پردنیزولون-چشمی

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف پردنیزولون-چشمی

-آسیب قرنیه/التهاب چشمی خفیف تا متوسط(مدیریت شرایط التهابی غیر عفونی و آلرژیک که به استروئیدها پاسخ می‌دهند و مشکلات مرتبط با پلک، ملتحمه‌ی چشم، قرنیه و صلبیه)

پردنيزولون در درمان حالت هاي التهابي و آلرژيك چشم و گوش كه به كورتيكواستروئيدها پاسخ مي دهند، استفاده مي شود. اين دارو ممكن است براي درمان طولاني مدت ترجيح داده شود زيرا احتمال افزايش فشار داخل كره چشم، با اين دارو كمتر می‌باشد.
دو نوع پردنیزولون استات و پردنیزولون سدیم فسفات در محصولات رایج موجود می‌باشد که احتمالاً پردنیزولون سدیم فسفات فراهمی زیستی بالاتری دارد.

مکانیسم اثر پردنیزولون-چشمی

کورتیکواستروئیدها با اتصال به DNA والقای رونویسی mRNA و متعاقب آن سنتز پروتئین های آنزیم های مسئول، اثرات ضد التهابی چشمی خود را با کاهش اگزودای سلولی و فیبرینی و نفوذ بافت، مهار فعالیت فیبروبلاستی و کلاژن سازی، کاهش بازتولید سلول‌های اپیتلیال، کاهش تشکیل عروق جدید پس از التهاب، و کاهش نفوذپذیری بیش از حد مویرگهای ملتهب، اعمال می‌کنند.

فارماکوکینتیک پردنیزولون-چشمی

متابولیسم:بیشتر به صورت موضعی، کبدی CYP450:سوبسترای 3A4(به علت جذب مختصر بسیار کم)
از طريق زلاليه، قرنيه، عنبيه، مشيميه، جسم مژگاني، و شبكبه جذب مي شود. جذب سيستميك دارو فقط درمقادير خيلي بالا در صورت درمان طولاني مدت كودكان اهميت مي يابد.

دفع: ادرار
نیمه عمر:۱۸تا۳۶ساعت

منع مصرف پردنیزولون-چشمی

-سابقه حساسیت به این دارو یا داروهای مشابه

-بيماري هاي قارچي، باکتریال و مایکوباکتریال چشم

-عفونت ویروسی چشم مانند هرپس سیمپلکس، واریسلا

-استفاده پس از برداشتن بدون عارضه ی جسم خارجی از سطحی قرنیه

عوارض جانبی پردنیزولون-چشمی

عوارض شایع:
احساس ناراحتی چشم، حساسیت چشم
افزایش فشار چشمی، اختلال چشایی، درد چشم، احساس جسم خارجی در چشم، سردرد، خارش، راش پوستی، سوزشچشم، کهیر، تاری دید، میدریاز، هایپرمی ملتحمه، اختلال تطابق در بینایی،پتوز(افتادگی پلک)

عوارض جدی:
احساس غیرطبیعی در چشم، افزایش فشار چشم، آسیب عصب بینایی، ، عفونت ثانویه چشمی، تاخیر در ترمیم زخمچشمی، یووئیت حاد قدامی، کراتیت، نازک شدن قرنیه و صلبیه، زخم قرنیه، پرفوراسیون کره چشم، گلوکوم(مصرف طولانیمدت)، کاتاراکت(مصرف طولانی مدت)

تداخلات دارویی پردنیزولون-چشمی

مکانیسم کلی تداخلات:
-سوبسترای CYP3A4(مینور)

منع مصرف همزمان(کنترا اندیکه):
تداخل معناداری گزارش نشده است.

افزایش اثرداروها توسط پردنیزولون چشمی:
تداخل معناداری گزارش نشده است.

داروهایی که سطح خونی پردنیزولون چشمی را بالا می برند:
مهارکنندگان قوی CYP3A4، داروهای ضددرد غیراستروئیدی چشمی

کاهش اثرات داروها توسط پردنیزولون چشمی:
تداخل معناداری گزارش نشده است.

داروهایی که سطح پردنیزولون چشمی را کاهش می دهند:
تداخل معناداری گزارش نشده است

هشدار ها پردنیزولون-چشمی

موارد احتیاط:
-حساسیت به سولفیت
-افراد با سیستم ایمنی ضعیف
-کاتاراکت
-سابقه یا ریسک گلوکوم
-HSVچشمی
-فشارچشمی بالا IOP
-مصرف بیشتر از ده روز
-نازکی قرنیه یا صلبیه
-جراحی کاتاراکت
-التهاب گوش میانی(به ویژه کودکان)

هشدارها:
-كاربرد مكرر يا شديد كورتيكوستروئيدهاي چشمي ممكن است بهبودي قرنيه را به تعويق بيندازد.

