فرم نازال:
-رینیت آلرژیک پرنیال، رینیت آلرژی فصلی
فرم استنشاقی:
-آسم، درمان نگهدارنده
*جهت تسکین برونکواسپاسم حاد استفاده نشود.
سیکلزوناید یک پیش داروی گلوکوکورتیکوئیدی غیر هالوژنه است که پس از مصرف به متابولیت فعال دارویی دز-سیکلزونایدهیدرولیز می شود. دز- سیکلزوناید میل ترکیبی بالایی با گیرنده های گلوکوکورتیکوئیدی دارد و فعالیت ضد التهابی از خودنشان می دهد. به نظر میرسد که مکانیسم اثر کورتیکواستروئیدها ترکیبی از سه ویژگی مهم فعالیت ضد التهابی،فعالیتهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، و اثرات ضد تکثیر و رشد میباشد.
اطلاعات خاصی در دسترس نیست
-سابقهی حساسیت به این دارو یا داروهای مشابه یا هریک از اجزای فرمولاسیون
-استاتوس آماتیکوس
-آسم حاد
-برونکواسپاسم حاد
-از قطع ناگهانی خودداری شود
-زخم تیغه یا دیوارههای بینی التیام نیافته(نازال)
-حساسیت به فرمالدهید(موضعی)
عوارض شایع:
سردرد، عفونت تنفسی فوقانی، سینوزیت، احتقان بینی، درد حلق و حنجره، آرترالژی، درد اندام های انتهایی، کمردرد،خشن شدن صدا، کاندیدیاز دهانی، آنفولانزا، پنومونی، درد عضلانیاستخوانی قفسهی سینه، کهیر، سرگیجه،گاستروانتریت، ادم صورت، خستگی، کونژنکتیویت
عوارض جدی:
برونکواسپاسم، واکنشهای حساسیتی، آنژیوادم، سرکوب آدرنال، هایپرکورتیزیسم، سرکوب رسد(کودکان)، گلوکوم،افزایش فشارچشمی، کاتاراکت
تداخل خاصی ذکر نشده است
موارد احتیاط:
-کودکان و نوجوانان
-سابقهی اخیر درمان طولانیمدت با کورتیکواستروئیدهای سیستمیک
-افراد با سیستم ایمنی ضعیف
-عفونت فعال، عفونت درمان نشدهی سیستمیک یا موضعی
-توبرکلوزیس فعال یا نهفته
-مواجهه با سرخک یا واریسلا
-استئوپروز یا در معرض خطر اسئوپروز
-کاتاراکت
-سابقه یا ریسک گلوکوم
-HSVچشمی
-فشارچشمی بالا
هشدارها:
-در آسم حاد يا مداوم با احتیاط و تحت نظر پزشک مصرف شود.
-برونکواسپاسم متناقض که ممکن است تهدید کننده زندگی باشد در بعضی موارد با استفاده از عوامل گشادکننده برونشاستنشاقی رخ میدهد.این واکنش را باید از پاسخ نامناسب به درمان متمایز کرد. در صورت بروز برونکواسپاسم متناقض،بکلومتازون را قطع کرده و درمان جایگزین را آغاز شود.
-کاهش سرعت رشد ممکن است در اطفال تحت درمان با کورتیکواستروئیدها، حتی در دوزهای توصیه شده از راهاستنشاقی نیز اتفاق بیفتد.کاهش سرعت رشد به دوز و مدت زمان مواجهه با این داروها ارتباط دارد.پس نظارت بر رشد درمدت درمان با بکلومتازون لازم است.
-موارد مرگ و میر ناشی از نارسایی آدرنال در بیماران مبتلا به آسم، در حین و پس از تغییر کورتیکواستروئیدهایسیستمیک به استروئیدهای آئروسل تنفسی رخ داده است. استروئیدهای تنفسی مقدار استروئید سیستمیک مورد نیازجهت درمان بیماران درگیر با تروما، عمل جراحی یا عفونت (به ویژه گاستروانتریت) یا سایر شرایطی که منجر به از دستدادن شدید الکترولیت میشوند را تامین نمی کنند. به همین دلیل لازم است برای بیمارانی که تحت جراحی قرار میگیرند وتحت درمان با کورتیکواستروئیدهای استنشاقی با دوز بالا و یا مدت طولانی میباشند، در طول دوره جراحی از دوزهایاسترسی هیدروکورتیزون به صورت داخل وریدی داده شود و پس از آن دوز دارو به سرعت در عرض 24 ساعت پس ازجراحی کاهش یابد.
