تیگسیکلین

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف تیگسیکلین

یک آنتی بیوتیک وسیع الطیف از دسته تتراسیکلین ها است که در عفونت های پیچیده شکمی، پوستی و پنومونی های ناشناخته اکتسابی کاربرد دارد.

مکانیسم اثر تیگسیکلین

مکانیسم اصلی اثر تیگسیکلین مشابه سایر تتراسایکلین ها است. از طریق اتصال برگشت پذیر به یک ناحیه مارپیچ (H34) در زیر واحد 30S ریبوزوم های باکتری، یک مهارکننده ترجمه پروتئین باکتریایی (به عنوان مثال، طویل شدن زنجیره پپتیدی) عمل می کند.

عوارض جانبی تیگسیکلین

عوارض شایع (%10<):
گوارشی: تهوع، استفراغ، اسهال
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: فلبیت موضعی، شوک سپتیک، ترومبوفلبیت
سیستم اعصاب مرکزی: سردرد، سرگیجه، لرز
پوستی: راش پوستی، خارش
غدد درون ریز و متابولیسم: افزایش آمیلاز، کاهش سدیم خون، کاهش کلسیم خون، افت قندخون
گوارشی: درد شکمی، سوء هاضمه، مدفوع غیرطبیعی، بی اشتهایی، اختلال چشایی
ادراری تناسلی: لکوره (ترشحات سفید یا زرد واژن)، واژینیت، کاندیدیاز ولوواژینال
هماتولوژی و انکولوژی: آنمی، کاهش پروتئین خون، افزایش سطح ائوزینوفیل، افزایش INR، طولانی شدن زمان ترومبوپلاستین نسبی (PT)، طولانی شدن زمان پروترومبین (PT)، ترومبوسیتوپنی
کبدی: افزایش سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز، افزایش سطح سرمی آسپارتات آمینوترانسفراز، افزایش آلکالین فسفاتاز سرم، افزایش بیلی روبین خون، یرقان
ازدیاد حساسیت: واکنش ازدیاد حساسیت
عفونی: عفونت، آبسه
موضعی: التهاب محل تزریق، واکنش محل تزریق، درد محل تزریق، تورم محل تزریق
عصبی، عضلانی و اسکلتی: ضعف
کلیوی: افزایش BUN، افزایش کراتینین سرم
تنفسی: پنومونی

تداخلات دارویی تیگسیکلین