام خواب ،از کمر به بالا،زاویه ی حدود سی تا سی و پنج درجه از سطح زمین داشته باشید..این‌کار را به‌کمک بالش و‌پتو میتوانید انجام دهید..در کنار این پرهیز ها، روزی یکی پنتوپرازول۴۰ قبل از صبحانه، و یکی فاموتیدین ۴۰ شب ها، استفاده کنید...اگر بعد از دوهفته، وضع بهتر نشد،ضمن ادامه ی پرهیزها و سبک زندگی، باید توسط فوق تخصص گوارش، آندوسکوپی شوید.موفق باشید

سلام واحترام..ببینید اگر علت ریزش مو در یک فرد،اختلالات هورمونی باشد،یا بدلیل عدمِ درمانِ بیماریهایی مانند مشکلات تیرویید،فقر آهن واز این قبیل،بوده باشد،حتی بعد از کاشت مجددا امکان از دست دادن موها، وجودخواهد داشت..بنابراین اگر میخواهید مبادرت به کاشت مو کنید، حتما قبل از آن،تحت نظر فوق تخصص غدد،از لحاظ انواع بیماریهایِ ازدست دهنده ی مو و اختلالات هورمونی،بررسی کامل شوید واگر مشکلی وجودداشت، شروع به درمانِ آن اختلال،تحت نظر پزشکتان کنید و بعد از گذشتِ مدت قابل قبولی از شروعِ درمان،وبانظرِ پزشکتان،همزمان،اقدام به کاشت نمایید..و بعد از کاشت نیز،باید تحت نظر فوق تخصص غددتان،باقی بمانید..اگر هم بعد از بررسی های اولیه،مشکل خاصی از لحاظ هورمونی یا سایر بیماریهای از دست دهنده ی مو،یافت نشد که در اینصورت با ضریب اطمینان بالاتری، میتوانید اقدام به کاشت نمایید.در این حالت،تحت نظر متخصص پوست خودتان،ممکن است یکسری مکمل لازم داشته باشید ورعایت هایی بعد از کاشت،باید انجام دهید که در هرصورت،خود ایشان،با شما درمیان خواهند گذاشت.

سلام واحترام..بارها این سؤال پاسخ داده شده است..اگر ایشان واضحا درد میکِشند،باید به یک متخصص اورولوژی یا فوق تخصص کلیه مراجعه کرده تا ایشان را باانجام آزمایش ادرار،کِشت ادرار،آزمایش خون،و سونو گرافی مورد ارزیابی قرار دهند ...بر اساس شرح حالی که میدهید،آن داروها،نمیتوانند عاملِ چنین دردی باشند.اگر اینقدر درد وجوددارد،محلِ پیگیری اش،اینجا بصورت اینترنی،نیست.بلکه باید حضورا پیش متخصصِ کلیه یا اورولوژی رفته و آن راپیگیری کنید.

سلام مجدد..ادامه ی پاسخ شما: ببینید،باید علتِ درد،مشخص شود.تا علت،برطرف نشود،درد هم کمابیش، باقی خواهد بود..لذا به طور طبیعی، بدونِ رعایتِ نکاتی که خدمتتون گفتم،بعید است درد،برطرف گردد..روَندِ طبیعی و درستش،پیگیری از طریق طبیب، و رعایت نکاتیست که گفته شد..بهتر خواهید شد إن شاءالله

