دوکساپرام

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف دوکساپرام

دوكساپرام به عنوان محرك در درمان ضعف تنفسي، تضعيف تنفسي پس از عمل جراحي و يا آپنه اي كه بدليل مصرف شل كننده هاي عضلاني-اسكلتي ايجاد نشده باشد، نارسايي حاد تنفسي در مبتلايان به بيماري انسدادي مزمن ريوي و نيز براي تحريك تنفس عميق بعد از اعمال جراحي بكار مي رود.

مکانیسم اثر دوکساپرام

*
-تحریک تنفس (اثر بر کمورسپتور های محیطی کاروتید)
- تحریک مستقیم مرکز تنفس در مدولای مغز (در دوزهای بالاتر)

فارماکوکینتیک دوکساپرام

*
شروع اثر: 40-20 ثانیه (تک دوز وریدی)
اوج اثر: 2-1 دقیقه (تک دوز وریدی)
طول اثر: 12-5 دقیقه (تک دوز وریدی)
متابولیسم: کبدی به صورت گسترده (به متابولیت فعال کتو-دوکساپرام)
نیمه عمر:
نوزادان نارس 12-6.6 ساعت
بزرگسالان 4.1-2.4 ساعت

منع مصرف دوکساپرام

دوكساپرام در مواردي چون صدمات عروق مغزي، بيماري شريان كرونر، صرع، ضربه به سر، نارسايي قلبي، افزايش حاد فشار خون، عدم كفايت تنفسي بدلايلي از قبيل انسداد راه هاي هوايي، ديسپنه شديد، پنوموتوراكس، فلج عضلاني و نيز در بيماريهاي ريوي مثل آسم حاد نايژه اي، آمبوليسم ريوي، نارسايي تنفسي ناشي از اختلالات عضلاني –اسكلتي و فيبروز ريوي نبايد مصرف شود.

عوارض جانبی دوکساپرام

*
سایر عوارض (درصد نامشخص):
قلبی عروقی: آریتمی قلبی، تغییر در نبض، درد قفسه سینه، سفتی قفسه سینه، مسطح شدن موج T در الکتروکاردیوگرام، گرگرفتگی، افزایش فشار خون، فلبیت، فیبریلاسیون بطنی، تاکی کاردی بطنی
سیستم اعصاب مرکزی: دلهره، کلونوس (اسپاسم لرزشی)، دیس اورینتیشن (اختلال در تشخیص موقعیت)، سرگیجه، توهم، سردرد، افزایش فعالیت، هایپررفلکسی، حرکات غیرارادی عضلات، خواب رفتگی اندام، علامت بابینسکی مثبت، تشنج
پوستی: احساس سوزش پوست، افزایش تعریق، خارش
غدد درون ریز و متابولیسم: آلبومین در ادرار
گوارشی: فوریت دفع، اسهال، سکسکه، تهوع، استفراغ
ادراری تناسلی: بی اختیاری ادرار، احتباس ادرار
هماتولوژی و انکولوژی: کاهش هماتوکریت، کاهش هموگلوبولین، همولیز، کاهش گلبول های قرمز
عصبی، عضلانی و اسکلتی: فاسیکولاسیون (پرش عضلانی)، اسپاسم حنجره، اسپاسم عضلانی
چشمی: گشادی مردمک
کلیوی: افزایش BUN
تنفسی: برونکواسپاسم، سرفه، تنگی نفس، هایپرونتیلاسیون (تنفس زیاد و سریع)، هیپوونتیلاسیون یا کاهش تعداد تنفس (برگشتی)، افزایش سرعت تنفس
متفرقه: تب

تداخلات دارویی دوکساپرام

هشدار ها دوکساپرام

*
1- ضربان قلب، فشار خون، رفلکس عمقی تاندون، وضعیت سیستم اعصاب مرکزی و الکتروکاردیوگرام بیمار پایش شود.
2- در صورت بروز سطح بالای کربن دی اکسید خون ناشی از بیماری مزمن انسدادی ریه، گازهای خون شریانی بیمار پیش از آغاز انفوزیون و هر 30 دقیقه در طول انفوزیون پایش شود.

توصیه های دارویی دوکساپرام

در مصرف طولاني مدت بهتر است محل تزريق را تغيير داد تا از بروز ترومبوفلبيت يا تحريكات موضعي جلوگيري شود.