-استفاده طولانی مدت از این دارو ممکن است خطر عفونت های ثانویه چشمی را افزایش دهد، علائم عفونت را بپوشاند یاعفونت موجود را تشدید کند. همچنین لازم است احتمال عفونت قارچی قرنیه پایدار پس از استفاده طولانی مدت، در نظرگرفته شود. کورتیکواستروئیدها نباید جهت درمان هرپس سیمپلکس چشمی استفاده شوند. فعال شدن مجدد عفونتویروسی ممکن است رخ دهد.

-افزایش IOP یا فشار داخل چشم ممکن است با استفاده طولانی مدت رخ دهد. مشاهده شده است که افزایش فشارداخل چشم در کودکان وابسته به دوز می‌باشد و همچنین در کودکان کمتر از 6 سال فشار چشم بیشتری نسبت به کودکانبزرگتر ایجاد می‌شود.

توصیه های دارویی پردنیزولون-چشمی

-این دارو تنها جهت مصارف چشمی (و در مواردی گوش ) می‌باشد. به بیمار تاکید شود پیش از مصرف محلول چشمی،لنزهای تماسی را بردارد و پس از مصرف نیز پیش از قرار دادن مجدد لنزها، ۱۵ دقیقه صبر کند.

-چنانچه پس از 7-5 روز بهبودي حاصل نشد و يا وضع چشم يا گوش بدتر شد، به پزشك مراجعه شود.

-فشار انگشت بر روی مجرای اشکی در حین و به مدت 1 تا 2 دقیقه بعد از مصرف قطره، امکان جذب و اثرات سیستمیکرا کاهش می‌دهد.
-در صورت تجویز دارو برای گوش مي توان آن را به طور مستقيم در گوش ريخت و يا توسط گاز آغشته با دارو و يا فتيلهپنبه اي در سوراخ گوش گذاشت. اين فتيله را هر 24-12 ساعت يك بار، بايد تعويض نمود.

-مصرف طولانی مدت این دارو می‌تواند منجر به فشار خون چشمی و/یا گلوکوم چشمی، با آسیب به عصب بینایی، کاهش بینایی و میدان دید، و ایجاد آب مروارید (کاتاراکت) شود.همچنین ممکن است باعث تاری دید یا سایر اختلالات بیناییشود.

-معاینات چشم پزشکی جهت ارزیابی مشکلات احتمالی از جمله آب مروارید، گلوکوم یا بیماری های نادر مانندکوریورتینوپاتی سروزی مرکزی (CSCR) در نظر گرفته‌شود.

-کورتیکواستروئیدهای چشمی ممکن است جذب سیستمیک داشته باشند. اگرچه خطر اثرات سیستمیک با تجویز چشمیدر مقایسه با کورتیکواستروئیدهای خوراکی بسیار کمتر است، جذب کورتیکواستروئیدهای چشمی ممکن است باعثتظاهرات سندرم کوشینگ، سرکوب آدرنال یا سرکوب رشد در کودکان شود.

-تصمیم به شیردهی در طول درمان باید با ارزیابی خطر مواجهه ی نوزاد، فواید شیردهی برای نوزاد و مزایای درمان برایمادر، گرفته شود.

-در صورت نیاز به داروهای چشمی در دوران بارداری، حداقل دوز موثر استفاده شود. همچنین در زمان مصرف، انسدادمجرای اشکی با انگشت احتمال جذب سیستمیک و آسیب احتمالی به جنین را کاهش می‌دهد.

-از مصرف طولانی مدت، که ممکن است منجر به افزایش فشار چشم و/یا گلوکوم چشمی، آسیب به عصب بینایی، نقصدر حدت بینایی و میدان دید، و تشکیل آب مروارید یا کاتاراکت شود، خودداری گردد.

-در صورت استفاده از محصولات موضعی چشمی به مدت 10 روز یا بیشتر، لازم است فشار داخل چشم به صورت منظمو دوره‌ای کنترل شود.

-تاری دید موقت ممکن است به دنبال مصرف فرآورده‌های چشمی رخ دهد. تا زمانی که این مشکل برطرف نشود، بیماراناز رانندگی و کارهایی که نیاز به دقت و احتیاط دارند، خودداری کنند.

-سوسپانسیون استات نسبت به محلول فسفات سدیم فراهمی زیستی بیشتری را نشان می دهد. مطالعات قبلی نشان دادهاند که پردنیزولون استات ژنریک ممکن است در برخی موارد به دلیل فرآیندهای تولید، فراهمی زیستی کمتری داشته‌باشد. به همین دلیل ممکن است پزشکان بخواهند برندخاصی که حاوی پردنیزولون استات است را برای بیمارانی که بهفرمولاسیون ژنریک پاسخ نمی دهند، تجویز کنند.

-می توان درمان با این دارو را با دوزهای مکرر شروع کرد و طبق علائم بهبود بالینی دفعات مصرف را کاهش داد. درمانرا زودتر از موعد قطع نکنید؛ در صورت مصرف طولانی مدت، درمان را با کاهش تدریجی دوز قطع کنید. اگر علائم و نشانهها بعد از 2 روز بهبود نیافتند، مجدداً وضعیت چشم بیمار ارزیابی شود.