فامپریدین

دالفیرا محصول شرکت زیست اروند فارمد

همه چیز در مورد فامپریدین
بیماری مولتیپل اسکلروز (ام اس) چیست؟ 
مشکلات حرکتی در ام‌اس و راهکارهایی برای بهبود آن
راهکارهای مدیریت علائم ام‌اس
فامپریدین؛ راه‌حلی نوین برای بهبود اختلالات حرکتی در بیماران ام‌اس
فامپریدین چگونه به بیماران ام‌اس کمک می‌کند؟
روش عمل داروی فامپریدین در بهبود عملکرد حرکتی
مزایای فامپریدین
تاثیرات دیگر فامپریدین
احتمال تغییر پاسخ‌دهی به درمان با فامپریدین در طول زمان
زمان‌بندی مناسب مصرف فامپریدین برای کسب بهترین نتایج
جمع‌بندی


بیماری مولتیپل اسکلروز (ام اس) چیست؟ 
بیماری مالتیپل اسکلروزیس (ام‌اس) نوعی بیماری خودایمنی درگیر کننده سیستم عصبی مرکزی است که از عوارض آن می‌توان به مشکلات حرکتی و اختلال در راه رفتن اشاره کرد. حدود 80 درصد از مبتلایان به این بیماری در 15 سال اول تشخیص بیماری ممکن است دچار اختلالاتی در راه رفتن شوند. با این وجود بسیاری از بیماران به‌ندرت درباره این مشکلات با پزشک معالج خود صحبت می‌کنند و ممکن است توجه مناسبی را در راستای تشخیص و درمان آن دریافت نکنند. با توجه به این‌که حتی اختلالات خفیف در حرکت و راه رفتن ممکن است تاثیرات معنی‌داری بر کار با ابزارها در زندگی روزمره، وضعیت اجتماعی-اقتصادی و اشتغال فرد داشته باشد، توجه به تشخیص و درمان این مشکلات اهمیت بسیاری دارد. 

مشکلات حرکتی در ام‌اس و راهکارهایی برای بهبود آن
ام‌اس و تأثیر آن بر توانایی‌های حرکتی
ام‌اس نوعی بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن فرد به سیستم عصبی مرکزی، شامل مغز و نخاع، حمله می‌کند. حمله سیستم ایمنی و تخریب میلین (غلاف پوشاننده و محافظت کننده اعصاب)، منجر به بروز مشکلاتی در انتقال پیام‌های عصبی می‌شود. از علائم شایع این بیماری می‌توان به خستگی، ضعف عضلانی، مشکلات تعادلی و به‌ویژه مشکلات حرکتی اشاره کرد. ام‌اس ممکن است توانایی‌های حرکتی بیماران را تحت تأثیر قرار دهد و انجام فعالیت‌های روزمره را برای فرد به چالش تبدیل کند.

نحوه تأثیر ام‌اس بر سیستم عصبی و حرکات بدن
با تخریب میلین، جریان الکتریکی در طول اعصاب مختل می‌شود و پیام‌های عصبی به‌درستی منتقل نمی‌شوند. این فرایند منجر به کاهش کارایی سیستم عصبی در کنترل حرکات بدن می‌شود. نتیجه این اختلالات، کاهش توانایی راه رفتن، عدم تعادل و در موارد شدید، ناتوانی در حرکت است.

راهکارهای مدیریت علائم ام‌اس
روش‌های بهبود مشکلات حرکتی در بیماران ام‌اس
مدیریت مشکلات حرکتی در بیماران ام‌اس نیازمند رویکردی چندجانبه است. از داروهای مؤثر گرفته تا ورزش، روش‌های فیزیوتراپی و تغییرات سبک زندگی، همه این‌ موارد به بهبود توانایی‌های حرکتی بیماران کمک می‌کنند. 

توصیه‌های غیر دارویی برای رفع مشکلات حرکتی بیماران ام‌اس
مبتلایان به ام‌اس می‎توانند پس از مشورت با پزشک معالج خود، با مراجعه به متخصص پزشکی ورزشی، فیزیوتراپ یا کاردرمانگر، برنامه درمانی ویژه‌ای را برای بهبود اختلالات حرکتی و تعادلی خود دریافت کنند. این روش‌های غیردارویی، مکمل مناسبی برای درمان‌های دارویی هستند.
انجام ورزش، فیزیوتراپی و کار درمانی نه‌تنها به قوی‎تر شدن عضلات بدن، افزایش هماهنگی اعضا و در نتیجه بهبود تعادل کمک می‌کند، بلکه باعث بهبود روحیه، اعتماد به نفس و سلامت روان نیز می‌شود.  
ورزش‌هایی با شدت متوسط مثل یوگا، پیلاتس و تای‌چی در این راستا مناسب هستند. انجام تمرینات در آب نیز علاوه بر کاهش فشار حرکات و جلوگیری از آسیب‌های فیزیکی، با پایین نگه داشتن دمای بدن، از افزایش علائم بیماری جلوگیری می‌کند. 
انجام این اقدامات باید به صورت مستمر باشد زیرا در صورت قطع ممکن است بهبودی حاصل شده از بین برود.

