زالپلون

زالپلون چیست؟
زالپلون از دسته داروهای آرامبخش و خواب آور کوتاه اثر است که معمولا در دوره های زمانی کوتاه مدت استفاده می شود. زالپلون مستقیما بر روی نقطه ای از مغز اثر می گذارد که مسئول تنظیم خواب است و زمان شروع خواب را به حداقل می رساند. آمیرست محصول شرکت داروسازی امین است و یکی از برندهای این دارو می باشد

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف زالپلون

این دارو بعنوان هیپنوتیک در درمان کوتاه مدت بیخوابی مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو شروع اثر سریع و طول مدت اثر کوتاه دارد.

فارماکوکینتیک زالپلون

این دارو براحتی از طریق دستگاه گوارش جذب شده و حداکثر سطح پلاسمائی آن حدود 1 ساعت بعد از تجویز خوراکی حاصل می شود. غذاهای سنگین یا غذائی با محتوای چربی بالا باعث تأخیر جذب و کاهش پیک پلاسمائی آن می شود. فراهمی زیستی آن حدود 30% است چرا که متابولیسم عبور اولیه کبدی وسیعی دارد. نیمه عمر حذفی این دارو حدود 1 ساعت است. تقریباً 70% دوز تجویزی بصورت متابولیتهای غیر فعال کمتر از 1% آن بصورت تغییر نیافته از طریق ادرار دفع می شود. حدود 17% آن وارد مدفوع می شود. این دارو در شیر مادر پخش می شود.

عوارض جانبی زالپلون

*
عوارض شایع (%10<):
سیستم اعصاب مرکزی: سردرد
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: درد قفسه سینه، ادم محیطی
سیستم اعصاب مرکزی: سرگیجه، خواب آلودگی، فراموشی، خواب رفتگی اندام، تغییر حس بویایی، زوال شخصیت، هیپوستزی (اختلال حس لامسه)، کسالت، پرشنوایی، تفکرات نامعقول، اضطراب، افسردگی، میگرن، عصبانیت، توهم، هایپرتونی، سرگیجه
پوستی: خارش، راش پوستی، حساسیت پوست به نور
گوارشی: تهوع، درد شکمی، بی اشتهایی، یبوست، اختلال چشایی، سوء هاضمه، خشکی دهان، کولیت
ادراری تناسلی: قاعدگی دردناک
عصبی، عضلانی و اسکلتی: سستی، لرزش، درد مفاصل، التهاب مفاصل، کمردرد، درد عضلانی
چشمی: درد چشم، اختلال بینایی، کونژنکتیویت
گوشی: درد گوش
تنفسی: برونشیت، خون دماغ
متفرقه: تب

تداخلات دارویی زالپلون

*مشخصات کلی تداخلات:
- سوبسترای CYP3A4
- سوبسترای آلدهید اکسیداز
- تشدید اثرات تضعیف‌کننده CNS

تداخلات رده X (پرهیز):
آزلاستین (نازال)، برومپریدول، اورفنادرین، اوکسوممازین، پارالدهید، سدیم اکسیبات، تالیدومید

کاهش اثرات داروها توسط زالپلون:
تداخل قابل توجهی مشخص نشده است.

کاهش اثرات زالپلون توسط داروها:
القاکننده‌های CYP3A4 (قوی)

افزایش اثرات داروها توسط زالپلون:
الکل (اتیل)، آزلاستین (نازال)، بلونانسرین، برکسانولون، بوپرنورفین، تضعیف‌کننده‌های CNS، فلونیترازپام، متوتری‌مپرازین، متی‌روسین، آگونیست های اپیوئید، اورفنادرین، اکسی کدون، پارالدهید، پیریبدیل، پرامی‌پکسول، روپینیرول، روتیگوتین، سدیم اکسیبات، سوورکسانت، تالیدومید، زولپیدم

افزایش اثرات زالپلون توسط داروها:
آلیزاپرید، بریمونیدین (موضعی)، بروموپرید، برومپریدول، کانابیدیول، ماری‌جوانا (شاهدانه)، کلرمتیازول، کلرفنسین کاربامات، سایمتیدین، دایمتیندن (موضعی)، دوکسیلامین، درونابینول، دروپریدول، اسکتامین، هیدروکسی‌زین، گیاه کاوا، لمبورکسانت، لیزورید، لوفکسیدین، منیزیم سولفات، ملاتونین، متوتری‌مپرازین، متوکلوپرامید، مینوسیکلین (سیستمیک)، نابیلون، اوکسوممازین، پرامپانل، روفینامید، تتراهیدروکانابینول، تتراهیدروکانابینول وکانابیدیول، تری‌مپرازین

تداخلات با غذا:
مصرف همراه با غذای پرچرب فرآیند جذب را به تأخیر می‌اندازد (زمان رسیدن به حداکثر غلظت را تا 2 ساعت به تأخیر می‌اندازد و بیشینه ی غلظت را تا 35 درصد کاهش می‌دهد).
راهکار: از مصرف دارو پس از وعده غذایی پرچرب خودداری شود.

هشدار ها زالپلون

این دارو در بیماران با اختلال کبدی بایستی با احتیاط و با دوز کمتر تجویز شود و از مصرف آن در اختلال شدید کبدی اجتناب گردد. درمان مسمومیت ناشی از این دارو حمایتی است. از طریق تجویز شارکول بصورت خوراکی که در فاصله 1 ساعت بعد از خوردن بیش از 50 میلی گرم دارو در بالغین یا mg/kg1 در کودکان تجویز می شود. فلومازنیل در دپرسیون شدید CNS ممکن است در نظر گرفته شود.