-پیش از قطع کامل درمان، لازم است دوز دارو به تدریج کاهش یابد. مواردی از علائم ترک سیستمیک کورتیکواستروئید(مانند درد مفاصل/عضلات، سستی، افسردگی) هنگام قطع درمان استنشاقی گزارش شده است.
-جهت جلوگيري از خشن شدن صدا، التهاب گلو و ايجاد كانديدياز، بعد از هر بار مصرف، دهان بايد باآب شسته شود.
-در صورت ابتلا به دیابت، قند خون خود را به طور مرتب چک کنید.
-به بیمار تاکید شود که در صورت تب، عفونت یا جراحی به پزشک یا داروساز اطلاع دهد.
-قبل از اقدام به هرگونه واکسیناسیون به پزشک اطلاع دادهشود.
-محتوی اسپری استنشاقی با نفس عمیق و آهسته به ریه منتقل شود و از قورت دادن اسپری پرهیز شود.
-کورتیکواستروئیدهای نازال و استنشاقی در دوران شیردهی برای مادر قابل استفاده میباشند.اطلاعات انسانی کافیوجود ندارد با این حال عوارض خطرناک جنینی با توجه به جذب مختصر سیستمیک مورد انتظار نیست.
-در صورت مصرف طولانی مدت قد کودکان و نوجوانان به صورت منظم و دورهای ارزیابی شود.
-چنانچه بیمار نیاز به مصرف فرم نازال به مدت بیش از دوماه دارد، معاینات بینی به صورت دورهای انجام شود.
-به بیمار آموزش داده شود که در صورت مشاهده ی علائم حساسیت به دارو(آنژیوادم، برونکواسپاسم، راش و کهیر) بهپزشک مراجعه کند تا در صورت نیاز دارو قطع شود.
-استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئیدها ممکن است احتمال بروز عفونت ثانویه را افزایش دهد. عفونت های حاد (ازجمله عفونت های قارچی) را پنهان کند، عفونت های ویروسی را طولانی یا تشدید کند، یا پاسخ به واکسن ها را محدود کند. در صورت امکان در بیماران مبتلا به تبخال چشمی، سل تنفسی فعال یا نهفته، یا عفونت های سیستمیک ویروسی، قارچی،انگلی یا باکتریایی درمان نشده استفاده نشود. از قرار گرفتن بیمار در معرض آبله مرغان و سرخک اجتناب شود و درصورت مواجهه با بیمار مبتلا به سرخک یا واریسلا، با ایمنگلوبولین واریسلا زوستر یا ایمونوگلوبولین داخل عضلانیتلفیقی جهت پیشگیری استفاده شود. اگر آبله مرغان ایجاد شود، میتوان درمان با عوامل ضد ویروسی را در نظر گرفت.
-عفونت های موضعی کاندیدا آلبیکنس حلقی-دهانی در مصرف کنندگان این دارو گزارش شده است. اگر این اتفاق افتاد،در حین ادامه ی درمان، درمان مناسب آغاز شود.بیمار تحت نظر باشد.
-پیش از قطع درمان لازم است دوز مصرفی به صورت تدریجی کاهش یابد. با کاهش تدریجی دوز، درمان سیستمیککورتیکواستروئید را متوقف کنید. عملکرد ریه، مصرف بتا آگونیست، علائم آسم و علائم و نشانههای نارسایی آدرنال (مانندخستگی، بیحالی، ضعف، تهوع/استفراغ، افت فشار خون) را در طول قطع مصرف کنترل کنید.