سلام واحترام..بهتر است تحت نظر ارتوپد یا یک پزشک،عکس از زانو وساق پای شما،گرفته شود..البته تزریقاتِ داروهای ضد التهاب به داخل مَفصَلِ زانو توسط پزشک،هم میتواند باعث بهبودِ التهاب و درد،شود.ممکن است لازم باشد از داروهایی نیز،به منظورِ کاهش التهاب،و درد،تحت نظر پزشک، استفاده کنید..مراجعه به افراد سنتی را به هیچ وجه،توصیه نمیکنم زیرا بسیاردیده میشود که در اثر دستکاری های غیر علمیِ آنها ،مشکلاتِ دیگری برای زانو،ومفصل آن،ایجادمی شود..باید حداقل دوهفته،زانوی شما،بطورِ نسبی،بی حرکت باشد،مثلا بستنِ آتِلِ متحرک،توسط پزشک،به این کار،کمک میکند.شب ها،پای خود را از زانو،روی یک بالشِ نرم،وبالاتر از سطح زمین، بگذارید.نباید وزنِ زیاد، روی زانوی شما باشد.پس،از ایستادن به مدت طولانی،پَرِش، دویدن، بالارفتن از سربالایی،یا پایین رفتن از سراشیبی بدونِ استفاده از عصا وتکیه گاه،نِشستن روی دوزانو،حتما پرهیز کنید..ممکن است نیاز به انجام اِم آر آیِ زانو هم داشته باشید تا اطمینان پیداشود که رِباطها وتاندون های زانوی شما،آسیب ندیده باشند...راه رفتن در آب،خوب است اما کافی نیست و ممکن است وضعیت زانوهای شما،بهتر نشود..پس،توصیه میکنم از طریق بیمارستان یا درمانگاههای محلِ زندگیتان، تحت نظرِ یک ارتوپد یا پزشک،قرار بگیرید و کارهای مربوط به تشخیص و درمان خود را،پیگیرانه،به انجام برسانید.موفق باشید.

سلام واحترام..پیداست که به شدت دچار اضطراب،استرس و فکروخیال هستید..اینها داروهای خوبی هستند..بیشتر به نظر میرسد که فراموشی یا تکرر ادرار شما،در زمینه ی اعصاب باشد..گاهی در کنارِ درمانِ دارویی،باید از مشاوره های روانشناسی،البته با روانشناسِ حاذق و‌متعهد،استفاده کنید تا روش های مدیریتِ استرس را در محل کار و زندگی،به فرد بیاموزند..برای تکرر ادرارتان،ابتدا یک آزمایش آنالیز ادرار و کِشت ادرار،همراه با آزمایش قند ناشتا،کراتینین،کبد، و نیز،یک سونو گرافی کلیه ها،مثانه،مجاری ادرار و‌پروستات با مثانه پر وخالی،بدهید. اگر همه،نرمال بودند،میتوانید تحت نظر اورولوژیست،برای تکرر ادرارتان که در صورتِ نرمال بودنِ آزمایشات وسونو، بدلیلِ مثانه ی نوروژنیک، خواهد بود، دارو دریافت نمایید... برای مسأله ی تشدیدِ فراموشی،باید ابتدا اضطرابتان، کنترل و استرسِ محیط کار و زندگیتان،مدیریت شود.. و همچنین بد نیست که با روانپزشکتان که داروها را به شما تجویز کرده اند نیز،مشورت داشته باشید.من،توصیه به قطعِ ناگهانیِ داروها،بدونِ نظرِ پزشکتان،نمیکنم.. موفق باشید.

سلام واحترام..پزشکی که داروها راتجویز کرده اند،قطعا دوز و روش مصرف را نیز گفته اند ویا درنسخه، نوشته اند...شما آیااخیراً آندوسکوپی کرده اید؟جوابِ پاتولوژیِ نمونه برداری از داخل معده ی شما چه بوده است؟ وضعیت میکروب هلیکوباکتر در معده شما،چطور بوده است؟من قویا توصیه میکنم که از خوددرمانی بپرهیزید..دوز مصرفیِ این داروها، براساسِ وضع بالینی،وضع آندوسکوپی،وضع میکروب معده، و‌معاینات بالینی،میتواند متغیر و متفاوت باشد..لذا برای تنظیم دوز داروها،حتما بایداز پزشکی که آنها را تجویز کرده،بپرسید و چنانچه در حالِ اقدام به خوددرمانی هستید،این کار را متوقف کرده و حتما با یک فوق تخصص گوارش یا متخصص داخلی، مشورت نمایید.

