آموکساپین

معرفی دارو

آموکساپین یک داروی ضدافسردگی است که برای درمان افسردگی و اضطراب استفاده می شود. این دارو با افزایش سطح مواد شیمیایی خاص در مغز (مانند نوراپینفرین و سروتونین) به بهبود خلق وخو و کاهش احساس غم و ناامیدی کمک می کند. آموکساپین معمولاً به صورت قرص مصرف می شود و ممکن است چند هفته طول بکشد تا اثرات کامل آن ظاهر شود.

استفاده از این دارو باید تحت نظر پزشک باشد. در صورت بروز عوارض جانبی مانند خشکی دهان، خواب آلودگی یا افزایش وزن، باید به پزشک اطلاع داده شود. این دارو برای برخی افراد مانند زنان باردار یا افرادی با سابقه تشنج ممکن است مناسب نمی باشد.

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف آموکساپین

آموکساپین برای درمان افسردگی اساسی و اختلالات اضطرابی استفاده می شود. این دارو به ویژه در بیمارانی که به سایر داروهای ضدافسردگی پاسخ نداده اند، مؤثر است. آموکساپین همچنین ممکن است برای مدیریت دردهای نوروپاتیک و اختلالات خواب مرتبط با افسردگی نیز تجویز شود.
 

مکانیسم اثر آموکساپین

آموکساپین یک ضدافسردگی سه حلقه ای (TCA) است که با مهار بازجذب نوراپینفرین و سروتونین در نورون های پیش سیناپسی، سطح این انتقال دهندگان عصبی را در مغز افزایش می دهد. این افزایش منجر به بهبود خلق وخو و کاهش علائم افسردگی میشود. آموکساپین همچنین دارای اثرات آنتاگونیستی بر روی گیرنده های دوپامین (D2) است که ممکن است به اثرات ضدافسردگی آن کمک کند.
 

فارماکوکینتیک آموکساپین

آموکساپین پس از مصرف خوراکی به سرعت جذب می شود و اوج غلظت پلاسمایی آن در عرض ۱ تا ۲ ساعت اتفاق می افتد. این دارو به طور گسترده در بدن توزیع می شود و از سد خونی-مغزی عبور می کند. متابولیسم آموکساپین در کبد از طریق هیدروکسیلاسیون و دیمتیلاسیون انجام می شود. نیمه عمر حذف آن حدود ۸ تا ۳۰ ساعت است و متابولیت های آن از طریق ادرار دفع می شوند.
 

منع مصرف آموکساپین

• حساسیت شناخته شده به آموکساپین یا سایر ضدافسردگی های سه حلقه ای.
• بیماران با سابقه تشنج یا صرع کنترل نشده.
• استفاده همزمان با مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) یا در عرض ۱۴ روز پس از قطع آنها.
• بیماران با سابقه گلوکوم زاویه بسته یا احتباس ادراری.

عوارض جانبی آموکساپین

شایع (۱ تا ۱۰٪):

•  خشکی دهان
• خواب آلودگی
• سرگیجه
• افزایش وزن،
• یبوست
• تاری دید

نادر (کمتر از ۱٪):

•  افزایش ضربان قلب
• کاهش فشار خون
• تعریق
• لرزش
• اختلالات جنسی

بسیار نادر (کمتر از ۰٫۱٪): 

• تشنج
• سندرم سروتونین
• واکنش های آلرژیک شدید مانند آنژیوادم

تداخلات دارویی آموکساپین

هشدار ها آموکساپین

• در بیماران با سابقه اختلالات قلبی-عروقی، باید با احتیاط تجویز شود.
• خطر افزایش افکار خودکشی در بیماران جوان (زیر ۲۴ سال) در مراحل اولیه درمان وجود دارد.
• در بیماران با سابقه تشنج یا صرع، نظارت دقیق بر عوارض جانبی ضروری است.
• در صورت بروز علائم سندرم سروتونین (مانند تب، لرز، تعریق، افزایش ضربان قلب)، مصرف دارو باید متوقف شود.

توصیه های دارویی آموکساپین

برای بیماران:

• دارو را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید.
• در صورت فراموش کردن یک دوز، به محض یادآوری آن را مصرف کنید، مگر اینکه زمان دوز بعدی نزدیک باشد.
• از قطع ناگهانی دارو خودداری کنید، زیرا ممکن است باعث علائم ترک شود.
• در صورت بروز علائم هشداردهنده مانند افکار خودکشی، تغییرات خلقی شدید یا علائم سندرم سروتونین، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

برای پزشکان:

• قبل از تجویز، سابقه بیماریهای قلبی، تشنج یا اختلالات روانی را در بیمار بررسی کنید.
• در بیماران جوان، نظارت دقیق بر علائم خودکشی در مراحل اولیه درمان ضروری است.
• در صورت نیاز به قطع دارو، دوز را به تدریج کاهش دهید تا از علائم ترک جلوگیری شود.