کوتیاپین

معرفی کوئتیاپین

کوئتیاپین یک آنتی‌سایکوتیک غیرمتعارف (آتی‌پیکال) است که عمدتاً برای درمان اختلالات روانی مانند اسکیزوفرنی، اختلال دو قطبی و به عنوان مکمل درمان افسردگی استفاده می‌شود. این دارو با تأثیر بر گیرنده‌های دوپامین و سروتونین در مغز، علائم روان‌پریشی را کاهش می‌دهد.

( سایکوئل محصول شرکت تهران شیمی )

موارد مصرف کوئتیاپین

1. اسکیزوفرنی:

در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، علائمی مانند توهمات (شنیدن یا دیدن چیزهایی که واقعی نیستند)، هذیان‌ها (باور به چیزهایی که غیرواقعی‌اند) و اختلالات تفکر (مشکلات در سازماندهی افکار) دیده می‌شود. کوئتیاپین با تعدیل فعالیت‌های شیمیایی در مغز (به ویژه کاهش فعالیت بیش از حد گیرنده‌های دوپامین و سروتونین) به کاهش این علائم کمک می‌کند تا بیمار بتواند واقعیت را بهتر درک کند و کیفیت زندگی بهتری داشته باشد.

2. اختلال دوقطبی:

در این اختلال، بیماران نوسانات شدیدی در خلق و خو دارند؛ دوره‌های مانیا (افزایش شدید خلق و خو، انرژی بالا، و فعالیت بیش از حد) و افسردگی (کاهش شدید خلق و خو، احساس بی‌انرژی بودن و ناامیدی) در آنها دیده می‌شود. کوئتیاپین به تثبیت خلق و خو کمک می‌کند؛ یعنی با کاهش شدت مانیا و افسردگی، نوسانات خلقی بیمار کاهش یافته و احساس ثبات بیشتری در روزمرگی ایجاد می‌شود.

3. افسردگی مقاوم به درمان:

برخی افراد با افسردگی ممکن است به درمان‌های معمولی پاسخ کافی ندهند. در این موارد، کوئتیاپین به عنوان یک داروی مکمل (یعنی همراه با داروی ضدافسردگی) استفاده می‌شود تا بهبود علائم افسردگی را تسریع کند. این روش در بیماران انتخابی بر اساس ارزیابی‌های دقیق بالینی انجام می‌شود.

4. کاربردهای خارج از برچسب (Off-label):

گاهی اوقات کوئتیاپین با دوزهای پایین برای کنترل اضطراب شدید یا بی‌خوابی نیز به کار گرفته می‌شود. اگرچه این کاربردها ممکن است به عنوان کاربرد اصلی دارو نباشند، اما برخی از مطالعات بالینی نشان داده‌اند که در برخی بیماران می‌تواند به تسکین اضطراب و بهبود کیفیت خواب کمک کند.

اثربخشی و آمار کوئتیاپین

مطالعات متعدد نشان داده‌اند که کوئتیاپین در کاهش علائم اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی موثر است. به عنوان مثال، برخی تحقیقات نشان می‌دهند که بهبود علائم روان‌پریشی در حدود 60-70٪ بیماران قابل مشاهده است؛ هرچند میزان اثربخشی می‌تواند به دوز و ویژگی‌های فردی بستگی داشته باشد.
 

مقدار مصرف کوئتیاپین

دوز کوئتیاپین بسته به نوع بیماری و وضعیت سنی به شرح زیر است:

• اسکیزوفرنی (بزرگسالان): معمولاً از 150 تا 750 میلی‌گرم در روز؛ دوز ابتدایی پایین شروع شده و به تدریج افزایش می‌یابد.
• اختلال دوقطبی (مانیا): دوز شروع معمولاً 400 میلی‌گرم در روز بوده و بسته به پاسخ بیمار تنظیم می‌شود.
• افسردگی (مکمل درمان): دوزهای پایین‌تر (معمولاً 50 تا 300 میلی‌گرم در روز) استفاده می‌شود.
• افراد مسن یا با اختلالات کبدی: ممکن است نیاز به تعدیل دوز داشته باشند.
   

خطرات مرتبط با مصرف طولانی‌مدت کوئتیاپین

• افزایش وزن و بروز سندرم متابولیک
• افزایش ریسک دیابت و تغییرات در سطح کلسترول
• ایجاد اختلالات حرکتی مانند دیسکینزی تاخیر دار
• کاهش فعالیت قلبی-عروقی
• اختلالات خواب و خستگی مزمن

پایش منظم وضعیت متابولیک و بالینی بیماران توصیه می‌شود.
 