سلام واحترام.آیا از سینوس های شما،نمونه برداری انجام شده است؟چون صرفا باتکیه بر عکس برداری، نمیتوان قارچِ سینوسی را تشخیص داد..آیا مبتلا به بیماری زمینه ایِ دیگری مثل دیابت،نیستید؟ اگر تشخیصِ بیماری شما،بعد از نمونه برداری ازداخل سینوس ها،قطعا قارچ بوده است،اتفاقا یکی از درمانهای در دسترس آن،آندوسکوپیِ سینوس و جراحی است...کنترلِ بیماریهای زمینه ای،و مصرف یکسری داروها نیز،در درمان،اهمیت دارند..سردرد شما ممکن است بدلیل اصل بیماریِ شما باشد و درواقع باید،بیماری شما کنترل گردد..به گمانم بد نیست دکتر گوش وحلق وبینی خود را تغییردهید و مجددا مشورت نمایید...در باره ی مُسکن و‌مصرف دارو،من درحال حاضر، نمیتوانم هیچ نظری بدهم.اینکه میفرمایید چون علامت ندارید به شما درمان داده نشده،کمی عجیب است،چون ظاهرا شما کاملا علامتدارید:گلو‌درد،سردرد،عرق سرد پیشانی...بنابراین ضمن حفظ فاصله از مردم،استفاده ی جدی از ماسک یا پوشش دهان وبینی،کوتاهی ناخن ها،شستن وضدعفونی دستها،حتما و در اولین فرصت،مجددا به یک متخصص گوش وحلق وبینی دیگر،مراجعه بفرمایید.

سلام واحترام..باتوجه یه شرح حالتان،احتمالا ازدواج نکرده اید وموضوع بارداری،یا تمایل به بارداری درشما فعلا منتفی است..چون تیرویید شما براساس آنتی بادی TPO ،کم کاریِ هاشیماتو و به‌نوعی، حالتِ خود ایمن دارد،لذا شما باید در دراز مدت،داروی تیرویید میل کنید...از طرف دیگر،هر شش ماه یکبار، یک آزمایش تیرویید،شامل T4 ،و TSH باید بدهید..free t4 در کسانی که قرصهای ضد بارداری مصرف میکنند یا زنان باردار و گاهی هم در برخی موارد و بیماریهای خاص،چک میشود و البته معمولا در بیماریهای تیروییدی، به تنهایی،کاربرد چندانی ندارد وباید حتما در کنارِ TSH تفسیر شود....مجموعا دوز دارویی شما،نسبت به دوماه اول،کاهش پیدا کرده است...عدد TSH برابر با ۳ هم خوب است.شاید پزشک شما لازم دیده اند این عدد را به حدود ۲تا ۲و نیم برسانند که عددِ قابل قبول تری است....هرروز یک قرصِ پنجاه میکروگرم را میل کنید وداروی خود را بدون نظر پزشکتان،قطع نکنید..این را هم بگویم که میزان نیاز به دارو،گاهی با افزایشِ وزن فرد،بیشتر میشود..نوسانات خُلقی واضطرابها نیز بر میزان نیاز به دارو اثر دارند..سایزِ تیرویید در زمان معاینه نیز،میتواند روی میزان تجویز دارو،مؤثر باشد وتنظیم دوز دارو، صرفا براساسِ آزمایش خون،نیست.

سلام واحترام..حتما ترک بفرمایید...تلاطم های روحی،به مرور زمان،بهبود خواهند یافت.ممکن است به روانشناسِ متعهد وباوجدان یا روانپزشکِ متعهدِ کاربلد،نیاز پیدا کنید.(این یعنی نه هر روانشناسی، و‌نه،هر روانپزشکی)،اما قطعا،با ترک آن عمل،از پرتگاه، دور خواهید شد..و قلب شما،از سمتِ تباهی،به سمت آرامش و رستگاری،خواهد رفت.مشکلات و طوفانهای زندگی را با کارهای شایسته،باید مدیریت کرد،مثل صبر، توکل به خالق،ورزش،مطالعه،طبخ و میل کردنِ غذاهای سالم وخوشمزه، مشورت با انسانهای اهلی،آموختنِ حرفه و هنر وازاین قبیل...در طوفانهای زندگی که از پیِ هم می آیند ومیروند،نباید به چیزهای غلط،خطر ناک،گمراه کننده، وآسیب زا،مانند دود ، مخدر ،الکل، روابطِ ناهنجار و کارهای پوچ مانند خودارضایی،پناه برد..اینها،انسان را در واقع،بی پناه خواهند کرد... موفق و‌پایدار باشید.