فامپریدین؛ راه‌حلی نوین برای بهبود اختلالات حرکتی در بیماران ام‌اس
فامپریدین تنها داروی علامت‌درمانی است که به‌طور خاص برای بهبود اختلالات حرکتی در بیماران مبتلا به ام اس تأیید شده است. این دارو به‌ویژه برای بیمارانی که مشکلاتی در راه رفتن دارند، استفاده می‌شود و بهبود قابل‌توجهی در سرعت و کیفیت حرکت بیماران نشان داده است.

فامپریدین چگونه به بیماران ام‌اس کمک می‌کند؟
فامپریدین یک داروی مؤثر برای بهبود مشکلات حرکتی در بیماران ام‌اس است. این دارو به‌عنوان یک مهارکننده کانال‌های پتاسیم عمل می‌کند و با بهبود انتقال پیام‌های عصبی، به تقویت عملکرد حرکتی بیماران کمک می‌کند.

روش عمل داروی فامپریدین در بهبود عملکرد حرکتی
در بیماری ام‌اس، تخریب میلین موجب نشت یون‌های پتاسیم از سلول‌های عصبی از طریق کانال‌های پتاسیمی و کاهش کارایی انتقال پیام عصبی می‌شود. فامپریدین با مسدود کردن این کانال‌ها، نشت پتاسیم را کاهش می‎دهد و به تقویت پیام‌های عصبی کمک می‌کند. این فرایند منجر به بهبود عملکرد حرکتی و افزایش سرعت و دقت در حرکت بیماران می‌شود.

قبل از استفاده از فامپریدین

بعد از استفاده از فامپریدین

 مزایای فامپریدین
قرص فامپریدین به‌صورت خوراکی مصرف می‌شود. این ویژگی مصرف آن را برای بیماران ساده‌تر می‌کند. اثرات مثبت این دارو شامل بهبود سرعت راه رفتن، کاهش خستگی و افزایش توانایی در انجام فعالیت‌های روزمره می‌شود.
فامپریدین چگونه می‌تواند زندگی با ام‌اس را آسان‌تر کند؟
آمار بهبود راه رفتن با فامپریدین در مطالعات بالینی
در مطالعات بالینی، بیماران با مصرف فامپریدین بهبود چشمگیری در سرعت و کیفیت حرکت خود گزارش کردند. در این بیماران سرعت راه رفتن به‌طور متوسط 25% افزایش یافت. این افزایش صرف نظر از میزان ناتوانی و داروهای تعدیل کننده بیماری ام‌اس مورد مصرف فرد رخ داد و تا پایان زمان مطالعه طولانی مدت 5 ساله دارو نیز پایدار بود.  

تاثیرات دیگر فامپریدین
طبق مطالعات انجام شده، صرف نظر از میزان بهبود راه رفتن در فرد، داروی فامپریدین می‌تواند تاثیرات دیگری نیز بر شرایط مبتلایان به ام‌اس داشته باشد. از جمله این تاثیرات می‌توان به بهبود عملکرد شناختی مغز و حرکات دست‌ها، کاهش افسردگی، افزایش کیفیت زندگی، روان‌تر شدن کلام و کاهش خستگی شناختی و فیزیکی اشاره کرد. 

احتمال تغییر پاسخ‌دهی به درمان با فامپریدین در طول زمان
ام اس یک بیماری پویا همراه با تخریب و بازسازی مجدد میلین، تخریب رشته‌های عصبی و مرگ سلول‌های عصبی است. این شرایط منجر به تغییرات ساختاری مداوم در بخش‌های مختلف سیستم عصبی مرکزی می‎شود. به همین دلیل پاسخ بدن به فامپریدین نیز ممکن است در طول زمان تغییر کند به این صورت که افرادی که در یک برهه زمانی پاسخ کافی به درمان با این دارو نداشته و دارو را قطع کرده‌اند، ممکن است پس از گذشت زمان، در مصرف مجدد دارو پاسخ مناسب درمانی را تجربه کنند. 