نحوه عملکرد کوئتیاپین

کوئتیاپین عمدتاً با مسدود کردن گیرنده‌های دوپامین (D2) و سروتونین (5-HT2A) در مغز عمل می‌کند. این مسدودسازی به کاهش علائم روان‌پریشی و تثبیت خلق و خو کمک می‌کند، به گونه‌ای که فعالیت بیش از حد این سیستم‌های عصبی کنترل می شود.
 

نحوه جذب و دفع کوئتیاپین در بدن

• از نظر فارماکوکینتیک، کوئتیاپین به سرعت پس از مصرف خوراکی جذب می‌شود.
• جذب: جذب نسبتاً سریع با حداکثر سطح پلاسمایی در 1-2 ساعت پس از مصرف.
• توزیع: به بافت‌های بدن از جمله مغز نفوذ می‌کند.
• متابولیسم: عمدتاً در کبد از طریق سیستم آنزیم CYP3A4 متابولیزه می‌شود.
• دفع: متابولیت‌های دارو از طریق کلیه دفع می‌شوند.
   

عوارض جانبی کوئتیاپین و مدیریت آن‌ها

کوئتیاپین می‌تواند عوارض جانبی زیر را داشته باشد (درصدهای تقریبی بر اساس مطالعات بالینی):

• خواب‌آلودگی و کاهشی هوشیاری: حدود 20-30٪
• افزایش وزن: 15-25٪
• سرگیجه و افت فشار خون: 10-20٪
• افزایش قند خون و چربی: 10-15٪

مدیریت این عوارض شامل تنظیم دوز، تغییر شیوه مصرف (مثلاً مصرف در زمان شب) و نظارت منظم بالینی است.
 

مکمل‌های تغذیه‌ای برای کاهش عوارض کوئتیاپین

برخی مطالعات بین‌المللی پیشنهاد می‌کنند که مکمل‌هایی مانند:

• امگا ۳: برای حمایت از سلامت قلب و کاهش التهابات متابولیک
• آنتی‌اکسیدان‌ها (مثلاً ویتامین E و C): برای کاهش استرس اکسیداتیو
• پروبیوتیک‌ها: جهت حمایت از سلامت روده

ممکن است در کنار تغییرات سبک زندگی به کاهش برخی عوارض متابولیک ناشی از کوئتیاپین کمک کنند. توصیه می‌شود قبل از مصرف هرگونه مکمل با پزشک معالج مشورت شود.
 

تداخلات دارویی کوئتیاپین

کوئتیاپین ممکن است با داروهای زیر تداخل داشته باشد:

• مهارکننده‌های CYP3A4: مانند کتونازول یا ریفامپین؛ که می‌توانند سطح کوئتیاپین را تغییر دهند.
• داروهای تسکین‌دهنده مرکزی: مانند بنزودیازپین‌ها که ممکن است خواب‌آلودگی را افزایش دهند.
• داروهای ضد فشار خون: ممکن است باعث افت فشار خون بیش از حد شوند.
• مهارکننده‌های سیستم عصبی مرکزی: ترکیب با الکل یا سایر داروهای تسکین‌دهنده ممکن است اثرات جانبی را تشدید کند.
   

تداخلات کوئتیاپین با غذا

تحقیقات بین‌المللی نشان می‌دهند که مصرف کوئتیاپین همراه با غذا می‌تواند سرعت جذب دارو را کمی تغییر دهد؛ اما از نظر کلی تأثیر بر اثربخشی زیاد محسوب نمی‌شود. توصیه می‌شود دارو طبق دستور پزشک (معمولاً بدون در نظر گرفتن وعده غذایی) مصرف شود.
 

باید و نبایدهای غذایی هنگام مصرف کوئتیاپین

• بایدها: رعایت یک رژیم غذایی متعادل، پایش منظم وزن و سطح گلوکز، مصرف غذاهای کم چرب و پر فیبر.
• نبایدها: مصرف زیاد غذاهای پرکالری، چرب و شیرین که می‌تواند خطر سندرم متابولیک را افزایش دهد.

این توصیه‌ها به کاهش عوارض متابولیکی کمک می‌کنند.
 

