لفلونوماید

لفلونوماید چیست؟
آرتریت به معنی التهاب در مفاصل می‌باشد. روماتوئید آرتریت نوع شایعی از آرتریت است که در واقع از دسته ی بیماری های خود ایمنی می باشد.سیستم ایمنی به صورت طبیعی پروتئین هایی به نام پادتن( آنتی بادی )تولید می نماید تا از بدن در برابر میکروب ها محافظت نماید. در کسانی که مبتلا به بیماری های خود ایمنی می باشند، این پادتن ها در جهت حمله به سلول های خودی بدن عمل می نمایند.
در بیماران مبتلا به روماتوئید آرتریت پادتن هایی علیه بافت های اطراف مفاصل در بدن تولید می‌شود که در نهایت منجر به التهاب، درد و ورم در نواحی مفصلی می‌گردد و در طی زمان منجر به آسیب‌های بافتی می‌شود. داروهایی مانند لفلونوماید به مدیریت و کنترل التهاب ناشی از این بیماری کمک می‌نمایند.
آرتریت پسوریاتیک نیز نوعی از التهاب مفصلی با شیوع کمتر می باشد که در افراد مبتلا به بیماری پوستی پسوریازیس ممکن است بروز کند.
لفلونوماید با تسکین درد و التهاب و کاهش خشکی مفاصل می تواند از آسیب های مفصلی ناشی از این بیماری خود ایمنی مزمن پیشگیری نماید.

پیش از شروع مصرف لفلونوماید
_در صورت بارداری،اقدام به بارداری یا شیردهی پزشک خود را مطلع نمایید.
_در صورت سابقه هرگونه اختلال کبدی یا کلیوی به پزشک اطلاع دهید.
_در صورتی که اخیراً مبتلا به عفونت خاصی گردیده اید یا سابقه ابتلا به سل دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.
_ در صورت ابتلا به هرگونه بیماری نقص ایمنی از جمله ایدز پزشک را در جریان قرار دهید.
_در صورت سابقه ی حساسیت به این دارو یا داروهای مشابه پزشک را مطلع نمایید.
_لیست کاملی از داروهای مصرفی خود در اختیار پزشک و داروساز قرار دهید تا احتمال بروز تداخلات دارویی بررسی گردد.

نحوه صحیح مصرف لفلونوماید
_در صورتی که همزمان با این دارو از داروهای دیگری نیز جهت درمان آرتریت استفاده می نمایید، لیست کامل داروها را در اختیار پزشکتان قرار دهید چرا که لازم است پیش از شروع مصرف این دارو سایر داروهای کنترل‌کننده آرتریت به صورت کامل از بدن شما خارج گردند که به این اقدام اصطلاحاً فرآیند پاکسازی گفته می شود. به همین دلیل لازم است دستورات پزشک در مورد مصرف یا قطع داروهای خود را جدی بگیرید و دقیقا اجرا نمایید.
_لفلونوماید را دقیقا طبق دستور پزشک مصرف نمایید. به طور معمول مصرف این دارو یک مرتبه در روز تجویز می‌گردد و ممکن است در سه روز نخست درمان، دارو با مقدار بیشتری تجهیز شود و پس از آن مقدار مصرف روزانه کاهش یابد.
_قرص را به صورت کامل همراه با یک لیوان آب ببلعید مصرف این دارو با غذا تداخلی ندارد و می توانید آن را قبل یا بعد از غذا نیز میل کنید.
_از خرد کردن یا جویدن قرص لفلونوماید خودداری نمایید.
_سعی کنید لفلونوماید را به صورت منظم در ساعت مشخصی از شبانه روز مصرف نمایید چرا که مصرف منظم دارو در تسریع روند بهبودی بسیار موثر است.
_در صورت فراموشی یک نوبت مصرف دارو، به محض یادآوری قرص را مصرف نمایید اما در صورتی که تا پایان روز مصرف دارو را به خاطر نیاوردید، نوبت فراموش شده را مصرف ننموده و نوبت روز بعد را طبق روال سابق مصرف کنید و از دو برابر نمودن مقدار مصرف دارو در یک روز خودداری نمایید.