-کورتیکواستروئیدهای استنشاقی که برای درمان آسم استفاده می شود نباید در بیمارانی که قصد بارداری دارند قطعشود . درمان با کمترین دوز موثر ادامه یابد.با اینکه سیکلزوناید در دوران پیش از بارداری قابلیت مصرف دارد اما اولویتبا سایر کورتیکواستروئیدهای پرکاربردتر میباشد.
-FEV1و سایر تستهای ریوی به صورت منظم و دورهای انجام شود.
-کورتیکواستروئیدهای استنشاقی برای درمان آسم در دوران بارداری توصیه می شوند. درمان با کمترین دوزی که باعثکنترل آسم می شود میتواند ادامه یابد. لازم است علائم آسم مادر به صورت ماهانه در دوران بارداری کنترل شود. چنانچهنیاز به شروع یک داروی کورتیکواستروئید در دوران بارداری بود، اولویت با داروهاییست که نسبت به سیکلزوناید مطالعاتبیشتری در بارداری دارند.
-در صورت وجود خطر سرکوب محور HPA، تست تحریک ACTH، تست کورتیزول صبحگاهی پلاسما و تست کورتیزولآزاد ادراری داده شود.
-عارضه جانبی مهم این دارو که میتواند درمانهای دندان پزشکی را با چالش مواجه کند، کاندیدیازیس دهان، خشکیدهان (جریان طبیعی بزاق پس از قطع دارو مجدد از سر گرفته می شود)، خشکی بینی و خشکی گلو میباشد. عفونتهای موضعی با کاندیدا آلبیکنس یا آسپرژیلوس نایجر اغلب در دهان و حلق با استفاده مکرر از یک کورتیکواستروئیداستنشاقی رخ می دهد. ممکن است بیمار نیاز به درمان با داروهای ضد قارچ مناسب یا قطع استفاده از دارویاستنشاقی داشته باشد. بروز درد دهانیحلقی و موارد نادر تغییر حس چشایی نیز گزارش شدهاست.
-تراکم استخوان در صورت مصرف طولانیمدت، بی تحرکی طولانی، سابقهی خانوادگی استیوپروز یا مصرف مزمنداروهای کاهندهی تراکم استخوانی به صورت دورهای ارزیابی شود.
-وضعیت رشد و قد کودکان و نوجوانان تحت درمان با این دارو به صورت دورهای ومنظم چک شود.
-معاینات چشمی در صورت مصرف طولانی یا تغییرات در بینایی و سابقهی گلوکوم/کاتاراکت/IOP/به صورت منظم ودورهای انجام شود.
-معاینهی دهانی به صورت منظم و دورهای انجام شود و اطلاعات لازم جهت پیشگیری از ضایعات دهانی و عفونت قارچیبه بیمار دادهشود.
-در صورت استفاده از فرم نازال در صورت عدم مشاهدهی پیشرفت درمانی در پولیپها در عرض ۳هفته، درمان با اینداروقطع گردد.
-به دلیل اینکه مصرف این دارو روند ترمیم زخمهای بینی را به تاخیر میاندازد، در مصرف فرم نازال در مواردی که زخم دردیواره یا تیغه ی بینی وجود دارد یا بینی تحت جراحی یا ضربه قرار گرفته، خودداری شود
بتامتازون چشمی | دگزامتازون چشمی | هیدروکورتیزون-چشمی |
پردنیزولون-چشمی | دی فلوپردنات | فلورومتولون |
لوته پردنول | ریمکسولون-چشمی | توبرامایسین+دگزامتازون |
هیدروکورتیزون+استیک اسید | توبرامایسین+لوتپردنول چشمی |
در شرايط خاص و نظارت ويژه پزشك قابل استفاده است: مطالعات حیوانی مواردی از عارضه جانبی برای جنین نشان داده است و مطالعات انسانی به اندازه کافی در دست نیست. منافع دارو در مقابل خطرات احتمالی، تعیین کننده مصرف یا عدم مصرف این دارو در دوران بارداری است.
کد ژنریک | نام شکل دارویی | پرخطر | دما | حیاتی | برچسب هشدار بالا |
---|---|---|---|---|---|
12270 |
|
||||
12269 |
|