منع مصرف در بیماری‌ها، بارداری، شیردهی

کوئتیاپین در شرایط زیر باید با احتیاط مصرف شود یا منع شود:

• بیماری‌های قلبی شدید یا فشار خون پایینی: به دلیل خطر افت فشار خون.
• بارداری و شیردهی: اطلاعات کافی برای تضمین ایمنی در این شرایط وجود ندارد؛ استفاده در این دوره‌ها معمولاً تنها در صورت لزوم مطلق و با نظارت پزشک توصیه می‌شود.
• رده سنی بالا (بیماران سالمندی): به ویژه در بیماران مبتلا به زوال عقل، افزایش خطر مرگ و اختلالات قلبی-عروقی گزارش شده است.
   

توصیه‌های دارویی در مصرف کوئتیاپین

• پیش از مصرف: بیمار باید از سابقه پزشکی خود و داروهای مصرفی به پزشک اطلاع دهد.
• در صورت فراموشی مصرف: دارو را به محض یادآوری مصرف کنید مگر اینکه زمان دوز بعدی نزدیک باشد؛ از مصرف دوز مضاعف خودداری کنید.
• بهترین زمان مصرف: به دلیل خاصیت خواب‌آور، معمولاً مصرف در شب توصیه می‌شود.
• اثر دارو: معمولاً اثرات تسکینی در 1-2 ساعت آغاز شده و اثرات آن تا 12 ساعت یا بیشتر ادامه می‌یابد.

مراقبت‌های پس از درمان با کوئتیاپین

پس از دوره درمان با کوئتیاپین توصیه می‌شود:

• پیگیری منظم وضعیت بالینی توسط پزشک؛
• انجام آزمایش‌های منظم (گلوکز، لیپیدها، عملکرد کبد)؛
• پایش علائم جانبی و تنظیم مجدد دوز در صورت لزوم؛
• ادامه مشاوره روانشناختی و حمایتی در کنار درمان دارویی.
   

هشدارهای مهم در مصرف کوئتیاپین 

• ریسک افت فشار خون، به ویژه در وضعیت تغییر ناگهانی موقعیت بدن (افت ارتواستاتیک).
• افزایش احتمال بروز سندرم متابولیک.
• احتمال بروز تغییرات حرکتی در برخی بیماران.
• احتیاط در مصرف همزمان با سایر داروهای تسکین‌دهنده سیستم عصبی مرکزی.
   

اثر کوئتیاپین روی آزمایشات

مصرف کوئتیاپین ممکن است بر برخی آزمایشات تأثیر بگذارد:

• افزایش سطح گلوکز و لیپیدهای خون
• تغییر در برخی آنزیم‌های کبدی

بنابراین، توصیه می‌شود قبل از تغییر دوز یا قطع دارو، آزمایش‌های منظم انجام شود.
 

علائم اوردوز کوئتیاپین

علائم اوردوز کوئتیاپین ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خواب‌آلودگی شدید
• افت فشار خون و سرگیجه
• افزایش ضربان قلب
• حالت گیجی و در موارد شدید، کما

در صورت بروز این علائم فوراً به مراکز اورژانس مراجعه کنید.
 

میزان وابستگی یا اعتیاد به کوئتیاپین

• کوئتیاپین معمولاً با وابستگی فیزیکی یا روانی همراه نیست؛
• اما قطع ناگهانی آن ممکن است باعث بروز علائم بازگشت اختلالات یا علائم قطع مصرف شود، بنابراین قطع دارو باید به تدریج و تحت نظر پزشک انجام شود.
   

مقایسه کوئتیاپین با داروهای مشابه

در مقایسه با سایر آتی‌پیکال‌ها مانند ریسپریدون، اولانزاپین یا آریپیپرازول:

• کوئتیاپین به دلیل ویژگی‌های خواب‌آور قوی‌تر معمولاً در بیمارانی که مشکل خواب دارند ترجیح داده می‌شود.
• تفاوت در پروفایل عوارض جانبی: برای مثال، کوئتیاپین ممکن است نسبت به برخی داروهای مشابه، اثرات متابولیکی بیشتری داشته باشد.
• انتخاب دارو بر اساس وضعیت بالینی، سابقه بیمار و تحمل عوارض متفاوت صورت می‌گیرد.
   

سوالات متداول در خصوص کوئتیاپین

کوئتیاپین چیست؟

جواب: کوئتیاپین یک آنتی‌سایکوتیک آتی‌پیکال است که برای درمان اختلالات روانی مانند اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی به کار می‌رود.

