هیدروکورتیزون-چشمی

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف هیدروکورتیزون-چشمی

-موارد التهاب چشمی پاسخگو به استروئیدها
هيدروكورتيزون در درمان حالت هاي التهابي و آلرژيك چشم و گوش كه به كورتيكواستروئيدها پاسخ مي دهند مانند ورم ملتحمه آلرژیک یا غیر چرکی، بلفاریت، التهاب عنبیه، هرپس زوستر چشمی، و زخم حاشیه ای عود کننده استفاده ميشود. 
هیدروکورتیزون متداول ترین کورتیکواستروئید و اولین انتخاب در بسیاری از مشکلات التهابی خفیف تا متوسط می‌باشد کهدر داروهای ترکیبی در کنار داروهایی از جمله باسیتراسین، پلی‌میکسین بی و نئومایسین نیز به کار می‌رود.

مکانیسم اثر هیدروکورتیزون-چشمی

کورتیکواستروئیدها با اتصال به DNA والقای رونویسی mRNA و متعاقب آن سنتز پروتئین های آنزیم های مسئول، اثرات ضد التهابی چشمی خود را با کاهش اگزودای سلولی و فیبرینی و نفوذ بافت، مهار فعالیت فیبروبلاستی و کلاژن سازی،کاهش بازتولید سلول‌های اپیتلیال، کاهش تشکیل عروق جدید پس از التهاب، و کاهش نفوذپذیری بیش از حد مویرگهای ملتهب، اعمال می‌کنند.

فارماکوکینتیک هیدروکورتیزون-چشمی

متابولیسم:کبدی و بافت بدن
از طريق زلاليه، قرنيه، عنبيه، مشيميه، جسم مژگاني و شبكيه جذب مي شود. جذب سيستميك دارو فقط در مقادير خيليبالا يا در صورت درمان طولاني مدت كودكان اهميت مي يابد.
اتصال به پروتئین:بیشتر از ۹۰درصد
نیمه عمر حذف: حدود۱۰۰دقیقه
دفع:ادرار(بیشتر به صورت گلوکورونیده و مقدار کمی هیدروکورتیزون بدون تغییر)

منع مصرف هیدروکورتیزون-چشمی

-حساسیت به هیدروکورتیزون یا هر جزء از فرمولاسیون یا فرآورده
-بیماری ویروسی قرنیه و ملتحمه (از جمله کراتیت هرپس سیمپلکس حاد، واکسینیا، واریسلا)
-سل چشمی، عفونت مایکوباکتریایی یا قارچی چشم
-عفونت های باکتریایی حاد چرکی و درمان نشده چشمی
-عفونت‌های چشمی که با مصرف استروئیدها تشدید می‌شوند یا علائمشان مخفی می‌شود.
-در صورت وجود سوراخ یا پارگی پرده‌ی گوش(در موراد استعمال در گوش)

عوارض جانبی هیدروکورتیزون-چشمی

عوارض شایع: 
تاري ديد، درد چشم، سردرد، و مشاهده هاله هاي نوراني در اطراف چراغ ها، پايين افتادن پلك ها و بزرگ شدن غيرعاديچشم، سوزش و آبريزش چشم، عفونت چشمی

عوارض جدی: 
آنافیلاکسی، عفونت ثانویه چشمی، افزایش فشار داخل چشم، گلوکوم، آسیب عصب چشمی، کاتاراکت، تاخیر در ترمیمزخم چشمی

تداخلات دارویی هیدروکورتیزون-چشمی

مکانیسم کلی تداخلات: 
نامشخص

منع مصرف همزمان(کنترا اندیکه):  
تداخل معناداری گزارش نشده‌است.

افزایش اثرداروها توسط هیدروکورتیزون چشمی: 
تداخل معناداری گزارش نشده‌است.

داروهایی که سطح خونی هیدروکورتیزون چشمی را بالا می برند: 
داروهای ضددرد غیراستروئیدی چشمی

کاهش اثرات داروها توسط هیدروکورتیزون چشمی: 
تداخل معناداری گزارش نشده‌است.