توصیه ها
_در مدت درمان با این دارو لازم است تحت نظر پزشک باشید و به صورت منظم تحت معاینات و آزمایشات دوره ای قرار بگیرید تا وضعیت درمان و کنترل بیماری بررسی گردد.
_مصرف لفلونوماید اثر فوری بر روی درد و التهاب ندارد اما با مصرف این دارو پس از چند هفته اثرات مثبت آن نمایان می گردد و پس ازچند ماه مصرف دارو اثرات بهبودی به صورت کاملتری مشخص می شوند. در هر صورت رعایت توصیه‌های پزشک و ادامه مصرف دارو به صورت منظم شما را به بهبودی شرایط نزدیک تر می نماید لذا مصرف دارو را حتی در صورتی که احساس بهبودی نکردید تا زمانی که پزشک تجویز می نماید، ادامه دهید.
_مصرف این دارو با فرآورده های الکلی تداخل دارد و منجر به افزایش احتمال بروز عوارض دارویی می گردد(از جمله عوارض کبدی) لذا در مدت درمان با این دارو از مصرف فرآورده های الکلی خودداری گردد.
_مصرف این دارو می‌تواند عوارضی برای جنین در پی داشته باشد لذا در صورتی که قصد بارداری دارید، باید بدانید که حداقل تا دو سال پس از قطع مصرف این دارو اقدام به بارداری ننموده و از یک روش جلوگیری مناسب در این مدت استفاده نمایید و پس از طی شدن این دوره ی درمانی تحت نظر پزشک اقدام به بارداری نمایید.
_در آقایان در صورت مصرف این دارو، حداقل تا سه ماه پس از قطع مصرف نباید اقدام به بچه دار شدن صورت گیرد و در صورتی که بارداری اتفاق افتاد، حتما با پزشک مشورت نمایید.
_در مدت درمان با این دارو بدن شما مستعد عفونت خواهد شد لذا بهداشت را بیشتر رعایت نمایید و از تماس با افراد مبتلا به بیماری های واگیردار خودداری نمایید.
_با پزشک خود در مورد عوارض دارویی احتمالی مشورت نمایید و اطلاعات لازم را کسب

کنید.
_در مدت درمان با این دارو در صورت نیاز به هرگونه واکسیناسیون حتماً پزشک خود را در جریان قرار دهید به علت سرکوب سیستم ایمنی در مدت درمان با لفلونوماید ممکن است برخی داروها و واکسن ها برای شما مشکل ایجاد کنند.
_پیش از شروع هر گونه درمان دیگر پزشک دندانپزشک یا جراح خود را در جریان مصرف لفلونوماید قرار دهید.
_درمان با لفلونوماید معمولاً طولانی مدت است مگر اینکه عوارض دارویی منجر به قطع دارو گردد. لذا مصرف دارو را تا زمانی که پزشک توصیه می نماید ادامه دهید.

عوارض ناخواسته دارویی لفلونوماید
_سرکوب ایمنی و افزایش احتمال عفونت در مدت درمان با این دارو وجود دارد لذا با پزشک خود مشورت نموده و توصیه های مربوطه را دریافت نمایید.
_در صورت بروز اسهال خفیف، مایعات به مقدار کافی مصرف نمایید و چنانچه اسهال شدید یا ادامه دار شد به پزشک مراجعه کنید.
_احساس تهوع و دل درد ممکن است با مصرف این دارو مشاهده شود. در این صورت مصرف غذاهای ساده و پرهیز از غذاهای چرب و پر ادویه و همچنین مصرف دارو پس از غذا به کاهش این علائم کمک می نمایند.
_احساس سرگیجه یا خستگی ممکن است در مدت درمان با این دارو مشاهده شود در این صورت تا زمانی که اثر دارو باقیست از رانندگی و کار با ابزارهای خطرناک خودداری نمایید.
_در صورت بروز سردرد با داروساز خود جهت دریافت داروی ضد درد مناسب مشورت نمایید.
_در صورت افزایش فشار خون، بی اشتهایی، زخم دهانی، گزگز انگشتان، التهاب تاندون ها، افزایش ریزش مو، خشکی و خارش پوست و لکه های قرمز پوستی حتماً به پزشک مراجعه نمایید.

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف لفلونوماید

یک داروی مهار کننده ایمنی است .
به عنوان یک داروی کمکی همراه سایر داروهای آنتی روماتیسم و در درمان آرتریت روماتوئید فعال استفاده می شود. در درمان آرتریت های پسوریازیسی نیز استفاده می شود. اثر درمانی آن بر روی تومورهای مختلف سرطانی نیز در حال تحقیق است. به علت نیمه عمر طولانی متابولیت های اساسی آن یک دوز loading برای رسیدن به شرایط غلظت ثابت نسبتاً سریع لازم است.