کوئتیاپین چگونه به بهبود علائم اسکیزوفرنی کمک می‌کند؟

جواب: با کاهش توهمات، هذیان‌ها و اختلالات تفکر از طریق تنظیم فعالیت گیرنده‌های دوپامین و سروتونین.

کوئتیاپین چه میزان خطر عوارض متابولیک دارد؟

جواب: حدود 15-25٪ بیماران ممکن است دچار افزایش وزن، تغییر در قند خون و لیپیدهای خون شوند.

نکات مصرف طولانی‌مدت کوئتیاپین چیست؟

جواب: نظارت مداوم بر وضعیت متابولیک و قلبی-عروقی، پایش وزن و آزمایش‌های دوره‌ای از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

آیا کوئتیاپین باعث افزایش قند خون می‌شود؟

جواب: بله؛ برخی بیماران ممکن است دچار افزایش قند خون و در نتیجه خطر دیابت شوند.

نحوه جذب کوئتیاپین در بدن چگونه است؟

جواب: کوئتیاپین پس از مصرف خوراکی به سرعت جذب شده و در عرض 1-2 ساعت به بالاترین سطح پلاسمایی می‌رسد.

مدت اثر کوئتیاپین در بدن چقدر است؟

جواب: اثر کوئتیاپین معمولاً تا 12 ساعت یا بیشتر باقی می‌ماند، بسته به دوز مصرفی و ویژگی‌های فردی بیمار.

توصیه‌های زمان‌بندی مصرف کوئتیاپین چیست؟

جواب: به دلیل خاصیت خواب‌آور، مصرف معمولاً در شب توصیه می‌شود.

چه شرایطی در مصرف کوئتیاپین باید اجتناب شود؟

جواب: بیماران با بیماری‌های قلبی شدید، فشار خون پایینی یا شرایط کبدی بحرانی باید از مصرف کوئتیاپین با احتیاط یا منع استفاده کنند.

چگونه می‌توان خطر افت فشار خون ناشی از کوئتیاپین را کاهش داد؟

جواب: تغییر موقعیت به آرامی (مثلاً از نشستن به ایستادن)، نظارت منظم فشار خون و تنظیم دوز در بیماران مستعد توصیه می‌شود.

چه توصیه‌هایی برای بیماران قلبی هنگام مصرف کوئتیاپین وجود دارد؟

جواب: بیماران با مشکلات قلبی باید تحت نظارت دقیق پزشک بوده و در صورت بروز علائم ناهنجار، مصرف دارو بازنگری شود.

آیا کوئتیاپین باعث خواب‌آلودگی می‌شود؟

جواب: بله؛ یکی از عوارض جانبی رایج کوئتیاپین، ایجاد خواب‌آلودگی و کاهش هوشیاری است.

تأثیر کوئتیاپین بر توانایی رانندگی چیست؟

جواب: به دلیل ایجاد خواب‌آلودگی و کاهش واکنش‌ها، بیماران باید از رانندگی و فعالیت‌های خطرناک تا زمان رفع اثر دارو خودداری کنند.

آیا مصرف همزمان کوئتیاپین و الکل خطرناک است؟

جواب: بله؛ ترکیب کوئتیاپین با الکل می‌تواند عوارض جانبی مانند خواب‌آلودگی شدید و کاهش هوشیاری را تشدید کند.

چه آزمایش‌هایی باید به صورت دوره‌ای انجام شود؟

جواب: آزمایش‌های خون شامل بررسی سطح گلوکز، لیپیدها، آنزیم‌های کبدی و بررسی وضعیت کلی متابولیک توصیه می‌شود.

نکات مهم برای قطع تدریجی کوئتیاپین چیست؟

جواب: قطع دارو باید به‌صورت تدریجی و تحت نظارت پزشک انجام شود تا از بروز علائم خروج مانند اضطراب و بی‌خوابی جلوگیری شود.

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف کوتیاپین

ضد سایکوز (مشتق دی بنزوتیازپین).
الف- درمان علائم و نشانه های اختلالات سایکوتیک
ب- مونوتراپی و یا درمان کمکی با لیتیم یا دی والپروکس برای درمان کوتاه مدت حملات مانیک حاد در اختلال دوقطبی

مکانیسم اثر کوتیاپین

مکانیسم دقیق شناخته شده نیست. به نظر می رسد دارو سبب آنتاگونیزه کردن رسپتورهای D2 و5-HT2 می شود. همچنین ممکن است بخشی از اثرات دارو ناشی از آنتاگونیزه کردن رسپتورهای 5-HT1A, D1, H1, Alpha1, Alpha2 باشد.