سلام واحترام..خود ارضایی،مانند کندنِ یک گودال در روح است که هرچه بیشتر انجام شود،گودال،عمیق تر میشود..این کار،باعث ایجاد اختلال در روند طبیعیِ زندگیِ انسان میشود..ذهن و‌جسم را خسته و وابسته میکند..امکانِ بدست آوردنِ روابطِ سالم همراه با عواطفِ کارسازِ بشری را،به مرور،سلب مینماید..به هیچ وجه،افرادی که تحت عنوان روانشناس یا طبیب،این‌کار را طبیعی جلوه میدهند،افرادِ حرفه ای،باسواد، دارای شناختِ درست از روح و روانِ انسان و طبیعت،نیستند...چه لاغر باشید چه نباشید،بهتر است به ترکِ این کارِ مالامال از ضرر که قطعا مورد رضایتِ خالق نیز،نمیباشد،مبادرت بفرمایید...اما لاغری شما،اگر موضوع جدیدی است یا بطور غیر عادی و بدونِ رژیم و ورزش،وزنِ زیادی از دست داده اید،باید حتما توسط پزشک و ترجیحا فوق تخصص غدد، بررسی های مرتبط را شروع کنید.اگر لاغری شما ،چیز جدیدی نیست و اصولا همیشه لاغر بوده اید،به خصوص اگر رژیم غذایی مناسبی هم ندارید،و مبتلا به بیماری جسمی ای،هم نمیباشید،بایدجهت بهبود وزن،پیش متخصص تغذیه بروید.

سلام واحترام.تبریک میگویم،شما مهمترین قدم در ترک اعتیاد را برداشتید،و آن،تصمیم و اراده برای ترک است..اما چون این پروسه،کمی پیچیدگی دارد و باید مراقب باشید که از تریاک به دامِ یک دارو یا ماده ی دیگر،نیفتید،و از طرفی،عارضه ای برایتان ایجاد نشود،باید این‌کار را تحت نظر پزشک،انجام دهید.البته پزشک هایی که در حوزه ی اعتیاد، فعالیت دارند و یا روانپزشک ها...با مراجعه به یکی از این دو پزشک،و تحت نظر با مراقبت های پیگیر،آهسته و در طول زمان،إن شاء الله اقدام به ترک نمایید..مصرف قرص ها،شربت ها یا داروهای بدون تجویز پزشک را مطلقا توصیه‌نمیکنم. موفق باشید.

سلام واحترام..تبریک به شما برای تصمیم بسیار درستی که جهت ترک اعتیاد گرفته اید...ترک اعتیاد،باید تحت نظر طبیب،آهسته،با جایگزینیِ برخی از داروها،انجام گیرد..و بعد از پاکسازی بدن،باید فرایندِ قطعِ آهسته و تدریجیِ آن داروهای جایگزین نیز انجام شود تا اعتیاد دارویی،شکل نگیرد..لذا توصیه میکنم تحت نظر روانپزشک یا پزشک شاغل در حوزه ی اعتیاد،قرار بگیرید و ضمن ارزیابیِ وضعیتِ فعلیِ خود، درمان های مناسب،دریافت بفرمایید. موفق باشید.