داروهایی که سطح هیدروکورتیزون چشمی را کاهش می دهند: 
تداخل معناداری گزارش نشده‌است.

هشدار ها هیدروکورتیزون-چشمی

موارد احتیاط: 
-کاتاراکت
-فشارچشمی بالا
-افراد با نقص ایمنی 
-سابقه یا ریسک گلوکوم
-مصرف بیشتر از ده روز
-نازکی قرنیه یا صلبیه
-کودکان کمتر از دوسال
-افراد با لنز تماسی

هشدارها: 

در كساني كه مبتلا به آب مرواريد، گلوكوم مزمن با زاويه باز يا سابقه آن، التهاب گوش مياني(به خصوص در كودكان)، وساير عفونت هاي قرنيه و ملتحمه چشم يا گوش هستند، مصرف اين دارو بايد با احتياط انجام گيرد. 
2. كاربرد مكرر يا شديد كورتيكوستروئيدهاي چشم ممكن است بهبودي قرنيه را به تعويق بيندازد.

توصیه های دارویی هیدروکورتیزون-چشمی

-این دارو تنها جهت مصارف چشمی (و در مواردی التهاب گوش خارجی) می‌باشد. به بیمار تاکید شود پیش از مصرف  محلول چشمی، لنزهای تماسی را بردارد و پس از مصرف نیز پیش از قرار دادن مجدد لنزها، ۱۵ دقیقه صبر کند.

-چنانچه پس از 7-5 روز بهبودی حاصل نشد و يا وضع چشم يا گوش بدتر شد به پزشك مراجعه شود.

-چنانچه‌نیاز به مصرف هیدروکورتیزون در اطفال باشد،برای سنین زیر دو سال از فرم پماد و نهایتاً کمتر از ۵روز استفادهشود. 

-این دارو تنها برای مصارف چشمی می‌باشد. قبل از استفاده دست ها شسته شود و از تماس نوک اپلیکاتور با چشم یاسایر سطوح خودداری شود. در صورت استفاده همزمان از سایر فرآورده های چشمی، بین مصرف دو فرآورده  10 دقیقهفاصله گذاشته‌شود.

-فشار انگشت بر روی مجرای اشکی در حین و به مدت 1 تا 2 دقیقه بعد از مصرف قطره،  امکان جذب و اثرات سیستمیکرا کاهش می‌دهد.

-در صورت استفاده از محصولات موضعی چشمی به مدت 10 روز یا بیشتر، لازم است فشار داخل چشم به صورت منظمو دوره‌ای کنترل شود.

-تاری دید موقت ممکن است به دنبال مصرف فرآورده‌های چشمی رخ دهد. تا زمانی که این مشکل برطرف نشود، بیماراناز رانندگی و کارهایی که نیاز به دقت و احتیاط دارند، خودداری کنند.

-در صورت نیاز به داروهای چشمی در دوران بارداری، حداقل دوز موثر استفاده شود. همچنین در زمان مصرف، انسدادمجرای اشکی با انگشت احتمال جذب سیستمیک و آسیب احتمالی به جنین را کاهش می‌دهد.

-کورتیکواستروئیدهای چشمی ممکن است جذب سیستمیک داشته باشند. اگرچه خطر اثرات سیستمیک با تجویز چشمیدر مقایسه با کورتیکواستروئیدهای خوراکی بسیار کمتر است، جذب کورتیکواستروئیدهای چشمی ممکن است باعثتظاهرات سندرم کوشینگ، سرکوب آدرنال یا سرکوب رشد در کودکان شود.

-معاینات چشم پزشکی شامل تونومتری و معاینه اسلیت لامپ جهت بررسی تغییرات فشار داخل چشم و تشکیل آب مروارید2 تا 3 هفته پس از شروع درمان مزمن انجام شود و در صورت نیاز یا وجود عوامل خطر، به دفعات لازم تکرار شود.