فارماکوکینتیک کوتیاپین

دارو پس از تجویز خوراکی سریعا جذب می شود. دارو توسط سیستم P-450 کبدی (بویژه CYP3A4) متابولیزه می شود. نیمه عمر دفعی دارو حدود 6 ساعت می باشد.

عوارض جانبی کوتیاپین

عوارض شایع (%10<):
قلبی عروقی: افزایش فشارخون دیاستولی، افزایش فشارخون سیستولی، تاکی کاردی
غدد درون ریز و متابولیسم: کاهش کلسترول HDL، افزایش قندخون، افزایش کلسترول LDL، افزایش تری گلیسرید سرم، افزایش کلسترول توتال، افزایش وزن
گوارشی: یبوست، افزایش اشتها، خشکی دهان
هماتولوژی و انکولوژی: کاهش هموگلوبین
سیستم عصبی: آژیتاسیون، سرگیجه، خواب آلودگی، واکنش خارج هرمی، خستگی، سردرد، سندرم ترک
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: افزایش فشارخون، افت فشارخون، افزایش ضربان قلب، افت فشارخون وضعیتی، تپش قلب، ادم محیطی، سنکوپ
پوستی: آکنه ولگاریس، افزایش تعریق، رنگ پریدگی، راش پوستی
غدد درون ریز و متابولیسم: کاهش میل جنسی، افزایش پرولاکتین خون، کم کاری تیروئید، عطش
گوارشی: درد شکمی، بی اشتهایی، کاهش اشتها، اسهال، سوء هاضمه، اختلال در بلع، گاستروانتریت، رفلاکس، تهوع، آبسه دندانی، دندان درد، گاستروانتریت ویروسی، استفراغ
ادراری تناسلی: پولاکیوریا (تکرر ادرار کودکان)، عفونت مجاری ادراری
هماتولوژی و انکولوژی: لکوپنی، نوتروپنی
کبدی: افزایش سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز، افزایش سطح سرمی آسپارتات آمینوترانسفراز، افزایش سطح سرمی آنزیم های ترانس آمیناز
ازدیاد حساسیت: آلرژی فصلی
عفونی: آنفلونزا
سیستم عصبی: خواب آشفته، تفکرات نامعقول، رفتار تهاجمی، آکاتیزیا (بی قراری حرکتی)، اضطراب، آتاکسی، گیجی، کاهش عملکرد مغزی، افسردگی، دیس اورینتیشن (اختلال در تشخیص موقعیت)، اختلال توجه، بیماری پارکینسون ناشی از دارو، دیس آرتری (گفتار فلجی)، واکنش دیستونی، زمین افتادن، پر خوابی، هایپرتونی، هیپوستزی (اختلال حس لامسه)، تحریک پذیری، فقدان تمرکز، لتارژی، میگرن، درد، خواب رفتگی اندام، سندرم پای بی قرار، بی قراری، پرش عضلات، سرگیجه
عصبی، عضلانی و اسکلتی: درد مفاصل، سستی، کمردرد، دیس کینزی، درد دست و پا، سفتی عضلات، اسپاسم عضلانی، درد عضلانی، گردن درد، سفتی، لرزش
چشمی: تنبلی چشم، تاری دید
گوشی: درد گوش
تنفسی: سرفه، تنگی نفس، خون دماغ، احتقان بینی، احتقان سینوس پارانازال، فارنژیت، رینیت، درد سینوسی، سینوزیت، عفونت مجاری تنفسی فوقانی
متفرقه: تب
عوارض نادر (%1>):
قلبی عروقی: بحران فشارخون
سایر عوارض (درصد نامشخص):
سیستم عصبی: افکار خودکشی، میل به خودکشی

تداخلات دارویی کوتیاپین

*مشخصات کلی تداخلات:
- سوبسترای CYP3A4
- تشدید اثرات آنتی کولینرژیک
- تشدید اثرات تضعیف‌کننده CNS
- کاهش اثرات مرکزی هیستامین
- آنتاگونیست دوپامین
- تشدید اثرات خارج هرمی
- تشدید هایپرگلایسمی
- تشدید هایپرپرولاکتینمی (ضعیف)
- تشدید هیپودوپامینرژیک
- تشدید اثرات کاهنده فشارخون
- کاهش آستانه تشنج
- افزایش فاصله QT (بسته به شرایط)

