ریفامپین+ایزونیازید+اتامبوتول

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف

این داروی سه ترکیبی در درمان سل مصرف می شود. همچنین، این دارو در درمان عفونت های حاد استافیلوکوکی وجذام وعفونت های آتیپیک ناشی از انواع میکوباکتریوم و نیز در پیشگیری از مننژیت مننگوکوکی مقاوم به پنی سیلین وعفونت ناشی از هموفیلوس آنفلوانزا می تواند کاربرد داشته باشد

مکانیسم اثر

-مکانیسم اثر ایزونیازید: ایزونیازید یک آنتی بیوتیک باکتریواستاتیک است که به نظر می رسد با تداخل در سنتز دیواره سلولی موجب مرگ باکتری می شود.
-مکانیسم اثر ریفامپین: ریفامپین یک آنتی بیوتیک با طیف اثر گسترده و باکتریسید می باشد که از طریق مهار RNA باکتریایی اثر خود را اعمال می نماید.
-مکانیسم اثر اتامبوتول:اتامبوتول یک آنتی بیوتیک باکتریواستاتیک است که به نظر می رسد در سنتز RNA تداخل نماید.

فارماکوکینتیک

ایزونیازید: از راه خوراکی به خوبی جذب می شود اما ممکن است در عبور اول از کبد متابولیزه شود. جذب فراهمی زیستن این دارو در صورت مصرف همزمان با غذا ممکن است به مقدار قابل ملاحظه ایی کاهش یابد . پس از جذب به طور گسترده در بافتها و مایعات بدن منتشر می شود. اوج عظمت دارو سرمی دارو 2-1 ساعت بعد از مصرف حاصل می شود. نیمه عمر ایزونیازید متغییر و ممکن است بین 6-1 ساعت باشد (به سرعت استیلاسیون دارو در کبد بستگی دارد )، دفع دارو عمدتاً کلیوی است .
-ریفامپین:این دارو به خوبی از راه خوراکی جذب می شود و پس از جذب در اغلب بافتها و مایعات بدن منتشر می شود . غلظت سرمی دارو 2-4 سال بعد از مصرف خوراکی به اوج خود می رسد. ریفامپین در کبد متابولیزه می شود . نیمه عمر دارو 3-5 ساعت است که پس از مصرف مکرر به 2-3 ساعت کاهش می یابد .دفع این دارو عمدتاً از راه صفرا و مدفوع است و دارو وارد چرخه روده ای – کبدی نیز می شود. تقریباً 6-15 درصد دارو به صورت تغییر نیافته و 15 در صد به صورت متابولیت فعال از طریق ادرار دفع می شود .
اتامبوتول:این دارو از راه خوراکی به سرعت جذب میشود و در اکثر بافتها ومایعات جذب می شود ودر اکثر بافتها و مایعات بدن انتشار می یابد. اوج غلضت سرمی اتامبوتول 2-4 پس از مصرف خوراکی حاصل می شود. نیمه عمر دارو 3/4 ساعت است که در صورت عیب کار کلیه ممکن است تا 8 ساعت افزایش یابد. دفع این دارو عمدتاً کلیوی است، اما مقداری از دارو نیز از راه مدفوع دفع می گردد.

عوارض جانبی

تهوع، استفراغ، نوریت محیطی با مصرف مقادیر زیاد، نوریت ابتیک، تشنج، حملات سایکوتیک، واکنش های حساسیت مفرط شامل تب، اریتم مولتی فرم پورپورا و اگرانولوسیتوز، هپاتیت، سیستمیک، پلاگر، زیادی قند خون، ژینکوماستی، بی اشتهایی، تهوع، استفراغ واسهال، تغییر رنگ ادرار و ترشحات بدن به نارنجی، عوارضی یا علایم آنفلوانزا شامل لرز ، تب، سرگیجه ودرد استخوان، کلاپس وشوک، کم خونی همولیتیک، نارسایی حاد کلیه، پورپورای ترومبوسیتوپنیک، تغییر در عملکرد کبد، یرقان، برافروختگی، کهیر و بثورات جلدی می باشد.
حمله حاد نقرس، افزایش اوریک اسید خون، آنافیلاکسی، واکنش شبه آنافیلاکسی، واکنش ازدیاد حساسیت (از جمله واکنش های جلدی، افزایش سطح ائوزینوفیل و التهاب اندام خاص)
چشمی: کوررنگی، کاهش وضوح بینایی، التهاب عصب بینایی، اسکوتوما (نقطه ی سیاه در میدان دید)، اختلال بینایی (معمولا پس از قطع دارو، برگشت پذیر است؛ هم چنین کوری برگشت ناپذیر نیز گزارش شده است)

تداخلات دارویی

تداخلات گسترده هر یک از اجزاء این فراورده باید در نظر گرفته شود.

هشدار ها

-در صورت عیب کار کبد، عیب کار کلیه،استیلاسیون کند کبدی، صرع،سابقه سایکوز، اعتیاد به الکلو پورفیلی با احتیاط فراوان مصرف شود.
- مقدار مصرف دارو در صورت وجود عیب کار کبد باید کاهش داده شود.
- در صورت ابتلای بیمار به اختلالات کبدی و در صورت درمان دراز مدت انجام آزمون های کار کبد به طور ادواری توصیه می شود.
- در صورت ابتلای بیمار به عیب کار کلیه، این دارو باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
-باید به بیمار تذکر داد که در صورت بروز هر گونه تغییر در بینایی بلافاصله به پزشک مراجعه نماید.
-در کودکان با سن کمتر از 5 سال باید با احتیاط وبادر نظر گرفتن علائم مسمومیت با دارو ( اختلاف بینایی) صورت گیرد.