دسیپرامین

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف دسیپرامین

اين دارو براي درمان بيماري افسردگي به‌كار مي رود.

مکانیسم اثر دسیپرامین

دزيپرامين از طريق مهار برداشت مجدد نوراپي‌نفرين‌ و سروتونين توسط غشاء پايانه سلول عصبي پيش‌سيناپسي ، غلظت آنها را در سيستم عصبي مركزي افزايش مي‌دهد.

فارماکوکینتیک دسیپرامین

اين دارو پس از تجويز خوراكي به سرعت و به طور كامل جذب مي‌شود. داراي متابوليسم گذر اول كبدي است. دارو فاقد متابوليت فعال است. 96% آن به پروتئينهاي پلاسما متصل مي‌شود. دفع دارو از طريق كليه است. نيمه عمر دارو 27-12 ساعت زمان شروع اثر دارو 3-2 هفته مي‌باشد.

منع مصرف دسیپرامین

حساسیت مفرط
اختلال قلبی عروقی شدید
گلوکوم با زاویه باریک
هر دارو یا شرایطی که فاصله QT را طولانی‌تر کند
بهبودی حاد پس از حمله قلبی (انفارکتوس میوکارد [MI])
مصرف همزمان با داروهای سروتونرژیک

عوارض جانبی دسیپرامین

عوارض (درصد نامشخص):
قلبی عروقی: آریتمی قلبی، حوادث عروق مغزی، ادم، گرگرفتگی، بلوک قلبی، افزایش فشارخون، افت فشارخون، سکته قلبی، تپش قلبی، انقباضات زودرس بطنی، تاکی کاردی، فیبریلاسیون بطنی، تاکی کاردی بطنی
سیستم اعصاب مرکزی: آژیتاسیون، اضطراب، آتاکسی، گیجی، هذیان، دیس اورینتیشن (اختلال در تشخیص موقعیت)، سرگیجه، خواب آلودگی، تب دارویی، تغییرات الگوی الکتروانسفالوگرام، واکنش خارج هرمی، زمین افتادن، خستگی، توهم، سردرد، هیپومانیا، بی خوابی، سندرم نورولپتیک بدخیم، کابوس شبانه، کرختی، نوروپاتی محیطی، سایکوز یا روان پریشی (تشدید)، بی قراری، تشنج، سوزن سوزن شدن اندام های انتهایی، احساس سوزن سوزن شدن، سندرم ترک دارو
پوستی: ریزش مو، افزایش تعریق (بیش از حد)، خارش، حساسیت پوست به نور، راش پوستی، کهیر
غدد درون ریز و متابولیسم: کاهش میل جنسی، کاهش گلوکز سرم، گالاکتوره، ژینکوماستی، افزایش میل جنسی، افزایش گلوکز سرم، سندرم ترشح نامناسب هورمون ضدادراری (SIADH)، افزایش وزن، کاهش وزن
گوارشی: کرامپ شکمی، بی اشتهایی، یبوست، اسهال، درد اپی گاستر (سر دل)، افزایش آنزیم های پانکراس، سیاه شدن زبان، تهوع، فلج ایلئوم، بزرگ شدن غدد پاروتید، التهاب دهان، التهاب غدد زیرزبانی، طعم ناخوشایند در دهان، استفراغ، خشکی دهان
ادراری تناسلی: هایپرتروفی پستان، ضعف جنسی، شب ادراری، انزال دردناک، تورم بیضه، وقفه در دفع ادرار، احتباس ادرار، گشادی مجاری ادراری
هماتولوژی و انکولوژی: آگرانولوسیتوز، افزایش سطح ائوزینوفیل، پتشی، پورپورا، ترومبوسیتوپنی
کبدی: اختلال عمکرد کبدی، یرقان کلستاتیک، هپاتیت، افزایش آنزیم های کبدی، افزایش سطح سرمی آلکالین فسفاتاز
عصبی، عضلانی و اسکلتی: لرزش، ضعف
چشمی: اختلال تطابق، تاری دید، افزایش فشار داخل چشم، گشادی مردمک
گوشی: وزوز گوش
کلیوی: پر ادراری
متفرقه: تب

تداخلات دارویی دسیپرامین

هشدار ها دسیپرامین

در موارد زير مصرف اين داو بايد با احتياط فراوان صورت‌ گيرد:
الكسيم حاد،آسم، اختلالات دو قطبي، اختلالات خوني و گوارشي، گلوكوم با زاويه باريك، افزايش فشار كره چشم، پركاري تيروئيد، هيپرتروفي پروستات ، عيب‌كار كليه، اسكيزوفرني، حملات تشنجي، حساسيت به داروهاي ضد افسردگي سه حلقه‌اي و احتباس ادرار.

توصیه های دارویی دسیپرامین

. از قطع ناگهاني مصرف دارو بايد پرهيز شود. در صورت نياز، كاهش مقدار مصرف بايد تدريجي و در طول يك دوره‌ حداقل 4 هفته‌اي انجام شود
2. در هفته‌هاي اول درمان به دليل افزايش تمايل خودكشي بيمار بايد تحت نظر باشد.
3. بيش از يك داروي ضد افسردگي در يك زمان نبايد تجويز شود.
4. براي شروع اثرات درماني اين دارو حداقل 6-1 هفته وقت لازم است.
5. به علت نيمه عمر طولاني دارو ، تجويز يكباره مقادير‌آن در موقع خواب ، كفايت مي كند.
6. بايد به بيمار ياد آوري شود كه در صورت بروز علائم آنتي موسكاريني به درمان ادامه دهد، چون به اين اثرات تا حدي تحمل حاصل مي‌شود.
7. در صورت مصرف مهار كننده آنزيم MAO توسط بيمار بايد دو هفته بعد از قطع آنها، مصرف اين دارو را آغاز كند.
8. در صورت ضرورت مصرف داروي مهاركننده MAO بايد حداقل يك هفته میان قطع اين دارو و شروع داروي جديد فاصله زماني ايجاد شود.
9. دوره درمان با اين دارو بايد كامل شود. اين دارو نبايد بيش از مقدار توصيه شده مصرف شود.
10. در صورت فراموش كردن يك نوبت مصرف دارو،اگر رژيم درماني به صورت چند نوبت در روز باشد، به محض به يادآوردن آن نوبت بايد مصرف شود، مگر اينكه تقریباً زمان مصرف نوبت بعدي فرا رسيده باشد. در اين صورت، مقدار مصرف بعدي نيز نبايد دو برابر گردد. اگر رژيم درماني بصورت مصرف در هنگام خواب باشد، نبايد هنگام صبح دارو مصرف شود. بهتر است در اين موارد با پزشك مشورت گردد.
11. به دليل احتمال بروز منگي و سرگيجه، هنگام برخاستن از حالت خوابيده يا نشسته بايد احتياط نمود.
12. با مصرف اين دارو، خشكي دهان ممكن است بروز نمايد. در صورت تداوم اين عارضه به مدت بيش از 2 هفته، بايد به پزشك مراجعه نمود.
13. احتمال بروز حساسيت به نور با مصرف اين دارو وجود دارد. لذا ضروري است از پوشش ضد آفتاب استفاده شود.
14. بيمار بايد 7-3 روز پس از قطع مصرف تحت نظر باشد.
15. در صورت نياز به هر‌گونه عمل جراحي يا درمان اضطراري ، پزشك بايد از مصرف دارو مطلع شود.