سلام واحترام..بسیاری از عوارضی که در اینترنت دیده میشود یا در برخی بروشورها،از لحاظِ قوانین تئوریِ مربوط به شیمی،و زیست شیمی، وجوددارد،در عمل،ودر جمعیت عمومی مردم دنیا،دیده نمیشود...در برخی موارد هم نوع بیماری و امکان درمان آن در دنیا طوریست که منافعِ تجویز یک دارو،به مضراتِ آن، میچربد فلذا برای حفظ سلامتی فرد، و‌کاهش عوارضِ مربوط به بیماری یا کاهش ریسکِ مرگ،بر اساس منافع دارو،آن دارو تجویز میگردد...معمولا اگر یک بیمار از طبیب خود بخواهد که عارضه های مهمِ داروی تجویزی را توضیح دهد،پزشک حتما موارد مهم و قابل اهمیت را بیان میکند.. داروخانه ها نیز عموما موارد مهم،را میگویند و یااگر خریدارِ دارو،بخواهد حتما،موارد مربوط به عوارضِ قابل توجه را توضیح میدهند..اما برای دانستن موارد مهم و قابل توجه، سرچ های اینترنی،به هیچ‌وجه کارگشا نیست و عموما اطلاعات غلط یا ناقصی را به دست میدهد.و بهترین و قابل اعتمادترین منبعِ دانستنِ اینطور موارد ،خودِ پزشکِ تجویز کننده ی دارو است.

سلامت باشید

سلام واحترام..بر اساس شرح‌حالی که میدهید،امکان دارد که پوسیدگی دندانی،همراه با عفونت،ایجاد شده باشد.عفونت،باید حتما و به دقت، بررسی و سپس درمان شود تا تبدیل به آبسه،نگردد و در راستای درمانِ عفونت،اقدامات دندانپزشکی،برای دندانهای پوسیده یا جِرم گرفته نیز باید،انجام شود.روزانه حداقل دوبار، باید از نخ دندان،استفاده کنید و حداقل دوبار،مسواک بزنید.این‌کار باعثِ جلوگیری از انتشارِ پوسیدگی و حفظ سلامت دندانها،لثه ودهان، خواهد شد..درباره ی مصرف آنتی بیوتیک و مُسکن،فکر میکنم ابتدا تحت نظر دندانپزشک،باید عکسی از دندانها،لثه و‌فَک،بگیرید...دهانتان باید دقیق،توسط دندانپزشک، معاینه شود و سپس بر اساس وضعیتِ بالینی ،آنتی بیوتیک برای شما تجویز شود..مایعات و غذاهای شیرین، داغ، یا سرد نیز،ممکن است باعث تشدید درد شما شوند،از آنها هم پرهیز کنید...توصیه ام این است که با استفاده از ماسک یاپوشش دهان وبینی،حفظ فاصله ازمردم،دست نزدن به نواحی صورت مثل چشم وبینی،به دندانپزشک،مراجعه کنید.

سلام واحترام..شما داروهای خوبی برای ریفلاکس،دریافت میکنید.حالت خفگی شبانه ی شما،بعید است که با فاموتیدین،مرتبط باشد..اگر درمعرض انواع دود(سیگار،قلیان، اسفند،دود مدفوع حیوان،یا هردود دیگری)،هستید باید حذف شود..باید پرهیز های جدی برای ریفلاکس داشته باشید..تمام مواد گرمیجات، ادویه جات،سیر،پیاز،انواع دمنوش ها،فست فود،مصرفِ مُسکنِ زیاد، چای داغ،چای غلیظ،قهوه ونسکافه خصوصا داغ و غلیظ، انواع غذاها ونوشیدنی های نفاخ مثل هندوانه، زردآلو،حبوبات ،همه باعثِ تشدید ریفلاکس خواهند شد وباید مورد پرهیز قرار بگیرند..از یک ونیم ساعت قبل از درازکشیدن وخوابیدن نباید غذای آبکی یا مایعات،خورده باشید.. حین درازکشیدن باید از کمر به بالا، زاویه ی حداقل سی درجه بالاتر از سطح زمین،داشته باشید(بااستفاده از بالش وپتوی تاشده)،و روی شکم، نخوابید...بعد از تمام اینها،باید بگویم بخش زیادی از علائمِ سه ماهه ی شما،مربوط به اضطراب است و تا اضطراب شما،درمان نشود ممکن است علائمی همچون احساس خفگی باقی بمانند.پس درکنار درمانِ گوارشی وپرهیزهایی که گفتم،باید تحت تظر متخصص اعصاب وروان، قرار بگیرید.جلسات مشاوره ای با روانشناس هم ممکن است لازم باشد..