تداخلات رده X (پرهیز):
آکلیدینیوم، آمیسولپرید (خوراکی)، آزلاستین (نازال)، بروموپرید، برومپریدول، کابرگولین، سیمتروپیوم، کانیواپتان، الوکسادولین، فکسینیدازول، فوزیدیک اسید (سیستمیک)، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، ایدلالیسیب، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، لفامولین، لووسولپیرید، متوکلوپرامید، اورفنادرین، اوکساتومید، اوکسوممازین، پارالدهید، پیموزاید، پیریبدیل، پوساکونازول، پتاسیم کلرید، پتاسیم سیترات، داروهای طولانی کننده فاصله QT (بیشترین خطر)، روفناسین، سولپیرید، تالیدومید، تیوتروپیوم، اومکلیدینیوم

کاهش اثرات داروها توسط کوئتیاپین:
مهارکننده‌های استیل کولین استراز، آمفتامین‌ها، داروهای ضد دیابت، داروهای ضد پارکینسون (آگونیست دوپامین)، عوامل معده روده ای (پروکینتیک)، ایتوپراید، گوانتیدین، لووسولپیرید، نیتروگلیسیرین، پیریبدیل، کیناگولید، سکرتین

کاهش اثرات کوئتیاپین توسط داروها:
مهارکننده‌های استیل کولین استراز، کابرگولین، کاربامازپین، القاکننده‌های متوسط و قوی CYP 3A4، دابرافنیب، دفراسیروکس، انزالوتامید، اردافتینیب، لیتیوم، میتوتان، پیریبدیل، ساریلومب، سیلتوکسیمب، گیاه علف چای، توسیلیزومب

افزایش اثرات داروها توسط کوئتیاپین:
الکل (اتیل)، آمی‌فامپریدین، داروهای آنتی کولینرژیک، آزلاستین (نازال)، بلونانسرین، برکسانولون، بوپرنورفین، کاربامازپین، سیمتروپیوم، کلوزاپین، تضعیف‌کننده‌های CNS، دمپریدون، دروپریدول، الوکسادولین، فلونیترازپام، فلوپنتیکسول، گلوکاگون، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، هالوپریدول، آیوهگزول، آیومپرول، آیوپامیدول، مکیتازین، متوتری‌مپرازین، متیل‌فنیدات، متی‌روسین، میرابگرون، الانزاپین، آگونیست های اوپیوئیدی، اورفنادرین، اوکسی‌کدون، پارالدهید، پتاسیم کلرید، پتاسیم سیترات، داروهای ضدافسردگی طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، مهارکننده‌های کیناز طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، مهارکننده‌های قوی CYP3A4 طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، راموسترون، روفناسین، عوامل سروتونرژیک (خطر بالا)، گیاه علف چای، سولپیرید، سوورکسانت، تالیدومید، تیازید و دیورتیک های شبه تیازیدی، تیوتروپیوم، توپیرامات، زولپیدم

افزایش اثرات کوئتیاپین توسط داروها:
مهارکننده‌های استیل کولین استراز (مرکزی)، آکلیدینیوم، آلیزاپرید، آمیسولپرید (خوراکی)، اپرپیتانت، عوامل کاهنده فشارخون، فراورده‌های حاوی سم بوتولینوم، بریمونیدین (موضعی)، بروموپرید، برومپریدول، کانابیدیول، ماری‌جوانا (شاهدانه)، کلرال بتائین، کلرمتیازول، کلرفنسین کاربامات، کلوفازیمین، کانیواپتان، مهارکننده‌های متوسط و قوی CYP 3A4، دئوتترابنازین، دایمتیندن (موضعی)، دوکسیلامین، درونابینول، دوولیسیب، اردافتینیب، اسکتامین، فکسینیدازول، فوس اپرپیتانت، فوس نتوپیتانت، فوزیدیک اسید (سیستمیک)، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، هیدروکسی‌زین، ایدلالیسیب، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، گیاه کاوا، لاروترکتینیب، لفامولین، لمبورکسانت، لیتیوم، منیزیم سولفات، متوتری‌مپرازین، متیل‌فنیدات، متوکلوپرامید، متی‌روسین، میانسرین، میفپریستون، مینوسیکلین (سیستمیک)، نابیلون، نتوپیتانت، اندانسترون، اوکساتومید، اوکسوممازین، پالبوسیکلیب، پنتامیدین (سیستمیک)، پرامپانل، پیموزاید، پوساکونازول، پراملینتید، داروهای طولانی کننده فاصله QT (بیشترین خطر)، داروهای ضد سایکوز طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، داروهای ضد آریتمی کلاس IC طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، داروهای متفرقه طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، مهارکننده‌های متوسط و قوی CYP3A4 طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، آنتی بیوتیک های کینولونی طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، ریتوناویر، روفینامید، داروهای سروتونرژیک (خطر بالا)، سدیم اکسیبات، استریپنتول، تترابنازین، تتراهیدروکانابینول وکانابیدیول، اومکلیدینیوم

