ماینوکسیدیل

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف ماینوکسیدیل

اين دارو در درمان زيادي شديد فشار خون مصرف مي‌شود.

مکانیسم اثر ماینوکسیدیل

مينوكسيديل يك گشادكننده عروق محيطي با اثر مستقيم است كه مقاومت عروق محيطي را كاهش مي‌دهد و سبب افت فشار خون مي‌شود.

فارماکوکینتیک ماینوکسیدیل

در حدود 90 درصد از يك مقدار مصرف خوراكي از مجراي گوارشي جذب مي‌شود. نيه عمر پلاسمايي دارو 2/4 ساعت است. اگر چه اثر دارو ممكن است تا 75 ساعت باقي بماند. اين دارو به ميزان در كبد متابوليزه مي شود و عمدتاً از طريق ادرار و به شكل متابوليت دفع مي‌شود.

عوارض جانبی ماینوکسیدیل

*
سایر عوارض (درصد نامشخص):
قلبی عروقی: تغییرات الکتروکاردیوگرام (تغییر موج T)، ادم (برگشت پذیر)، تجمع مایع در پریکارد (گاهی اوقات به همراه تامپوناد)، آنژین صدری، نارسایی قلبی، پریکاردیت، تاکی کاردی
پوستی: هایپرتریکوزیس (پرمویی)، راش بولوس (نادر)، راش پوستی، سندرم استیونس جانسون، نکروز توکسیک اپیدرمال
غدد درون ریز و متابولیسم: احتباس سدیم، احتباس آب، افزایش وزن
گوارشی: تهوع، استفراغ
هماتولوژی و انکولوژی: کاهش هماتوکریت (گذرا، رقیق شدن خون)، کاهش گلبول های قرمز خون (گذرا، رقیق شدن خون)، هموگلوبین (گذرا، رقیق شدن خون)، لکوپنی (نادر)، ترومبوسیتوپنی (نادر)
کبدی: آسیت (آب آوردگی شکم)، افزایش سطح سرمی آلکالین فسفاتاز
کلیوی: افزایش BUN (گذرا)، افزایش کراتینین سرم (گذرا)
تنفسی: ادم ریوی

تداخلات دارویی ماینوکسیدیل

هشدار ها ماینوکسیدیل

1- اين دارو در موارد زير با احتياط فراوان مصرف شود: نارسايي احتقاني قلب، بي‌كفايتي عروق كرونر از جمله آنژين صدري، افوزيون پري كارد، فئوكروموسيتوم و عيب كار كليه.
2- اندازه‌گيري فشار خون در فواصل منظم در طول درمان و اندازه‌گيري وزن بيمار ( به منظور تشخيص احتباس سديم و آب) ضروري است.