مکانیسم اثر لفلونوماید

عامل ایمنومدولاتور با اثر ضد التهابی و مهار کننده ایمنی است که یک پیش دارو بوده و پس از تبدیل به متابولیتهای فعال خود بصورت برگشت پذیر باعث مهار آنزیم میتوکندریال Dihydroorotat Dehydrogenase می شود و در نتیجه باعث مهار پرولیفراسیون لنفوسیتهای T اتوایمیون و تولید اتوآنتی بادی بوسیله لنفوسیتهای B می شود. فعالیت این دارو بیشتر سیتواستاتیک است.

فارماکوکینتیک لفلونوماید

مرحله اول متابولیسم (Teriflunomide)به A771726 پس از مصرف خوراکی ایجاد می شود. زیست دستیابی دارو پس از مصرف خوراکی بین 82 تا 95% است. حداکثر غلظت پلاسمائی متابولیت فعال 1 تا 24 ساعت پس از مصرف ایجاد می شود. A771726 نیمه عمر نهائی حدود 2 هفته دارد که بنظر می رسد بطور اصلی توسط سیکل کبدی از خون برطرف می شود. شارکول و کلسترامین می تواند در این چرخه دخالت کرده و برطرف شدن از خون را سریعتر کند. بیشتر از 99% A771726 به پروتئین های پلاسمائی باند می شود. در دیواره روده و کبد متابولیزه می شود و 43 درصد ازهر دوز از طریق ادرار بیشتر به صورت گلوکورونید دفع می شود و 48 درصد در مدفوع از طریق صفرا دفع می شود.

منع مصرف لفلونوماید

مصرف این دارو در حاملگی اکیدا ممنوع است و جزء داروهای گروه X طبقه بندی می شود که ممکن است باعث مرگ یا نقص عضو جنین گردد

کنتراندیکاسیونها(موارد منع مصرف): در افرادی که دفاع ایمنی مهار شده دارند، بیماران با عفونتهای شدید، اختلال متوسط تا شدید کبدی یا کلیوی، هیپوپروتئینمی شدید، دیسپلازی مغز استخوان در بیمارانی با سابقه توبرکلوزیس قبلی بایستی با احتیاط فراوان و تحت نظر داشتن دقیق تجویز شود چون احتمال دوباره فعال شدن عفونت وجود دارد. وسایل پیشگیری داخل رحمی و واکسن های زنده به دلیل مهار ایمنی بدن نباید استفاده شود. در طول درمان فشار خون و شمارش گلبول ها باید بطور منظم پایش شود.
در انگلستان قبل از شروع دارو و به فواصل منظم در طول 6 ماه اول درمان آنزیمهای کبدی چک می شود.
در آمریکا تا 6 ماه کنترل ماهانه را توصیه کرده اند. مانیتور بعدی باید به فواصل 6 تا 8 هفته باشد. میزان مصرف دارو باید در زمانی که آنزیمهای کبدی به طور متوسط بالا می رود کاهش یابد. زمانی که آنزیمهای کبدی افزایش شدید و ثابتی نشان می دهند بایستی دارو قطع شود. پروسه wash out انجام شود. پس از قطع دارو باید تا زمانی که آنزیمهای کبدی به سطح عادی باز گردد آنزیمهای کبدی مانیتور شوند. شمارش گلبولی نیز باید در همان زمانها انجام شود.