تداخل با غذا:
در افراد سالم مصرف کوئتیاپین سریع رهش همراه با غذا باعث افزایش 25 درصدی در پیک غلظت سرمی و افزایش 15 درصدی در سطح زیر منحنی جذب نسبت به حالت ناشتا شده است.
مصرف فرم پیوسته رهش با وعده غذایی پرچرب (800-1000 کیلوکالری) باعث افزایش 44-52 درصدی در پیک غلظت سرمی و افزایش 20-22 درصدی در سطح زیر منحنی جذب برای قرص‌های 50 و 300 میلی‌گرم می‌شود. مصرف با وعده غذایی سبک (کمتر از 300 کیلوکالری) تأثیر معناداری نداشته است.
راهکار: بدون غذا و یا با غذای سبک (کمتر از 300 کیلوکالری) مصرف شود.

هشدار ها کوتیاپین

-درموارد زیر احتیاط مصرف وجود دارد: سرطان سینه یا سابقه ابتلا به آن، بیماری های قلبی-عروقی، بیماری های عروق مغزی، سالمندان، عیب کار کلیه، کاهش فشار خون به دلایل مختلف ازجمله کمی آب بدن و کمی حجم خون.
-در بیماران با سن کمتر از۲۵سال که برای درمان افسردگی از این دارو استفاده می کنندنظارت مستقیم تا حداقل۲هفته به دلیل وجود خطر اقدام به خودکشی ضروری است.

توصیه های دارویی کوتیاپین

-می توانید دارو را همراه با غذا مصرف کنید.
-مصرف اب و مايعات بدون کافئین به اندازه ی مناسب در دوره ی مصرف اين دارو لازم است.
-معمولا برای مشاهده ی اثر درمانی اين دارو ٢تا ٣ماه زمان لازم است لذا درمان خود را طبق تجويز پزشک ادامه دهيد و صبور باشيد.
-به دلیل این که این دارو می تواند با داروهای زیادی تداخل ایجاد کند،حتما لیست همه ی داروهای مصرفی خود را در اختیار پزشک یا داروساز خود قرار دهید.
-تا ۲ ساعت پس از مصرف دارو از رانندگی و سایر فعالیتهایی که به تمرکز و هوشیاری کامل نیاز دارند خودداری کنید.
-در سالمندان با احتیاط مصرف شود.
-در مدت درمان با این دارو از فعالیت فیزیکی زیاد در هوای گرم بپرهیزید.
-آزمایشات دوره ای که توسط پزشک تجویز شده برای شما الزامی است.
-درصورتی که مبتلا به دیابت هستید قند خون خود را به صورت دوره ای وبا دقت بیشتری کنترل کنبد.
-در مدت درمان با این دارو ممکن است با تغییر وضعیت سریع از حالت نشسته به ایستاده سرگیجه مختصری ایجاد شود که به مرور برطرف می شود. این حالت طبیعی است. هنگام برخواستن ، به ارامی بلند شويد.
-در کودکان، نوجوانان و جوانان در ۲-۱ هفته ابتدای مصرف سعی کنید بیمار تنها نباشد و از نظر تغییرات روحیه و تفکرات منفی تحت نظر باشد.
- به منظور كاهش احتمال بروز علائم قطع مصرف دارو و عدم بازگشت علائم بيماری، باید قطع مصرف این دارو تحت نظر پزشک و تدریجی باشد.
-این دارو با مصرف الکل تداخل دارویی دارد.
-در صورت تب، درد عضلانی شدید یا تغییرات خلق و خو فورا به پزشک مراجعه کنید.
-در صورت سختی ماهیچه ها، حرکات غیر عادی فک و صورت و بدن به پزشک خود اطلاع دهید.