زمان‌بندی مناسب مصرف فامپریدین برای کسب بهترین نتایج
برای دستیابی به بهترین نتایج، مصرف فامپریدین باید با توجه به توصیه‌های پزشک و در فواصل زمانی منظم هر 12 ساعت انجام شود. 

داروی فامپریدین با نام تجاری دالفیرا توسط کارخانه زیست اروند فارمد در ایران تولید می‌شود. 

جمع‌بندی
مشکلات حرکتی از چالش‌های بزرگ بیماران مبتلا به ام‌اس است که می‌تواند کیفیت زندگی آن‌ها را به‌شدت تحت تأثیر قرار دهد. در کنار راهکارهای غیردارویی مؤثر، داروی دالفیرا با اثربخشی بالا، می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی در مدیریت این مشکلات نقش داشته باشد. اگر به ام‌اس مبتلا هستید، برای بهبود توانایی‌های حرکتی و ارتقاء کیفیت زندگی‌تان، حتماً با پزشک خود درباره مشکلات‌تان صحبت کنید و از او در مورد بهترین روش‌های درمانی و امکان دریافت دالفیرا پرس‌وجو کنید.

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف فامپریدین

بهبود راه رفتن در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس (MS)؛ آسیب طناب نخاعی

مکانیسم اثر فامپریدین

-مهار کننده غیراختصاصی کانال پتاسیمی
- افزایش آزادسازی استیل کولین در محل اتصال عصبی-عضله و سیستم اعصاب مرکزی
- بهبود هدایت ایمپالس های عصبی در آکسون های دمیلینه شده، در نتیجه تقویت عملکرد سلول های ماهیچه ای و بهبود توان حرکتی بیمار (از طریق تاخیر در رپولاریزاسیون و طولانی شدن پتانسیل عمل)

فارماکوکینتیک فامپریدین

جذب: سریع و کامل
فراهمی زیستی: 96%
پیک پلاسمایی:
خوراکی4-3 ساعت
وریدی 2 دقیقه
اتصال به پروتئین: ناچیز
متابولیسم: کبدی به میزان محدود (توسط CYP2E1 به متابولیت های غیرفعال)
نیمه عمر: 6.5-5.2 ساعت
(افزایش 3 برابری نیمه عمر در نارسایی شدید کلیوی)
دفع: ادرار (96%، 90% به صورت داروی تغییرنیافته)، مدفوع (0.5%)

عوارض جانبی فامپریدین

عوارض شایع (%10<):
ادراری تناسلی: عفونت مجاری ادراری
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
سیستم اعصاب مرکزی: بی خوابی، سرگیجه، سردرد، اختلال تعادل، خواب رفتگی اندام
گوارشی: تهوع، یبوست، سوء هاضمه
عصبی، عضلانی و اسکلتی: ضعف، کمردرد، تشدید حاد مالتیپل اسکلروزیس
تنفسی: نازوفارنژیت، گلودرد

تداخلات دارویی فامپریدین

مشخصات کلی تداخلات:
- سوبسترا OCT2
- کاهش آستانه تشنج

تداخلات رده X (پرهیز):
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

کاهش اثرات داروها توسط فامپریدین:
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

کاهش اثرات فامپریدین توسط داروها:
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

افزایش اثرات داروها توسط فامپریدین:
متفورمین

افزایش اثرات فامپریدین توسط داروها:
سایمتیدین، دولوتگراویر، متفورمین، کینیدین

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.

هشدار ها فامپریدین

1- عملکرد کلیوی بیمار (مانند سطح کراتینین) در ابتدای درمان و سپس حداقل به صورت سالانه پایش شود.
2- الکتروانسفالوگرام و توانایی راه رفتن بیمار ارزیابی گردد.
3- بیمار از لحاظ اختلالات کلیوی و سابقه تشنج به دقت بررسی شود. در صورت وقوع تشنج، مصرف دارو متوقف گردد.

توصیه های دارویی فامپریدین

به پزشک، پرستار، داروساز و دندانپزشک خود مصرف این دارو را اطلاع دهید
در صورت سن بالای 65 سال با احتیاط مصرف شود
در صورت بارداری یا قصد به بارداری یا شریدهی به پزشک اطلاع داده شود
دارو را با یا بدون غذا می توان مصرف کرد. قرص را نصف یا خرد نکنید
در صورت فراموشی یک دوز، دوز بعدی را دو برابر نکنید