توبرامایسین

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف توبرامایسین

توبرامایسین از جنتامایسین بر روی پسودوموناس آئروژینوزا کمی موثرتر است. توبرامایسین در سپتی سمی وسپسیس نوزادان، مننژیت و سایر عفونت های CNS ، عفونت مجاری صفراوی، پیلونفریت حاد یا التهاب عفونی حاد پروستات مصرف می شود.

مکانیسم اثر توبرامایسین

توبرامایسین یک آنتی بیوتیک آمینوگلیکوزیدی است که مانند سایر داروهای این گروه با عبور فعال ازغشای باکتری مانع بیوسنتز پروتیئن توسط ریبوزوم ها می شود.

فارماکوکینتیک توبرامایسین

آمینوگلیکوزیدها از راه گوارش جذب نمی شوند. البته در صورت زخم گوراش یا التهاب روده مقادیری از دارو جذب می شود. آمینوگلیکوزیدها بصورت تزریق عضلانی یا وریدی مصرف می شود.
جذب این داروها پس از تزریق عضلانی سریع و کامل است. آمینوگلکوزیدها از راه پوست هم جذب می شوند. پس از جذب در اغلب بافت ها و مایعات بدن منتشر می شوند و بیشترین غلظت را در ادرار دارند. غلظت سرمی این داروها نیم الی یک و نیم ساعت پس از تزریق عضلانی و ۱۵ الی ۳۰ دقیقه پس از تزریق وریدی به حداکثر خود می رسد. دفع آمینوگلیکوزیدها عمدتا کلیوی است و در صورت وجود عیب کار کلیه ممکن است در بدن تجمع یابند.
نیمه عمر آمینوگلیکوزیدها ۲ الی ۴ ساعت است که در صورت عیب کار کلیه ممکن است تا ۱۰۰ ساعت نیز افزایش یابد.

منع مصرف توبرامایسین

در صورت ابتلای بیمار به میاستنی گراو این دارو نباید مصرف شود.

عوارض جانبی توبرامایسین

عوارض (درصد نامشخص):
سیستم اعصاب مرکزی: گیجی، دیس اورینتیشن (اختلال در تشخیص موقعیت)، سرگیجه، سردرد، لتارژی
پوستی: درماتیت اکسفولیاتیو، خارش، راش پوستی، کهیر
غدد درون ریز و متابولیسم: کاهش کلسیم سرم، کاهش منیزیم سرم، کاهش پتاسیم سرم، کاهش سدیم سرم، افزایش لاکتات دهیدروژناز، افزایش نیتروژن غیرپروتئینی
گوارشی: اسهال، تهوع، استفراغ
ادراری تناسلی: کست ادراری، کم ادراری، پیدایش پروتئین در ادرار
هماتولوژی و انکولوژی: آنمی، افزایش سطح ائوزینوفیل، گرانولوسیتوپنی، لکوسیتوز، لکوپنی، ترومبوسیتوپنی
کبدی: افزایش سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز، افزایش سطح سرمی آسپارتات آمینوترانسفراز، افزایش بیلی روبین سرم
موضعی: درد محل تزریق
گوشی: سمیت شنوایی، کاهش شنوایی، وزوز گوش، سمیت گوشی وستیبولار
کلیوی: افزایش BUN، افزایش کراتینین سرم
متفرقه: تب

تداخلات دارویی توبرامایسین

هشدار ها توبرامایسین

1- فاصله بین دفعات مصرف دارو در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه باید افزایش داده شود.
2- مصرف این دارو در بیماران سالخورده یا مبتلا به پارکینسون و نوزادان باید با احتیاط فراوان صورت گیرد.
3- از مصرف طولانی مدت این دارو باید خوداری کرد.

توصیه های دارویی توبرامایسین

1- از آنجا که احتمال تشکیل کمپلکس بین توبرامایسین وسایر داروها وجود دارد، مخلوط کردن این دارو با سایر داروها در یک محلول توصیه نمی شود.
2- تزریق زیر جلدی توبرامایسین به دلیل دردناک بودن، توصیه نمی شود.