عوارض جانبی لفلونوماید

*
عوارض شایع (%10<):
سیستم اعصاب مرکزی: سردرد
پوستی: ریزش مو، راش پوستی
گوارشی: اسهال، تهوع
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: افزایش فشارخون
سیستم اعصاب مرکزی: سرگیجه
پوستی: خارش
گوارشی: درد گوارشی، درد شکمی، زخم مخاط دهان، استفراغ
کبدی: اختلال عملکرد کبدی، افزایش سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز
ازدیاد حساسیت: واکنش ازدیاد حساسیت
عصبی، عضلانی و اسکلتی: کمردرد، ضعف، التهاب پوشش تاندون
تنفسی: برونشیت، رینیت
سایر عوارض (درصد نامشخص):
قلبی عروقی: درد قفسه سینه، افزایش فشارخون، ترومبوفلبیت پا، تپش قلب، ورید واریسی
سیستم اعصاب مرکزی: خواب آلودگی، کسالت
غدد درون ریز و متابولیسم: افزایش گاما گلوتامیل ترانسفراز
گوارشی: بی اشتهایی، بزرگ شدن غدد بزاقی، نفخ، التهاب گلو، خشکی دهان
ادراری تناسلی: کاندیدیاز ولوواژینال
هماتولوژی و انکولوژی: لکوسیتوز، ترومبوسیتوپنی
کبدی: افزایش بیلی روبین خون، افزایش سطح سرمی آلکالین فسفاتاز، افزایش سطح سرمی آسپارتات آمینوترانسفراز
ازدیاد حساسیت: آنافیلاکسی
عفونی: آبسه
چشمی: تاری دید، بیماری چشمی، تورم دیسک بینایی، خونریزی شبکیه، رتینوپاتی
تنفسی: تنگی نفس، علائم شبه آنفلونزا

تداخلات دارویی لفلونوماید

*
مشخصات کلی تداخلات:
- مهارکننده CYP2C8 (متوسط)
- مهارکننده BCRP
- مهارکننده OAT3
- مهارکننده OATP1B1 (متوسط)
- مهارکننده OATP1B3 (متوسط)
- القاکننده CYP1A2 (شدید)
- تشدید اثرات افزاینده فشارخون
- تشدید اثرات سرکوب‌کننده سیستم ایمنی
- تشدید اثرات سرکوب‌کننده مغز استخوان

تداخلات رده X (پرهیز):
آمودیاکین، آسوناپرویر، ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)، کلادریبین، الاگولیکس، الاگولیکس/ استرادیول/ نوراتیندرون، گرازوپرویر، ناتالیزومب، پازوپانیب، پیمکرولیموس، روفناسین، ریمگپنت، تاکرولیموس (موضعی)، تریفلونومید، توپوتکان، وکسیلاپرویر

کاهش اثرات داروها توسط لفلونامید:
ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)، بنداموستین، کافئین و فراورده‌های حاوی کافئین، کلومیپرامین، کلوزاپین، تست پوستی کوکسیدیوئید ایمیت، دولوکستین، ارلوتینیب، لیدوکائین (سیستمیک)، ملاتونین، مگزیلیتین، نیوولومب، الانزاپین، پیدوتیمود، پیرفنی‌دون، پروپرانولول، ریلوزول، روپینیرول، سیپولوسل-تی، تاسیملتئون، ترتوموتید، مشتقات تئوفیلین، تیزانیدین، واکسن (غیرفعال)، واکسن (زنده)، آنتاگونیست های ویتامین کا

کاهش اثرات داروها توسط لفلونامید:
عوامل کمپلکس کننده اسیدهای صفراوی، زغال فعال، اکیناسه، تنباکو (دود کردن)


افزایش اثرات داروها توسط لفلونامید:
آلپلیسیب، آمودیاکین، آسوناپرویر، باریستینیب، دابرافنیب، داسابوویر، دس لوراتادین، دی‌کلروفنامید، الاگولیکس، الاگولیکس/ استرادیول/ نوراتیندرون، انزالوتامید، فینگولیمود، گرازوپرویر، ناتالیزومب، اومبیتاسویر/ پاریتاپرویر/ ریتوناویر/ داسابوویر، اوزانیمود، پازوپانیب، پیوگلیتازون، رپاگلینید، روفناسین، سلکسی‌پگ، تالازوپاریب، تریفلونومید، توفاسیتینیب، تولبوتامید، توپوتکان، ترپروستینیل، توکاتینیب، آبروگپنت، واکسن (زنده)، آنتاگونیست های ویتامین کا، وکسیلاپرویر

افزایش اثرات داروها توسط لفلونامید:
کلادریبین، دنوزومب، داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی، متوترکسات، پیمکرولیموس، ریفامپین، روفلومیلاست، تاکرولیموس (موضعی)، تولبوتامید، تراستوزومب

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.

توصیه های دارویی لفلونوماید

این دارو مهارکننده سیستم ایمنی است و نیمه عمر طولانی دارد و در نتیجه در بیماریهای خود ایمنی مثل آرتریت روماتوئید کاربرد دارد. دوز بیشتر از 20 میلی گرم در روز توصیه نمی شود.